Ο Στέφανος Αντωνάκης σχολιάζει τη δρομική επικαιρότητα.
Είθισται η αρχή ενός έτους να συνοδεύεται και από έναν απολογισμό της χρονιάς που φεύγει. Η ανασκόπηση των σημαντικότερων γεγονότων των τελευταίων 12 μηνών, μαζί με κάποιες εκτιμήσεις για το τι θα φέρει ο καινούριος χρόνος μπορεί να είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδικασία, τόσο ψυχαγωγική (με την κυριολεκτική έννοια του όρου) όσο κι εκπαιδευτική – για τούτο και ο γράφοντας, με το παρόν άρθρο, θα ήθελε να σταθεί σε κάποια μόνο από τα πολλά σημαντικά που συνέβησαν στο χώρο μας το 2023. Γίναμε μάρτυρες στην κατάρριψη παγκοσμίων ρεκόρ, είδαμε μεγάλους αθλητές να πραγματοποιούν σπουδαίες εμφανίσεις, παρακολουθήσαμε νέα κι ανερχόμενα παιδιά να αφήνουν πολλές υποσχέσεις για το μέλλον – το 2023 είχε απ’ όλα. Ωστόσο ο γράφοντας θα σταθεί εδώ στην περίπτωση της Άννας Βασιλείου, στον αγώνα (κάποιων εκ) των Ελλήνων που συμμετείχαν στο μαραθώνιο της Βαλένθια, και στον μεγάλο Σπαρταθλητή Φώτη Ζησιμόπουλο. Δεν αρκεί ποτέ ο χρόνος και ο χώρος για όλα, δυστυχώς – ας μου συγχωρέσει λοιπόν ο αναγνώστης το «μονομερές» του παρόντος κειμένου, κι ακόμη κι έτσι, ας είναι επιεικής κι ας το απολαύσει.
Το παρόν αφιερώνεται στην Αρχόντισσα της Κρήτης, Άννα Βασιλείου. Σε εκείνους που έχουν όνειρα και τολμούν να δουλέψουν για να τα κάνουν πράξη. Σε εκείνους που συνεχίζουν να κωπηλατούν όσο και αν τα νερά κατεβαίνουν ταραγμένα. Σε αυτούς που δεν χάνουν το θάρρος τους κι ακόμη κι όταν η ζωή φαντάζει παράλογη συνεχίζουν με χιούμορ, αγάπη και ενθουσιασμό. Σε εκείνους τέλος, που γνωρίζουν τη σημασία του να μοιράζεσαι. Και ας θυμάστε – όποιος τα συγχωράει όλα, θα τα έχει όλα συγχωρέσει στον εαυτό του. Και όποτε το κακό πληθαίνει, το μικρό καλό μεγαλώνει. Τις ευχές και την αγάπη μου σε όλους! Καλή χρονιά, με υγεία κι αγάπη, σε εσάς και τις οικογένειές σας!
Α. Ο βασιλιάς της αντοχής είναι η ταχύτητα! Η περίπτωση της Άννας Βασιλείου.
Ο μεγάλος Σπύρος Ανδριόπουλος (κάτοχος ανάμεσα στα άλλα των «στοιχειωμένων» πανελληνίων ρεκόρ σε 10000 μέτρα και Μαραθώνιο) το είχε πει με τον καλύτερο τρόπο. Για να τρέξεις έναν γρήγορο Μαραθώνιο πρέπει να είσαι γρήγορος και στις μικρότερες αποστάσεις, τελεία. Όσο αυστηρό και αν ακούγεται, όσο αφοριστικό κι αν φαίνεται, αν λάβεις υπ’ όψιν το ποιος το λέει, αποκτά άλλο ειδικό βάρος. Και ενώ το long run είναι απαραίτητο για έναν επιτυχημένο Μαραθώνιο, όταν οι χρόνοι πέφτουν, η ταχύτητα είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Κι αυτό επιβεβαιώθηκε εμφατικά το 2023, από την Άννα Βασιλείου (2:44’24’’, Βαλένθια, 03/12/2023).
Συνηθίζω να αποκαλώ την Άννα «αρχόντισσα», προσωνύμιο που της αξίζει στο έπακρο και προκύπτει τόσο από την αρχοντική της προσωπικότητα όσο και από τις αθλητικές τις επιδόσεις. Αθλήτρια εγνωσμένης αξίας στην ταχύτητα, όταν δοκίμασε εαυτόν στις μεγάλες αποστάσεις ήμασταν όλοι περίεργοι να δούμε μέχρι πού μπορεί να φτάσει. Η ταχύτητά της ήταν δεδομένη – όπως και η σοβαρότητα, η πειθαρχία, η στοχοπροσήλωση και το ήθος της. Και μπορεί ο Μαραθώνιος να είναι εξ ορισμού βαθιά νερά, η Άννα είχε δώσει ωστόσο τα διαπιστευτήριά της.
Η συνέχεια γράφτηκε στους δρόμους. Πρώτος Μαραθώνιος στα Χανιά (08/05/2022), με 3:19’20’’, διερευνητικός και αναγνωριστικός. Έπειτα ήρθε ο ΑΜΑ την ίδια χρονιά, και 3:08’45’’, για μια εντυπωσιακή βελτίωση 10’35’’. Λίγο αργότερα, στο Ρότερνταμ, έρχεται το πρώτο sub 3 (2:55’59’’). Η Άννα είναι κατά 11’35’’ ταχύτερη, και το παιχνίδι πλέον σοβαρεύει. Δεν σταματάει εκεί, και στη Βαλένθια κάνει το 2:44’24’’ [περάσματα: 19’33’’ (5 χλμ) / 1:21’54’’ (21,1 χλμ) / 1:56’27’’ (30 χλμ) / 2:44’24’’ (τερματισμός), και πρώτο / δεύτερο μισό (1:21’54’’ / 1:22’30’’)]. Αλλιώς: τέσσερις Μαραθώνιοι σε 19 μήνες, και κάθε φορά βελτιώνει το χρόνο της κατά (σχεδόν) 10’00’’. Ποια θα είναι η συνέχεια; Δεν μπορώ να κάνω εκτίμηση, πραγματικά – κι έχω την εντύπωση ότι ούτε εκείνη γνωρίζει! Το σίγουρο είναι ότι το μέλλον είναι μπροστά της. Έχει την έμφυτη ταχύτητα, έχει την εμπειρία του πρωταθλητισμού, δουλεύει σκληρά, και όσο αποκτά εμπειρίες, τόσο καλύτερη θα γίνεται. Έχει στεφθεί ήδη πρωταθλήτρια ανοιχτού και κλειστού στίβου (23’’82 / 200 μέτρα, και 52’’50 / 400 μέτρα). Εάν δε κατακτήσει και τίτλο στην αντοχή, θα είναι η μόνη αθλήτρια στην Ελλάδα που θα το χει καταφέρει – οι ειδικοί τι λένε επ’ αυτού;! Εκτιμώ πάντως ότι ένα 2:39’00’’ στον εφετινό ΑΜΑ (και μια θέση στο βάθρο) είναι πλέον στόχος απόλυτα ρεαλιστικός. Διαθέτει τη γνώση, ξέρει να μαθαίνει, έχει την ταπεινότητα που χαρακτηρίζει τους μεγάλους, και έχει σύμμαχο και αρωγό έναν εξαιρετικό προπονητή, τον κο Αναστάση Βλατάκη (αλλά βεβαίως και τον πολύ αγαπητό σε όλους κύριο Αριστείδη Βισκαδουράκη, εκείνον που ανέδειξε την Άννα και την αδερφή της Ειρήνη, και στέκεται πάντα πνευματικός τους δάσκαλος). Θεωρώ λοιπόν ότι, πέραν των όσων έχει ήδη κατακτήσει, θα πετύχει σπουδαία πράγματα.
Άννα, κάποιες προσωπικές σκέψεις. Όταν τινάζεται ένα βέλος για να σε λαβώσει, βρίσκει έτοιμη τη λαβωματιά σου και δεν θα μπορεί να σε λαβώσει. Όσο πιο ασήμαντη πιστεύεις πως είσαι, τόσο πιο πολύ υπομένεις. Κι όταν πιστεύεις πως δεν είσαι τίποτα, υπομένεις τα πάντα. Με την καλοσύνη αντιμετωπίζουμε τους εχθρούς μας, είναι η σωστή αντίδραση. Η παιδεία και ο χαρακτήρας μας είναι η ισχυρότερη γραμμή άμυνας ενάντια σε ένα κόσμο όπου ζητάει να σε εξαγοράσει, να σε δελεάσει, να αλλοιώσει το χαρακτήρα σου. Αν ξέρεις τι πιστεύεις και γιατί το πιστεύεις θα αποφύγεις τις δηλητηριώδεις σχέσεις, τις τοξικές δουλειές, τους φίλους του γλυκού νερού. Και πολλά άλλα δυσάρεστα πράγματα που πλήττουν όσους δεν έχουν κάτσει να σκεφτούν τι θέλουν και τι επιδιώκουν. Είσαι αυτό που έχουν ανάγκη από εσένα, όχι αυτό που είσαι. Το απλό στη ζωή μας είναι Άννα το καλύτερο, άδραξε την μέρα σου όπως και να είναι. Ζήσε το σήμερα, να είσαι ο εαυτός σου και ευγνώμων με αυτά που έχεις αποκτήσει και σου έχει φέρει η ζωή. Η ευημερία στους δρόμους αντοχής πραγματοποιείται με μικρούς στόχους όχι μεγάλους, με μικρά βήματα ενώ να δίνεις τη βάση στα μικροπράγματα και πάνω από όλα να είμαστε ταπεινοί δρομείς και άνθρωποι. Αγαπάμε τους ανθρώπους γιατί είμαστε εμείς Άννα λέει ο Νίκος Καζαντζάκης, αυτό είναι το έργο όλων μας. Να έχουμε πάντα ένα εναλλακτικό σχέδιο σε όποια εμπόδια συναντήσουμε στην αθλητική μας πορεία, κανείς δεν μπορεί να αποφύγει τις αναποδιές. Το μυαλό μας διαθέτει πάντα τη δύναμη να μας ξαναβάλει στο σωστό μονοπάτι. Μη περιμένεις τους πολιτικούς και την πολιτεία, φρόντισε μόνη σου τον εαυτό σου κάνοντας ένα βήμα εμπρός στηρίζοντας στις δυνάμεις σου. Στα όποια προβλήματα προκύπτουν μην τα αφήνεις να μεγαλώνουν, για όλα υπάρχει θεραπεία αρκεί να το προλάβεις στην αρχή του. Το εξασκημένο μυαλό καλλιεργεί την δημιουργικότητα, την ανεξαρτησία και αντιμετωπίζει τα προβλήματα λύνοντάς τα περισσότερο ακούγοντας παρά μιλώντας. Η δυστυχία των ανθρώπων είναι η γλώσσα τους. Η σιωπή είναι χρυσός. Μια βόλτα στη φύση θα καθαρίσει το μυαλό μας από το άγχος και ανανέωση σκέψης. Μετά ξεκινάς κάνοντας τη δουλειά σου σωστά και με υπομονή, και μετέτρεψε τα πρέπει σου σε μπορώ. Η ευτυχία κρύβεται στην προετοιμασία καλλιεργώντας την ευελιξία, αξιοπρέπεια, αρμονία, ηθική και ισορροπία στα πάντα. Αυτά είναι τα θεμέλια και ο νόμος της ευτυχίας στη ζωή. Ξέχνα το «εγώ» από μέσα σου, βάλτο στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, το εγώ είναι η ρίζα του κάθε κακού και φόβου. Προσπάθησε για το «εγώ κι εσύ γινόμαστε εμείς». Και ότι είναι πραγματικά δικό σου και για σένα, θα έρθει σε σένα. Γνωρίζοντας αυτό, χαλάρωσε και άστο.
Είσαι πρότυπο ήθους κι αξιοπρέπειας, κι αποτελείς έμπνευση και πρότυπο για τους νεότερους. Μας κάνεις κάθε φορά υπερήφανους. Ο Πόρτσια λέει «Νίκησες την καρδιά μας μα έχεις ακόμη και την δική σου να νικήσεις για να νικήσεις». Ευχαριστούμε για όλα!
Κατεβάστε και διαβάστε το πλήρες κείμενο του Στέφανου Αντωνάκη.
