H Paula Radcliffe είναι μία από τις πιο επιτυχημένες δρομείς όλων των εποχών, και είναι σίγουρα αυτή που άνοιξε το δρόμο των μεγαλων γυναικείων επιδόσεων στον Μαραθώνιο.
Μην ξεχνάμε, πως με το 2:15:25 που είχε σημειώσει το 2003 στο αγαπημένο της Λονδίνο είχε καταφέρει ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ που κράτησε για 16 χρόνια ( η Brigid Kosgei είναι η νέα κάτοχος από το 2019 στο Σικάγο με 2:14:04).
Η Radcliffe αρκετές φορές αποτέλεσε πεδίο “έρευνας” για τους αθλητικούς επιστήμονες λόγων των σπουδαίων επιδόσεων της, κυρίως στον Μαραθώνιο.
Ένας από αυτούς, ο Andrew Jones κατέγραψε και ανέλυσε όλες τις παραμέτρους της απόδοσης της Βρετανίδας για 11 χρόνια.
Το συμπέρασμα που έβγαλε είναι πως η τιμή της Μέγιστης Πρόσληψης Οξυγόνου (VO2max) της αθλήτριας δεν μεταβλήθηκε σχεδόν καθόλου για το συγκεκριμένο, μεγάλο, χρονικό διάστημα (κοντά στα 70ml/kg/min).
Ωστόσο, η παράμετρος που βελτιώθηκε σε πολύ μεγάλο βαθμό ήταν αυτή της δρομικής της οικονομίας στην ταχύτητα των 16χλμ./ώρα (3:45/χλμ.).
Συγκεκριμένα, στην ταχύτητα αυτή η ενεργειακή της δαπάνη μειώθηκε από τα 205 στα 175 ml/kg/km.
Δείτε εδώ τι ακριβώς είναι η Δρομική Οικονομία
Aυτή η αλλαγή επέφερε κι άλλες σημαντικές μεταβολές καθώς η VO2max μπορεί να μην μεταβλήθηκε, άλλαξε όμως η ταχύτητα στην οποία αντιστοιχούσε (αυξήθηκε αρκετά) ενώ κάτι παρόμοιο συνέβη και με το γαλακτικό της κατώφλι.
Με λίγα λόγια, η Radcliffe έδειξε πως η μεγαλύτερη βελτίωση σε έναν ήδη καλά προπονημένο δρομέα έρχεται μέσα από τη βελτίωση της ενεργειακής του οικονομίας ενώ τρέχει.
Φυσικά, αυτό επιβεβαιώνει τους αθλητικούς επιστήμονες που ισχυρίζονται πως ο όγκος και τα χρόνια της προπόνησης επιφέρουν σημαντικές βελτιώσεις στη βασική παράμετρο της δρομικής οικονομίας – και κατά συνέπεια – στην απόδοση!
Άλλοι μέθοδοι για τη βελτίωση της δρομικής οικονομίας είναι η προπόνηση με βάρη, με άλματα κ.ά.
Nα θυμίσουμε, τέλος, πως οι τρεις κύριες παράμετροι της απόδοσης στην αντοχή είναι η Μέγιστη Πρόσληψη Οξυγόνου, το Αναερόβιο κατώφλι (είτε γαλακτικό είτε αναπνευστικό) και η Δρομική Οικονομία.
