Κατερίνα Χοτζόγλου: Μία survivor από τη μάχη στο τρέξιμο

«Οι συμμετέχοντες του Greece Race for the Cure® είναι οι καλεσμένοι μας»

Share

Υπάρχουν κάποιοι που αποτελούν έμπνευση για όλους εμάς! Άνθρωποι που έρχονται αντιμέτωποι με σημαντικές δυσκολίες, τις ξεπερνούν και βγαίνουν πιο δυνατοί από αυτές. Ανάμεσα σε αυτούς ξεχωρίζουν οι “Survivors” (επιζήσαντες), οι γυναίκες που έχουν νοσήσει από καρκίνο του μαστού και τον έχουν ξεπεράσει! Κερδίζοντας πρώτα τη μάχη για τη ζωής τους, με περηφάνια χρησιμοποιούν το δικαίωμα τους να συμμετέχουν με το χαρακτηριστικό ροζ μπλουζάκι στους αγώνες του Greece Race for the Cure®, που διοργανώνει κάθε χρόνο ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής».

Από που βρίσκουν, όμως, αυτή τη δύναμη; Τη θέση έχει το τρέξιμο και η άθληση στη ζωή τους; Εμείς συναντήσαμε ηλεκτρονικά τη survivor Κατερίνα Χοτζόγλου (Κλινική Ψυχολόγος ΜΑ –  Παιδοψυχολόγος MSc – Ψυχοθεραπεύτρια) που μας περιγράφει το δικό της ταξίδι.

«Τρέξατε» το δικό σας Μαραθώνιο με την νόσησή σας από Καρκίνο του Μαστού και βγήκατε νικήτρια. Μπορείτε να μας περιγράψετε την εμπειρία σας;

Πριν 10 χρόνια διαγνώστηκα με καρκίνο του μαστού, χωρίς να έχω βεβαρημένο οικογενειακό ιστορικό. Έκανα χειρουργείο για την αφαίρεση του όγκου και στη συνέχεια 12 χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες. Όλη η διαδρομή είχε διάρκεια 9 μήνες. Δεν θα πω ότι ήταν ένας εύκολος αγώνας, είχε θετικές και αρνητικές υψομετρικές διαφορές, ανώμαλο έδαφος, αλλά και σημεία πιο βατά, πολλές φορές και ευχάριστα! Τα πόδια μου δεν με κρατούσαν, η ανάσα κοβόταν.

Υπήρχε στήριξη από οικογένεια-περιβάλλον;

Α ναι, υπήρξαν οι «άνθρωποι-τζελάκια» στη διαδρομή αυτή. Κατ’ αρχήν τα παιδιά μου και ο σύζυγός μου, η αδερφή μου και οι φίλοι που διανυκτέρευαν και εφημέρευαν!

Τι ρόλο έπαιξε ο σύλλογος «Άλμα Ζωής»; Ποια είναι η τωρινή σας σχέση με αυτόν;

Ένα πολύ δυνατό «τζελάκι» ήταν ο σύλλογος «Άλμα Ζωής». Θυμάμαι πως πήγα η ίδια μετά την πρώτη μου χημειοθεραπεία και με αγκάλιασαν ζεστά. Την ίδια ζεστασιά νιώθω και τώρα 10 χρόνια μετά. Σ’ αυτή την αίσθηση ήρθε να προστεθεί με τα χρόνια η εμπιστοσύνη και η ευγνωμοσύνη. Την ίδια εμπιστοσύνη και ευγνωμοσύνη που νιώθουν τόσες γυναίκες που σε μια στιγμή τόσο δύσκολη όσο αυτή της διάγνωσης, αλλά και της διαχείρισης των παρενεργειών και των έντονων αρνητικών συναισθημάτων βρήκαν δίπλα τους κάποια άλλη γυναίκα με την ίδια εμπειρία. Για τον λόγο αυτό εκπαιδεύτηκα ως εθελόντρια του Συλλόγου για να «επιστρέψω» με τον δικό μου τρόπο αυτήν τη ζεστασιά.

Σε κάθε αγώνα του Greece Race for the Cure® βλέπουμε να συμμετέχουν survivors, άλλοι που η νόσος έχει επηρεάσει κάποιο κοντινό τους πρόσωπο, αλλά ακόμα και αρκετοί χωρίς καμία σχέση με αυτή. Πόσο σημαντική είναι η συμμετοχή όλων αυτών και ιδιαίτερα των δρομέων-περιπατητών της τελευταίας κατηγορίας για κάποια που νοσεί ή έχει νοσήσει;

Αναφέρεστε στους καλεσμένους στη γιορτή μας. Σαν καλεσμένους τους τιμάμε και τους κερνάμε λίγο από τη δύναμη για ζωή που έχουμε μέσα μας. Κάθε χρόνο γίνονται όλο και πιο πολλοί, ακούνε το κάλεσμά μας όχι μόνο για να τρέξουν ή να περπατήσουν (κάτι που κάνουν έτσι κι αλλιώς) αλλά για να μεταφέρουν το μήνυμα της έγκαιρης πρόληψης, της ευαισθητοποίησης, της προστασίας της υγείας, αλλά και την κατάρριψη του μύθου και του στίγματος της ασθένειας. Νομίζω πως με τον τρόπο τους προάγουν την παιδεία της νέας γενιάς.

Είχατε κάποια σχέση με το τρέξιμο ή την άθληση γενικότερα;

Πάντα έκανα γυμναστική, όμως, ποτέ δεν έτρεχα. Ξεκίνησα να τρέχω για τον Σύλλογο σαν ένα ελάχιστο ευχαριστώ στην δύναμη που είχα πάρει μέχρι τότε. Πήρα μέρος στο Greece Race for the Cure το 2011 και σιγά – σιγά έφτασα να τρέχω την κλασική διαδρομή του Αυθεντικού Μαραθωνίου.

Πώς θα περιγράφατε τη σχέση σας με το τρέξιμο; Θεωρείται τον εαυτό σας συστηματική δρομέα;

Απ’ τη στιγμή που βγαίνεις στο δρόμο για τα πρώτα δειλά 3 χιλιόμετρα μέχρι να φτάσεις στα ονειρεμένα 42 και κάτι, νιώθεις δρομέας. Το τρέξιμο και η αναμέτρηση με την ανάσα σου, την ανηφόρα και την κατηφόρα, τους μυϊκούς πόνους είναι πάντα μια πρόκληση ζωής. Λέω πάντα ότι απ’ τη στιγμή που η ζωή μου έδωσε άλλη μια ευκαιρία, εγώ θα την τιμώ τρέχοντας.

Από την εμπειρία σας ως Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια πόσο σημαντική είναι η ενασχόληση με ένα χόμπι για να ξεπεράσετε μία δύσκολη κατάσταση;

Αν μπορούσα να συνταγογραφήσω κάτι αυτό θα ήταν η άσκηση. Η ήπια, φυσικά, σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια των θεραπειών, βελτιώνει την ποιότητα ζωής, την  ψυχολογική και σωματική κατάσταση όσον αφορά στο άγχος, την κατάθλιψη, την ποιότητα του ύπνου, την εικόνα σώματος και την αυτοεκτίμηση. Χρειάζεται να ξεκινήσουμε με αργά και σταθερά βήματα, να επιλέξουμε μια άσκηση επειδή μας αρέσει κι όχι επειδή είναι δημοφιλής. Είναι σημαντικό επίσης να εμπλέξουμε και τους αγαπημένους μας στην νέα δραστηριότητα.

Θέλετε να στείλετε ένα μήνυμα για όλους εκείνους που θα συμμετάσχουν στον φετινό digital Race for the Cure®;

Πολλοί που θα τρέξουμε φέτος, τόσο στην Ελλάδα όσο και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καλούμαστε να κάνουμε κάτι διαφορετικό! Λόγω των συνθηκών που δημιούργησε η πανδημία τού COVID-19, η διοργάνωση των αγώνων Race for the Cure® με τον χαρακτήρα που έχουμε συνηθίσει τις προηγούμενες χρονιές, δεν είναι εφικτή για φέτος.

Όμως, ο καρκίνος του μαστού συνεχίζει να υπάρχει και οι ανάγκες των ασθενών για στήριξη είναι εξαιρετικά αυξημένες και πιο έντονες από ποτέ. Και, φυσικά, η ανάγκη για πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση παραμένει σταθερή.

Γι’ αυτόν τον λόγο οι 30 διοργανώσεις Race for the Cure®, που είχαν προγραμματιστεί σε 22 χώρες της Ευρώπης, προσαρμόζονται στις συνθήκες και ενώνουν τις δυνάμεις τους, συμμετέχοντας στις 25, 26 και 27 Σεπτεμβρίου 2020 σε έναν κοινό, πανευρωπαϊκό, διαδικτυακό αγώνα, το digital Race for the Cure®.  Με αυτόν τον τόπο, μπορεί να συμμετάσχει ο καθένας από εμάς  – όπου και αν βρίσκεται – και να συνδεθούμε διαδικτυακά  δημοσιεύοντας φωτογραφίες και βίντεο με το hashtag #RFTC2020 στα social media.

Τι όμως δεν είναι διαφορετικό και άρα προκλητικό αυτή την χρονιά; Μάθαμε να ζούμε σε συνθήκες που δεν είχαμε ζήσει πριν και καλούμαστε να το κάνουμε με επιτυχία, δηλαδή να βγάλουμε τον αγώνα και να τερματίσουμε δυνατοί και πιο ώριμοι. Δεν είναι πολύ διαφορετικό ξέρετε απ’ τη διάγνωση, όταν δηλαδή οι συνθήκες σε καλούν να κάνεις κάτι που δεν το ξέρεις από πριν.

Για να συμμετέχετε και εσείς στη γιορτή του digital Race for the Cure® πατήστε εδώ.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το τελευταίο μου μετάλλιο
Από τη στήλη «Τρέχοντας» της Αγγελικής Κοσμοπούλου
Μαραθωνοδρόμοι όλων των ειδών και όλων των... γεύσεων
Από τη στήλη «Ιστορίες του Δρόμου» της Χριστίνας Φωτεινοπούλου
Back to Top
runnermagazine.gr
CLOSE
Μετάβαση στο περιεχόμενο