Συνολικά 334 δοκιμαζόμενοι από 37 αξιόπιστες έρευνες αξιολογήθηκαν από τον ερευνητή Andrew Bacon και τους συνεργάτες του, οι οποίοι ουσιαστικά έκαναν μία εκτεταμένη μετα-ανάλυση ερευνών για την αποδοτικότητα της διαλειμματικής προπόνησης στη βελτίωση της Μέγιστης Πρόσληψης Οξυγόνου (VO2max).
*αν δεν γνωρίζετε τι είναι η VO2max δείτε περισσότερα εδώ
Οι ερευνητές μελέτησαν δεκάδες έρευνες για να καταλήξουν στις 37 πιο αξιόπιστες που έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία χρόνια.
Μίας και κάθε έρευνα εξέταζε διαφορετικές παραμέτρους, ήταν δύσκολο να εξαχθεί κάποιο σαφές συμπέρασμα για όλες. Ωστόσο, αξίζει να αναφέρουμε πως στη συντριπτική τους πλειοψηφία, έδειχναν πως η συστηματική διαλειμματική προπόνηση έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα στη βελτίωση τη VO2max.
Οι ερευνητές όμως θέλοντας να εξάγουν κάποιο πιο συγκεκριμένο συμπέρασμα ανέλυσαν περαιτέρω τις 9 έρευνες όπου το ποσοστό βελτίωσης της VO2max ήταν μεγαλύτερο, με λίγα λόγια τις πιο «αποδοτικές». Το κοινό στοιχείο που εντόπισαν ήταν ότι αυτές χρησιμοποίησαν διάρκειες κομματιών διαλειμματικών προπονήσεων από 3 έως και 5 λεπτά.
Δεν ήταν όμως το μοναδικό κοινό στοιχείο καθώς αυτές οι εννέα πιο «αποδοτικές» έρευνες χρησιμοποιούσαν προπονητικά προγράμματα με υψηλότερες εντάσεις στις διαλειμματικές, είχαν περισσότερο συνολικό χρόνο ενώ περιελάμβαναν και ενδιάμεσες προπονήσεις με συνεχόμενο τρέξιμο.
Αυτή η διαπίστωση δεν αποτελεί κάποιο χρυσό κανόνα, ωστόσο, μας δίνει μία ένδειξη πως η ιδανική διάρκεια για τη μέγιστη βελτίωση στις διαλειμματικές προπονήσεις κινείται ανάμεσα στα 3 έως και τα 5 λεπτά σε μία σχετικά υψηλή ένταση.
Τέλος, σε καμία περίπτωση, αυτό δεν σημαίνει πως οι διαλειμματικές προπονήσεις με μεγαλύτερη ή μικρότερη διάρκεια, ή χαμηλότερη ή υψηλότερη ένταση δεν έχουν θέση στο πρόγραμμα ενός δρομέα, καθώς στόχος δεν είναι μόνο η βελτίωση της VO2max αλλά και άλλων σημαντικών παραμέτρων όπως η δρομική οικονομία, το αναερόβιο κατώφλι κ.ά.
Βασίλης Παπαϊωάννου
ΚΦΑ – Προπονητής Φυσικής Κατάστασης
