Αλήθεια τι είναι πιο σημαντικό, να έχει κάποιος ένα καλό επίπεδο φυσικής κατάστασης ή να γυμνάζεται συστηματικά; Ερευνητές του Εργαστηρίου Lawerence Berkeley των ΗΠΑ μάλλον το σκέφτονταν για καιρό και πλέον θεωρούν πως βρήκαν την απάντηση καθώς μετά από έρευνα κατέληξαν σε συμπέρασμα. Ποιο είναι αυτό; Διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί και θα μάθετε κι εσείς!
Πριν βιαστεί κάποιος να ισχυριστεί ότι οι δύο αυτές παράμετροι είναι οι ίδιες ή έστω παρόμοιες, θα αναφέρουμε ότι είναι άλλο ένας άνθρωπος να έχει υψηλό επίπεδο φυσικής κατάστασης, παράμετρος που εκφράζεται συχνότερα με τη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (VO2max) η οποία είναι δείκτης της αντοχής κι άλλο να ασκείται συστηματικά καθώς κάτι τέτοιο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχει και υψηλό επίπεδο φυσικής κατάστασης.
Η διαδικασία
Με βάση λοιπόν αυτόν τον διαχωρισμό οι μελετητές ανέτρεξαν σε παλαιότερες έρευνες που συσχέτιζαν
α) το επίπεδο της φυσικής κατάστασης με την εμφάνιση καρδιοαγγειακών παθήσεων και της στεφανιαίας νόσου
β) τη συχνότητα της άσκησης με τις συγκεκριμένες νόσους.
και έκαναν συγκρίσεις πραγματοποιώντας μία μετά-ανάλυση, η οποία δημοσιεύθηκε σε έγκριτο επιστημονικό περιοδικό.
Τα αποτελέσματα
Μετά από την ανάλυση συνολικά 7 ερευνών για την πρώτη περίπτωση (φυσική κατάσταση) κατά τις οποίες εξετάστηκαν συνολικά 312.195 άνθρωποι αλλά και 16 έρευνες για τη δεύτερη περίπτωση (συχνότητα άσκησης) όπου μετείχαν αθροιστικά άλλοι 1.012.809, το συμπέρασμα ήταν ότι αυτό που τελικά συνδέεται περισσότερο με το μειωμένο ρίσκο καρδιακών νοσημάτων είναι το επίπεδο της φυσικής κατάστασης και όχι η συχνότητα της άσκησης όπως ίσως περίμεναν πολλοί.
Φυσικά το αποτέλεσμα αυτό γεννά ορισμένα ερωτήματα τα οποία απαιτούν νέες έρευνες για να απαντηθούν όμως οδηγεί και σε χρήσιμα συμπεράσματα για την άσκηση και τον τρόπο που την εκτελεί ο καθένας.
Στην πράξη
Με βάση λοιπόν αυτά τα δεδομένα, θα πρέπει κανείς να επιδιώκει τη βελτίωση του μέσα από την άσκηση καθώς έτσι πετυχαίνει μεγαλύτερη προστασία από νοσήματα που αφορούν την καρδιά καθώς αποδείχθηκε πως όταν το επίπεδο της φυσικής κατάστασης ανεβαίνει τότε μειώνονται και οι πιθανότητες εμφάνισής τους (των νοσημάτων).
Έτσι, για να χρησιμοποιήσουμε και ένα πιο απλό παράδειγμα, ένας ασκούμενος που γυμνάζεται 2 φορές την εβδομάδα με βάση ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα βελτίωσης της φυσικής του κατάστασης (κυρίως αντοχή), θεωρητικά τουλάχιστον, μειώνει τους κινδύνους για την υγεία του. Κάτι τέτοιο βέβαια συμβαίνει όσο βλέπει και τη φυσική του κατάσταση να βελτιώνεται.
Από την άλλη, ένας ασκούμενος που γυμνάζεται συστηματικότερα πχ. 4-5 φορές την εβδομάδα ακολουθώντας όμως ένα πρόγραμμα που δεν αποσκοπεί στη βελτίωση της φυσικής του κατάστασης, και διατηρεί τις ίδιες τιμές αντοχής, αν αυτές είναι χαμηλότερες από τον ασκούμενο του πρώτου παραδείγματος, έχει περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσει τέτοιο νόσημα.
Γυμνάζεσαι; Είσαι κι εσύ στους κερδισμένους
Για να είμαστε ακριβείς, ωστόσο, όσοι ασκούνται συστηματικά εμφανίζουν τις περισσότερες φορές αρκετά καλύτερα επίπεδα φυσικής κατάστασης από αυτούς που ασκούνται ελάχιστα ή και καθόλου, συνεπώς έχουν ούτως ή άλλως σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρδιακά νοσήματα από τα μέλη του κοινού πληθυσμού που δεν εντάσσουν την άσκηση στη ζωή τους.
Η ουσία
Η έρευνα όμως αυτή έρχεται να αποδείξει τη σπουδαιότητα μίας από τις βασικές αρχές της προπόνησης, της αρχής της βελτίωσης καθώς όπως αποδεικνύουν τα αποτελέσματα των ερευνητών, δεν αρκεί κάποιος να ασκείται συστηματικά αλλά και να γίνεται καλύτερος ώστε να αποβλέπει στα μέγιστα δυνατά οφέλη για την υγεία του.
Δημοσίευση: RUNNER 61, ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ/ΥΓΕΙΑ
