Αντίο Κερκ….

Η σημερινή ημέρα είναι ημέρα πένθους για τη δρομική κοινότητα. Ένας ξεχωριστός δρομέας, ο Κυριάκος Λαζαρίδης, γνωστός στους φίλους του και ως “Κερκ” έφυγε από τη ζωή. Τον Κυριάκο τον γνώρισα για πρώτη φορά το 1988, μέσα στο λεωφορείο της αποστολής του Πειραϊκού Συνδέσμου για το πανελλήνιο ανωμάλου δρόμου. Ο Κερκ, έμπειρος και φτασμένος δρομέας με μεγάλες επιτυχίες, είχε έρθει να ενισχύσει την προσπάθεια του συλλόγου μας. Μας είχε κάνει εντύπωση η άνεσή του και η διάθεσή του να βοηθήσει εμάς τους “ψαρωμένους” που θα πέρναμε το βάπτισμα της συμμετοχής σε πανελλήνιους αγώνες στη λασπωμένη διαδρομή των Μετεώρων. Τα επόμενα χρόνια συναντηθήκαμε αρκετές φορές, ενώ τα τελευταία χρόνια είχαμε την ευκαιρία να συνεργαστούμε και σε αρκετές περιπτώσεις. Το πάθος του για το τρέξιμο ήταν έντονο και χαιρόταν που πλέον το όραμα που είχε για την ανάπτυξη του δρομικού χώρου άρχιζε να παίρνει σάρκα και οστά. Ο Κυριάκος ήταν ανήσυχο πνεύμα, δρομέας με μεγάλες δυνατότητες και η παραμονή του για μεγάλο διάστημα στο εξωτερικό, δίπλα στον θρυλικό Ρον Χιλ, του έδωσε πολύτιμα εφόδια. Σίγουρα είχε πολλά να προσφέρει σε όλους μας τόσο από τη θέση του στην ΕΟΣΛΜΑΥ, όσο και από την συνεχή παρουσία του στους αγώνες. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι φίλοι του και όλοι όσοι αγαπούν το τρέξιμο, νιώθουμε σήμερα θλιμμένοι και φτωχότεροι από την απουσία του. Είναι σίγουρο όμως ότι ο Κερκ, θα συνεχίσει να τρέχει στις σκέψεις μας. Αντίο Κερκ…