Οι καλοί δρομείς δεν παίρνουν ποτέ ρεπό
Στη θέα ενός καλού δρομέα να τρέχει πολλοί είναι αυτοί που θα πουν: «Εμ, βέβαια, αυτός δεν ξεκουράζεται ποτέ, συνέχεια τρέχει». Κι όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Οι δρομείς υψηλού επιπέδου που εκτελούν πολλά χιλιόμετρα και δυνατές προπονήσεις πολύ συχνά παίρνουν ρεπό αφού έτσι ξεκουράζονται ενώ δίνουν στο σώμα τους τη δυνατότητα να απορροφήσει τις προσαρμογές της προπόνησης τους. Αυτό βέβαια δε συμβαίνει μόνο στους top δρομείς αλλά σε όλους.
Έτσι, όπως υποστηρίζει και ο πρωταθλητής αλλά και προπονητής τριάθλου, Βασίλης Κρομμύδας με μία, δύο ή ακόμα και τρεις ημέρες αποχής από την προπόνηση όχι μόνο δεν χάνονται οι προσαρμογές που έχει αποκτήσει το σώμα αλλά αν συνυπολογίσουμε την ξεκούραση που θα λάβει ο οργανισμός, τότε πιθανότατα στο τέλος θα υπάρχουν οφέλη αρκεί βέβαια κάτι τέτοιο να μην γίνεται σε τακτική βάση.
Το τρέξιμο κάνει κακό στα γόνατα
Τo έχουμε ακούσει όλοι πολλές φορές. Ίσως και να είναι το πρώτο πράγμα που ακούει όποιος αποφασίζει να ασχοληθεί με το τρέξιμο. Τα φορτία και οι επιβαρύνσεις λένε πολλοί, κουράζουν τα γόνατα και δημιουργούν τραυματισμούς. Όμως καμία έρευνα δεν έχει καταφέρει να συσχετίσει τα προβλήματα στα γόνατα με το συστηματικό τρέξιμο. Το αντίθετο μάλιστα, πολλές από αυτές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι όποιος δεν τρέχει, διατρέχει περισσότερες πιθανότητες να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα στις αρθρώσεις των κάτω άκρων από αυτούς που ασκούνται τρέχοντας τακτικά.
Ο μοναδικός κίνδυνος που μπορεί να προέλθει στη συγκεκριμένη περιοχή από το τρέξιμο έχει να κάνει με την απότομη αύξηση του προπονητικού φόρτου, πράγμα που πολύ απλά σημαίνει ότι θα πρέπει πάντα να ανεβάζουμε τόσο τον όγκο όσο και την ένταση της προπόνησης μας προοδευτικά και με μέτρο.
Ακόμα ένας μύθος καταρρίφθηκε!
Διατάσεις πριν το τρέξιμο
Μύθος ή και συνήθεια που την ακολουθούν πολλοί δρομείς. Κι όμως είναι κάτι που θα πρέπει να το αποφεύγουμε καθώς οι φυσικοθεραπευτές συστήνουν να μην κάνουμε ποτέ διατάσεις κρύοι. Αντίθετα, για να διατείνουμε ένα μυ θα πρέπει η εσωτερική του θερμοκρασία να έχει ανέβει κάτι που επιτυγχάνεται μετά από ένα ζέσταμα τουλάχιστον 10-15 λεπτών. Σε αντίθετη περίπτωση κινδυνεύουμε να τον τραυματίσουμε αφού ενώ είναι κρύος και άκαμπτος εμείς προσπαθούμε να τον τεντώσουμε.
Ακούτε κάτι; Μάλλον είναι ο μύθος που σπάει…
No pain, no gain
Δεν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι αν όταν τρέχουν δεν αισθάνονται ότι κουράζονται τότε η προπόνηση τους δεν έχει αποτέλεσμα. Κι όμως αυτό είναι λάθος. Στη βασική αερόβια ένταση που αποτελεί και τον κύριο όγκο της προπόνησης των δρόμων αντοχής, η αίσθηση της κόπωσης είναι μικρή, και για αυτό το λόγο επιβάλλεται η χαμηλή ένταση, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Βασίλης Κρομμύδας. «Οι καθαρές προσαρμογές της βασικής αντοχής επιτελούνται σε καρδιακή συχνότητα κάτω του 70% της μέγιστης καρδιακής συχνότητας επομένως δεν είναι πάντοτε θεμιτό να έχουμε έντονο το αίσθημα της κόπωσης αλλά και του λαχανιάσματος όταν τρέχουμε και στοχεύουμε στη βελτίωση της βασικής αντοχής μας» συνεχίζει ο κ. Κρομμύδας.
Οι δρομείς δεν χρειάζονται ενδυνάμωση
Είναι μια θεωρία που την ασπάζονται πολλοί δρομείς. Κι όμως είναι ένας μύθος που δεν ισχύει καθώς η ενδυνάμωση είναι βασικό κομμάτι στην προπόνηση ενός δρομέα. Ο βασικότερος είναι η προστασία από τραυματισμούς καθώς ένας δυνατός μυς δύσκολα τραυματίζεται. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Μέσα από την προπόνηση ενδυνάμωσης συντελούνται αρκετές προσαρμογές που σχετίζονται με τη νευρομυϊκή λειτουργία του σώματος βελτιώνοντας τη νευρομυϊκή λειτουργία, τη συστράτευεση περισσότερων μυϊκών ομάδων, τον ρυθμό ανάπτυξης δύναμης κ.α. Ενδυνάμωση βέβαια δεν γίνεται μόνο με τα… σίδερα. Ειδικά για τους δρομείς ενδείκνυνται ασκήσεις ενδυνάμωσης με άλλες μεθόδους όπως λάστιχα, πλειομετρικές, με το βάρος του σώματος αλλά και ανηφόρες.
Για να δείτε θέματα διατροφής ειδικά για δρομείς πατήστε εδώ.
Όσο πιο πολλά φοράς τόσο περισσότερο αδυνατίζεις
Πολύ συχνά συναντάμε δρομείς ή και ασκούμενους που τρέχουν φορώντας πολλά ρούχα ανεξάρτητα από την εξωτερική θερμοκρασία. Ο λόγος είναι ότι θεωρούν πως έτσι θα χάσουν τα περιττά κιλά και θα αποκτήσουν μία θαυμαστή σιλουέτα ταχύτερα και με λιγότερο κόπο. Αυτός είναι ένας μύθος ο οποίος μάλιστα μπορεί να θεωρηθεί και επικίνδυνος.
Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Τα πολλά ρούχα ανεβάζουν σημαντικά τη θερμοκρασία του σώματος όταν εκτελούμε αερόβια άσκηση, με αποτέλεσμα η εφίδρωση να είναι πολύ έντονη και η απώλεια υγρών σημαντικά μεγαλύτερη. Αυτό έχει άμεσο αποτέλεσμα στο βάρος, αφού αν ζυγιστούμε αμέσως μετά θα δούμε τον εαυτό μας 2-3 κιλά ελαφρύτερο ή και περισσότερο.
Στην πραγματικότητα όμως αυτά τα κιλά είναι ως επί των πλείστων νερό και κάποια ανόργανα συστατικά τα οποία όχι μόνο θα τα ξαναπάρουμε αλλά είναι και απαραίτητα για πολλές λειτουργίες του οργανισμού. Δεν είναι όμως μόνο αυτό αφού η πολύ έντονη απώλεια τους μπορεί να προκαλέσει αφυδάτωση που ισοδυναμεί με απώλεια 5% του σωματικού βάρους και πρακτικά σημαίνει μείωση της απόδοσης από 20 ως 30% για τις παρατεταμένες μυϊκές προσπάθειες όπως είναι το τρέξιμο. Αν μάλιστα η απώλεια είναι ακόμα μεγαλύτερη και φτάσει μέχρι και το 10% του σωματικού βάρους τότε τα πράγματα είναι ακόμα πιο επικίνδυνα αφού μπορεί να προκληθεί κυκλοφορική ανεπάρκεια.
Απώλεια βάρους μετά από άσκηση ως 2% θεωρείται κανονική ενώ πάντοτε μετά την άσκηση επιβάλλεται η κατανάλωση υγρών. Στο τρέξιμο μεγάλης διάρκειας μάλιστα αυτό μπορεί να γίνει και κατά τη διάρκεια. Ο ρουχισμός του δρομέα πρέπει να είναι άνετος και ευχάριστος, να επιτρέπει την αναπνοή του σώματος και να μην περιορίζει την κίνηση του.
Ακόμα ένας μύθος λοιπόν που εκτός του ότι δεν ισχύει, κρύβει και πολλές παγίδες για αυτούς που τον πιστεύουν.
