ΟΑ Στίβος Ημέρα 10η - Απόλυτη κυριαρχία Κιπτσόγκε στον Μαραθώνιο

Ήταν η τελευταία μέρα των αγώνων και ο μαραθώνιος έκλεισε με το καλύτερο τρόπο τους 31ους Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε μία κατά διαστήματα όμορφη, σταθερά επίπεδη αλλά και με σχεδιαστικά λάθη (πολλές αναστροφές που διέκοπταν τον ρυθμό, ιδιαίτερα στα τελευταία χλμ. που οι δρομείς ήταν κουρασμένοι) διαδρομή 155 δρομείς πήραν εκκίνηση στο Σαμποδρόμιο του Ρίο για να διασχίσουν την παραλιακή ζώνη της διάσημης πόλης και να τερματίσουν – οι 136 από αυτούς – και πάλι στο Σαμποδρόμιο.

Μεγάλος νικητής αναδείχθηκε ο Έλιουντ Κιπτσόγκε που απέδειξε με τον καλύτερο τρόπο ότι είναι ο κορυφαίος εν δυνάμει μαραθωνοδρόμος. Ο 32χρονος Κενυάτης ο οποίος το 2004 είχε πάρει το χάλκινο μετάλλιο στα 5.000μ. στους Αγώνες της Αθήνας, έκανε μία “επαγγελματική” κούρσα έχοντας υπομονή αλλά και αυτοπεποίθηση στο κατάλληλο σημείο, διαλύοντας κάθε υποψία αμφισβήτησης. Έτσι, κατέκτησε το τρίτο του ολυμπιακό μετάλλιο, το πρώτο του χρυσό όμως αφού έως τώρα είχε ένα ασημένιο κι ένα χάλκινο στα 5.000μ.

Η εξέλιξη
Η κούρσα ξεκίνησε αργά και διστακτικά, ίσως και λόγω βροχής, με το πρώτο γκρουπ να σχηματίζεται αδρά αφού αποτελείτο από 50 και πλέον άτομα. Tα περάσματα των πρώτων στα 5 χλμ. (15:31), στα 10χλμ. (31:08) ακόμα και στον ημιμαραθώνιο (1:05:55) το επιβεβαιώνουν ακόμα κι αν ο αριθμός των δρομέων μειωνόταν έστω και αργά.

Ωστόσο, λίγο μετά το 30οχλμ. άρχισε να ξεχωρίζει ένα μικρότερο γκρουπ με τους Κιπτσόγκε, Μπίβοτ και Κορίρ από την Κένυα, τους Λελίσα και Μπερχάνου από την ΑΙθιοπία, τον Γκάλεν Ραπ που ζητούσε εκδίκηση για την 5η θέση στα 5.000μ., τον Τούρκο Οζμπιλέν και 2-3 ακόμα δρομείς λίγο πιο πίσω. Το ρολόι στο 30 έγραψε 1:33:15.

Οι περισσότεροι υποστηρίζουν πως μετά το 30 ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι στον μαραθώνιο κι έτσι κι έγινε. Λίγο μετά το 32ο χλμ. ο Κιπτσόγκε είπε να δείξει ποιος είναι το αφεντικό και ανέβασε τον ρυθμό του, αφού είχε ξεφορτωθεί το καπέλο του που τον προστάτευε από τη βροχή στα πρώτα χιλιόμετρα. Ο ρυθμός ανέβηκε απότομα με το επόμενο 5άρι να πηγαίνει σε 14:24. Έτσι, οι μοναδικοί που κόλλησαν μαζί του ήταν ο Γκάλεν Ραπ και ο Λιλέσα, κι αυτοί όμως για λίγο αφού το γρήγορο 5άρι τους “έσκασε”.

Έτσι, στο 40ο χλμ. ο Κιπτσόγκε ήταν πάνω από μισό λεπτό μπροστά και κάλπαζε προς το χρυσό. Λίγα λεπτά αργότερα έφτασε στο άδειο από κόσμο Σαμποδρόμιο όπου τερμάτισε σε 2:08:44 και πήρε το πρώτο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο της καριέρας του. Ήταν μία επιβλητική, καλά σχεδιασμένη νίκη που απέδειξε πως ο Κενυάτης ήταν τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω από τους άλλους. Κι αν ο χρόνος φαίνεται αργός, οφείλεται περισσότερο στην τακτική και όχι σε άλλους παράγοντες (συνθήκες, κατάσταση δρομέων κλπ.) καθώς αν δούμε τα περάσματα (1:05:55 πρώτο μισό και 1:02:49) θα καταλάβουμε πως ο Κιπτσόγκε αν ήθελε θα μπορούσε να είχε πετύχει μία πολύ πιο γρήγορη επίδοση.

Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, στην ατέλειωτη τελική ευθεία του Σαμποδρόμιου μπήκε ο Φεγίσα Λελίσα για να τερματίσει τελικά σε 2:09:54 και να φτάσει στη μεγαλύτερη του διάκριση έως τώρα. Ο Αιθίοπας τερμάτισε με τα χέρια του ψηλά και σταυρωμένα ως ένδειξη συμπαράστασης σε μία μεγάλη ομάδα συμπατριωτών του (με τους οποίους ανήκουν στην ίδια φυλή) που έχουν σκοτωθεί, τραυματιστεί ή φυλακιστεί σε συγκρούσεις με την κυβέρνηση της χώρας του στην περιοχή Ορόμο. Κάτι τέτοιο μάλιστα, όπως δήλωσε ο ίδιος αργότερα, ίσως τον στείλει στη φυλακή ή ακόμα και στη θανατική ποινή σε περίπτωση που επιστρέψει στη χώρα του.

Η τρίτη θέση πήγε δικαιωματικά στον Γκάλεν Ραπ. Ο Αμερικανός στον δεύτερο μαραθώνιο της καριέρας του (ο πρώτος ήταν στα αμερικανικά trials) τα πήγε περίφημα, έδειξε χαρακτήρα και επιβραβεύτηκε με το χάλκινο ολυμπιακο μετάλλιο μετά την προσωπική του “αποτυχία”, την 5η θέση στα 10.000μ. Ο χρόνος του ήταν 2:10:05 που αποτελεί νέο προσωπικό ρεκόρ αν και όλοι αντιλαμβάνονται πως σε μία γρήγορη κούρσα θα μπορούσε να γράψει πολύ πιο κάτω.

Ο περσινός παγκόσμιος πρωταθλητής Γκεμπρεσλασιέ από την Ερυθραία ήταν 4ος σε 2:11:04 και ίσως αν είχε ξεκινήσει την επίθεση του πιο νωρίς (και όχι κάπου στο 39ο χλμ.) να είχε τρυπώσει στα μετάλλια. Σε κάθε περίπτωση ο 20χρονος δρομέας απέδειξε πως η περσινή του νίκη κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν και πως αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο στο αγώνισμα και τις μεγάλες διοργανώσεις τα επόμενα χρόνια.

Μίνι έκπληξη ήταν η 6η θέση του Τανζανού Φέλιξ Σιμπού σε 2:11:15 καθώς και η 6η του Αμερικάνου Τζάρεντ Γουόρντ σε νέο μεγάλο ατομικό ρεκόρ 2:11:30. Ο Ελβετός Ταντέσε, πρωταθλητής Ευρώπης στον Ημιμαραθώνιο πριν έναν μήνα, ήταν 7ος και 1ος Ευρωπαίος σε 2:11:42, 8ος ήταν ο Μουτάι από την Ουγκάντα, 9ος με φαναταστική εμφάνιση ο Βρετανός Χόκινς και 10ος ο Καναδός Γκίλις. Ο σπουδαίος Μεμπ Κεφλεζίγκι αν και πήγε δύο φορές να εγκαταλείψει τελικά τερμάτισε στην 33η θέση σε 2:16:36 ενώ εγκατέλειψαν σημαντικά φαβορί όπως ο Αιθίοπας Αμπέρα και οι Κενυάτες Μπίβοτ και Κορίρ.

Οι Έλληνες
Η ελληνική παρουσία αποτελείτο από τον πρωταθλητή Ελλάδος τα τελευταία 3 χρόνια Χριστόφορο Μερούση και τον Μιχάλη Καλομοίρη. Οι Έλληνες δρομείς προσπάθησαν να τρέξουν κοντά στα ατομικά τους ρεκόρ (2:19:00 και 2:29:30 αντίστοιχα) όμως δεν κατάφεραν να κρατηθούν στους αντίστοιχους ρυθμούς.

Ο Μερούσης ξεκίνησε καλά, στη συνέχεια ο ρυθμός του έπεσε για να ξαναανέβει μετά το 25ο χλμ. ενώ ο Μιχάλης Καλομοίρης ήταν σταθερός μέχρι περίπου το 25ο χλμ. όμως στη συνέχεια δεν κατάφερε να κρατήσει τον ίδιο ρυθμό.

Τελικά ο Μερούσης τερμάτισε στην 116η θέση σε 2:29: ενώ ο Καλομοίρης ήταν 132ος σε 2:37:03. Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε το γεγονός πως ο Μερούσης περίμενε, κι ενώ ήταν κατάκοπος, για 8 περίπου λεπτά τον Καλομοίρη λίγο μετά τη γραμμή του τερματισμού χαρίζοντας συγκινητικές εικόνες στους εκατομμύρια τηλεθεατές αλλά και στους λιγοστούς σχετικά θεατές που βρίσκονταν εκεί.

Τα περάσματα του Χριστόφορου Μερούση