Είναι από τις ωραιότερες αλλά και πιο «ταλαιπωρημένες» περιοχές του λεκανοπεδίου Αττικής. Το δάσος Χαϊδαρίου αντιστέκεται ακόμα σθεναρά στις ανθρώπινες διαθέσεις για κάθε μορφής εκμετάλλευση διατηρώντας μια απαράμιλλη φυσική ομορφιά. Παράλληλα, είναι και ένας προορισμός για πολλαπλές μορφές άσκησης με το τρέξιμο να είναι μια από αυτές.
Λίγα λόγια για το μέρος
Δεν βρίσκει κανείς εύκολα στην Αθήνα δάση σαν κι αυτό που απλώνεται στους πρόποδες του Ποικίλου Όρους στην περιοχή του Χαϊδαρίου. Πλούσια και πυκνή βλάστηση, ψηλά δέντρα και μαλακό χώμα συνθέτουν ένα τοπίο που δεν θυμίζει σε τίποτα το αστικό περιβάλλον που έχει αναπτυχθεί στη γύρω περιοχή και την λεωφόρο Αθηνών που βρίσκεται μερικές δεκάδες μέτρα μακριά. Το έδαφος, εκτός από τους κύριους δρόμους που έχουν καλοστρωμένο χώμα, είναι είτε καλυμμένο με πευκοβελόνες και είναι αρκετά μαλακό στα επίπεδα μέρη του δάσους είτε έχει μεγάλα αυλάκια από το νερό και πέτρες στους κατηφορικούς δρόμους που κατεβαίνουν από την κορυφή του βουνού με αποτέλεσμα να χρειάζεται αυξημένη προσοχή.
Η πρόσβαση
Είναι αρκετά εύκολο να φτάσει κανείς στο συγκεκριμένο μέρος αφού βρίσκεται παράλληλα με την λεωφόρο Αθηνών (Καβάλας) και άρα πολύ κοντά στο κέντρο της Αθήνας. Συγκεκριμένα, αν έρχεστε από την εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας θα πρέπει να στρίψετε στην έξοδο προς Κόρινθο στην Λεωφόρο Καβάλας. Από εκεί το δάσος δεν απέχει περισσότερα από 6 χλμ. Για να μπορέσει όμως κάποιος να προσεγγίσει την είσοδο θα πρέπει να στρίψει δεξιά ερχόμενος από Αθήνα αμέσως μετά το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής και στη συνέχεια αμέσως αριστερά στην οδό Βασιλείου Βουλγαροκτόνου. Στο τέρμα του δρόμου που είναι αδιέξοδο, βρίσκεται η είσοδος του δάσους. Εκεί υπάρχει και χώρος στάθμευσης. Επίσης τα περισσότερα λεωφορεία που πηγαίνουν στο Χαϊδάρι κάνουν στάση έξω από το Νοσοκομείο. Από εκεί η είσοδος απέχει λιγότερο από ένα χιλιόμετρο επομένως μπορεί κανείς να πάει με τα πόδια.
Η διαδρομή
Ουσιαστικά σε αυτή την πλευρά του δάσους υπάρχουν δυο βασικοί παράλληλοι δρόμοι που «κόβουν» την πλαγιά και ενώνονται με πολύ μικρά, ανηφορικά μονοπάτια. Μια μετρημένη διαδρομή που μπορεί κανείς να τρέξει είναι αυτή που ακολουθεί τον κάτω δρόμο από την είσοδο μέχρι την καρδιά του δάσους και επιστρέφει από τον πάνω παράλληλο αφού τον συναντήσει στο μοναδικό σημείο που τέμνονται. Μόλις φτάσει στο τέλος του πάνω δρόμου θα πρέπει να επανέλθει στο αρχικό σημείο εκκίνησης από ένα μικρό δρόμο που βρίσκεται στα δεξιά. Η διαδρομή αυτή σχηματίζει ένα τρίγωνο με συνολικό μήκος 1.080 μ. Το έδαφος στο μεγαλύτερο κομμάτι του δάσους είναι μαλακό (καλή ποιότητα στρωμένου χώματος με λίγες πέτρες) ενώ η διαδρομή είναι σε όλο της το μήκος ομαλή με ελάχιστες υψομετρικές διακυμάνσεις. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν ανηφορικοί δρόμοι όπου μπορεί κανείς να κάνει προπόνηση ανηφόρας ενώ στους μεγάλους δρόμους μπορεί κανείς να κάνει ανοίγματα ή και διαλειμματικές προπονήσεις με μικρά κομμάτια αφού είναι επίπεδοι και ομαλοί (κυρίως ο κάτω). Το μέρος προσφέρεται επίσης και για όσους προετοιμάζονται για ορεινούς αγώνες αφού μπορεί κανείς να συνεχίσει τη διαδρομή και κινούμενος προς τα δυτικά να ακολουθήσει τους χωματόδρομους που οδηγούν μέχρι τον Σκαραμαγκά και την Λίμνη Κουμουνδούρου ή να στραφεί προς τα βορειοανατολικά και να δοκιμάσει την αντοχή του στα ανηφορικά τμήματα του βουνού πλησιάζοντας στο υψηλότερο σημείο του που έχει υψόμετρο περίπου 450 μ.
Extras
+ Ήσυχο περιβάλλον, ευχάριστο τοπίο
+ Είναι ιδανικό μέρος και για ποδήλατο (σίγουρα θα συναντήσετε κάποιον ποδηλάτη)
+ Πολύ κοντά στην Αθήνα
+ Έχει κοντά μαγαζιά
– Δεν έχει βρύσες με νερό
– Δεν φωτίζεται το βράδυ
Δημοσίευση στο Runner 43, στη στήλη Διαδρομές
