Μία άλλη διάσταση στη σχέση πατέρα και υιών Ingebrigtsen έδωσαν οι τρεις γιοί, Jacob, Filip και Henrik μέσω άρθρου που δημοσιεύθηκε σε νορβηγικά μέσα.
Οι τρεις σπουδαίοι δρομείς αναφέρθηκαν στη σχέση με τον πατέρα τους – η οποία ως γνωστόν είναι πολύ κακή τα τελευταία χρόνια – κατηγορώντας τον μάλιστα ότι ήταν “κακοποιητής”. Ο ίδιος έδωσε τη δική του απάντηση και ερμηνεία, ωστόσο, είναι πλέον σαφές ότι δεν μιλάμε για μία διαφωνία ή διακοπή συνεργασίας απλά, αλλά για ένα κανονικό οικογενειακό δράμα!
Το άρθρο των Ingebrigtsen
Για σχεδόν δύο χρόνια, τα νορβηγικά ΜΜΕ γράφουν για τη ρήξη μας με τον Gjert ως προπονητή και τις συνέπειες που αυτό συνεπάγεται. Το παρασκήνιο έχει περιγραφεί ως οικογενειακή σύγκρουση. Αυτό είναι σωστό. Από σεβασμό για όλη την οικογένεια, δεν θέλαμε να μπούμε σε λεπτομέρειες. Ήταν δύσκολο και πολύ επώδυνο για πολλούς, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μας.
Από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα αυτό το καλοκαίρι, τα μέσα ενημέρωσης έχουν εντείνει την κάλυψη της σχέσης μας με τον Gjert. Πολλά άτομα έχουν εμπλακεί στην υπόθεση. Ο Narve Gilje Nordås, οι υποστηρικτές του και η Ομοσπονδία στίβου της χώρας μας, είναι μερικοί από αυτούς. Τα μέσα ενημέρωσης έχουν δώσει ελεύθερα τα χέρια σε άλλους να παρουσιάζουν χονδροειδή προσωπικά χαρακτηριστικά. Από την πλευρά μας έχουμε μιλήσει για τον εαυτό μας και όχι για τους άλλους.
Η υπόθεση παρουσιάζεται πλέον ως σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ μας, του αθλητικού συλλόγου και του συναδέλφου δρομέα. Κατά καιρούς έχουμε παρουσιαστεί ως απαιτητικοί, εσωστρεφείς και θορυβώδεις απέναντι στους ανθρώπους του αθλητικού περιβάλλοντος.
Είναι μια απλοποίηση με την οποία δεν μπορούμε να ζήσουμε.
Ταυτόχρονα, θέλουμε να αναγνωρίσουμε ένα πράγμα: Υπάρχουν έντονα συναισθήματα σε αυτή την υπόθεση από την πλευρά μας. Μερικές φορές έχουμε επιλέξει λέξεις που θα θέλαμε να μην είχαμε διαλέξει. Ζητούμε συγγνώμη για αυτό.
Για εμάς, αυτή η υπόθεση αφορά ένα πράγμα: μια πολύ σοβαρή και επιβαρυντική οικογενειακή κατάσταση.
Όταν χωρίσαμε με τον Gjert, πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να χειριστούμε την κατάσταση με τάξη, χωρίς να αναφέρουμε όσα συνέβησαν. Τώρα συνειδητοποιούμε ότι αυτό δεν είναι δυνατό. Αυτό το θέμα έχει φουντώσει τόσο πολύ και είχε τόσο μεγάλες συνέπειες που αισθανόμαστε την ευθύνη να το ξεκαθαρίσουμε. Και μπορούμε να το κάνουμε μόνο λέγοντας την ιστορία μας.
Το να γράφουμε αυτό που πρόκειται να γράψουμε τώρα πονάει, από πολλές απόψεις. Πονάει γιατί επηρεάζει έναν άνθρωπο που σήμαινε πολλά για εμάς και την καριέρα μας. Επηρεάζει ανθρώπους με τους οποίους είμαστε κοντά. Και επηρεάζει ανθρώπους που δεν ζήτησαν ποτέ να εκτεθούν δημόσια.
Μεγαλώσαμε με έναν πατέρα που ήταν πολύ επιθετικός και ελεγκτικός και ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει σωματική βία και απειλές ως μέρος της ανατροφής του. Νιώθουμε ακόμα δυσφορία και φόβο, που είναι μέσα μας από την παιδική ηλικία.
Κάπως έτσι το έχουμε αποδεχθεί. Έχουμε ζήσει με αυτό, και στην ενήλικη ζωή έχουμε προχωρήσει. Τουλάχιστον έτσι νομίζαμε. Εκ των υστέρων, αντιλαμβανόμαστε ότι ήταν αφελές. Αλλά πριν από δύο χρόνια, η ίδια επιθετικότητα και η σωματική τιμωρία ξαναχτύπησε.
Ήταν η σταγόνα που έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει.
Γνωρίζουμε τον φόβο του να μεγαλώσουμε με έναν πατέρα επιθετικό, κακοποιητικό και βίαιο. Όταν ήμασταν μικρότεροι, ήμασταν μια μεγάλη ομάδα αδερφών που ήμασταν μαζί σε αυτό. Τώρα η κατάσταση είναι αφόρητη.
Θα έπρεπε να είχαμε αντιδράσει νωρίτερα για να σταματήσει η κατάσταση. Το ότι δεν το κάναμε μας βαραίνει.
Από αυτή τη στιγμή επιλέξαμε να κόψουμε τους δεσμούς με τον πατέρα μας. Μετά έγινε αδύνατο να συνεχίσουμε μαζί του ως προπονητής.
Η κατάσταση που ζήσαμε στην οικογένεια έχει κοστίσει σε μεγάλο βαθμό σε όλους. Μέσα σε αυτήν την κατάσταση προσπαθήσαμε να αποδώσουμε και στον αθλητισμό. Η πίεση που νιώσαμε ήταν απάνθρωπη κατά καιρούς. Μας τελείωνε η ενέργεια, ενώ και η χαρά του αθλητισμού είχε χαθεί.
Τώρα θέλουμε ηρεμία για να επικεντρωθούμε στις προπονήσεις και τους αγώνες. Θέλουμε επίσης να επιτρέπεται στους ανταγωνιστές μας και στους συναδέλφους μας να το κάνουν αυτό. Θέλουμε να επιστρέψουμε στη χαρά του αθλητισμού και της εκπροσώπησης της Νορβηγίας με τη σημαία στο στήθος. Αλλά πάνω από όλα, θέλουμε η οικογένεια και όλοι όσοι αγαπάμε να είναι ασφαλείς.
Ως εκ τούτου, ζητήσαμε να μην μας φέρει η Ομοσπονδία σε καταστάσεις όπου μπορούμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με έναν πατέρα που δεν έχουμε την ικανότητα ή την επιθυμία να αντιμετωπίσουμε. Όχι τώρα.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θέλουν να μας μιλήσουν για αυτό το θέμα. Δεν το θέλουμε αυτό. Αυτή η υπόθεση μας έχει ήδη κοστίσει πάρα πολύ. Τώρα θέλουμε να προχωρήσουμε και ελπίζουμε ότι η οικογένειά μας μπορεί να βρει ηρεμία.
Η απάντηση του Gjert
Σχετικά άμεση ήταν η αντίδραση του πατέρα και πρώην προπονητή, τον Gjert Ingebrigsten μέσω email που έστειλε ο δικηγόρος του:
Οι δηλώσεις που κάνουν είναι αβάσιμες. Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ βία κατά των παιδιών μου. Το ότι είχα αδυναμίες ως πατέρας και ήμουν περισσότερο προπονητής παρά πατέρας είναι μια συνειδητοποίηση που συνειδητοποίησα κι εγώ κάποια στιγμή – αν και πολύ αργά.
Η οικογένειά μας ζει πολλά χρόνια στο προσκήνιο της κοινής γνώμης και επιλέξαμε να αφήσουμε το κοινό στη ζωή μας μέσα από τηλεοπτικές σειρές, συνεντεύξεις και πολλά άλλα. Το ότι η βία θα είχε χώρο αυτή τη δημόσια οικογενειακή ζωή είναι αδιανόητο. Ο νορβηγικός λαός έχει δει τη ζωή μας, καλώς ή κακώς.
Απέχω πολύ από το να είμαι ο τέλειος ως πατέρας και σύζυγος, αλλά δεν είμαι βίαιος. Καταρχάς, αυτή είναι μια τραγική κατάσταση για την οικογένειά μου – ότι έχουμε φτάσει στο σημείο να διαδίδουμε ψευδείς κατηγορίες ο ένας εναντίον του άλλου στα ΜΜΕ. Με κάνει βαθιά δυστυχισμένο.
Πώς θα το ξεπεράσουμε αυτό δεν ξέρω – αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε.
