Η συχνότητα της προπόνησης αποτελεί ένα συχνό θέμα για… ντιμπέιτ ανάμεσα σε ερασιτέχνες δρομείς, αλλά και ανθρώπους που ασκούνται συστηματικά. Πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι καλύτερο να προπονείσαι καθημερινά, κι άλλοι υποστηρίζουν το σύστημα «μέρα παρά μέρα». Τι είναι όμως τελικά το καλύτερο;
Μία πρόσφατη έρευνα που θα δημοσιευθεί στο επιστημονικό περιοδικό European Journal of Applied Physiology υποστηρίζει πως βρήκε μία απάντηση, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την επίδραση της άσκησης στον μεταβολισμό της γλυκόζης και στη μείωση της αντίδρασης της ινσουλίνης.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 10 νεαρούς σχετικά άνδρες που δεν είχαν γενικά έντονη αθλητική δραστηριότητα και τους ζητήθηκε να ακολουθήσουν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τέσσερα διαφορετικά μοντέλα προπόνησης όσον αφορά τη συχνότητα. Το περιεχόμενο της άσκησης ήταν το ίδιο για όλα τα μοντέλα (περπάτημα για 60’ κοντά στο 70% της Μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου).
Στο πρώτο χρονικό διάστημα εκτελούσαν τρεις συνεχόμενες ημέρες προπόνηση, στο δεύτερο εκτέλεσαν τρεις προπονήσεις μέρα παρά μέρα, στο τρίτο εκτέλεσαν μόνο μία προπόνηση ενώ μετρήθηκαν και σε διάστημα που δεν εκτέλεσαν καμία προπόνηση.
Οι συμμετέχοντες περνούσαν από μετρήσεις μετά από 12-24 ώρες από την κάθε άσκηση αλλά και στα μέσα της κάθε προπόνησης.
Τελικά, φάνηκε πως το μοντέλο της καθημερινής άσκησης βελτίωσε σημαντικά την αντίδραση της ινσουλίνης και τον μεταβολισμό της γλυκόζης για τις επόμενες ώρες σε σύγκριση με τα υπόλοιπα. Επιπλέον φάνηκε πως μία μόνο προπόνηση, ή έστω μία προπόνηση με μεγάλο κενό με την επόμενη (πάνω από 24 ώρες) ίσως να μην είναι αρκετές για να επιδράσουν στον έλεγχο γλυκόζης και ινσουλίνης.
Η λειτουργία της Ινσουλίνης
H Ινσουλίνη είναι ορμόνη που παράγεται στο πάγκρεας και έχει κυρίαρχο ρόλο στον μεταβολισμό των υδατανθράκων του οργανισμού. Δρα σε όλους τους ιστούς του σώματος βοηθώντας στην πρόσληψη της γλυκόζης από τα κύτταρα. Ουσιαστικά ρυθμίζει το επίπεδο της γλυκόζης (το σάκχαρο που δίνει ενέργεια στο αίμα) ώστε να είναι σταθερό όλη την ημέρα.
Η ινσουλίνη επιτρέπει στο σώμα να αποθηκεύσει τη γλυκόζη ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν χρειαστεί. Όταν η γλυκόζη είναι ανεβασμένη στο αίμα η ινσουλίνη διεγείρει τα κύτταρα του ήπατος, τους μυς και το λίπος. Το ήπαρ και τα μυϊκά κύτταρα συνδυάζουν τη γλυκόζη σε μία ένωση που ονομάζεται γλυκογόνο, αποθηκεύοντας κατ’ ουσίαν την ενέργεια για μεταγενέστερη χρήση.
Η έρευνα: Consecutive days of exercise decrease insulin response more than a single exercise session in healthy, inactive men
