Η νέα χρονιά, μου χτύπησε την πόρτα με περίεργες διαθέσεις. Φιλίες επαναπροσδιορίστηκαν, σχέσεις εδραιώθηκαν, σοβαρές αποφάσεις πάρθηκαν. Μεταξύ αυτών των σοβαρών αποφάσεων ήταν και αυτή της αλλαγής δουλειάς. Απόφαση που σήμαινε ότι μετά από τόσα χρόνια θα άφηνα πίσω μου την αγαπημένη μου εταιρική ομάδα.
Η στενοχώρια μεγάλη, αλλά καθώς στη ζωή πρέπει να προχωράμε, ανακοίνωσα την απόφαση και μετά από το πρώτο σοκ της ενημέρωσης, φτάσαμε στην ημέρα του αποχωρισμού. Από νωρίς το πρωί ήταν δύσκολο να χαιρετάω συναδέλφους που ίσως να μην ξανάβλεπα. Το απόγευμα, όμως, που συναντηθήκαμε για να πιούμε ένα τελευταίο ποτό ως ομάδα ήρθαν τα δυσκολότερα.
Γιατί τότε, αισθάνθηκα σαν την χαζοδασκάλα που χαιρετάει τα παιδιά της αγωνιώντας για το πώς θα τα πάνε στις επόμενες τάξεις χωρίς αυτήν. Όχι γιατί θεώρησα ότι είμαι αναντικατάστατη, δεν έχω τέτοιες αφελείς ψευδαισθήσεις. Απλά γιατί αγάπησα κάθε έναν από τους συναδέλφους μου τόσο πολύ που στενοχωριόμουν όταν σκεφτόμουν ότι δεν θα συνέχιζα να δουλεύω μαζί τους για να βλέπω πόσο καλύτεροι γίνονται κάθε ημέρα. Και σε αυτό το πλαίσιο, έπιασα τον εαυτό μου να μοιράζει συμβουλές: «Να προσέχεις τις παρουσιάσεις σου», «να μην δίνεις πολέμους που θα χάσεις», «να αναλύεις κάθε σενάριο μέχρι το τέλος», «να μην σταματήσεις να ρωτάς μέχρι να καταλάβεις και εσύ και οι άλλοι». «Αλλά πάνω από όλα να αρχίσεις να τρέχεις». Αυτό το τελευταίο κρατιόμουνα και δεν το έλεγα παντού. Ήταν μεγάλη η συγκίνηση και φοβήθηκα ότι θα με παίρνανε στο ψιλό. Θα ήθελα όμως να το πω σε όλους γιατί τελικά ήταν η σημαντικότερη συμβουλή που είχα να δώσω.
Πριν από πέντε χρόνια είχα μπει σε αυτήν την μεγάλη εταιρεία χωρίς ούτε έναν φίλο. Και μέσα σε ελάχιστες ημέρες είχα κάνει μια φίλη ζωής καθώς άκουσε ότι τρέχω και αρχίσαμε να τρέχουμε μαζί. Εν συνεχεία άρχισα να δένομαι με τον ίδιο τρόπο με συναδέλφους από άλλα τμήματα που υπό τις συνήθεις συνθήκες δεν θα τους γνώριζα τόσο καλά. Και το αποτέλεσμα ήταν ευκολότερες και πιο άμεσες συνεννοήσεις μεταξύ των τμημάτων μας. Όχι γιατί ως φίλοι παρακάμπταμε τις σωστές διαδικασίες. Αλλά απλά γιατί τώρα ως φίλοι γνωρίζαμε καλύτερα και κατανοούσαμε τις διαδικασίες που αφορούσαν εμάς και τους δρομείς φίλους μας. Τις είχαμε αναλύσει άλλωστε ενδελεχώς σε όλα τα long run μας.
Πέρα από τις σχέσεις όμως, το τρέξιμο με βοήθησε και στο πρακτικό πρόβλημα της αντοχής στην καθιστική ζωή του γραφείου. Πόνοι στην μέση, στα γόνατα και στον αυχένα σταμάτησαν να με απασχολούν όταν άρχισα να τρέχω. Την ίδια στιγμή, τα σαφώς νεότερα μέλη της ομάδας βασανίζονταν από πόνους παντού, με αποτέλεσμα να κουράζονται, να ταλαιπωρούνται και τελικά να έχουν μειωμένη απόδοση στην δουλειά τους, παρά τη θέληση τους.
Και τέλος το τρέξιμο με έμαθε να ακούω, να αλλάζω γνώμη, να μην απογοητεύομαι, να δέχομαι την ήττα και την αποτυχία ως μάθημα και ως μέρος της ζωής, να υποχωρώ, να ανασυγκροτούμαι, να ξαναδοκιμάζω και να προσπαθώ μέχρι να πετύχω τον στόχο μου.
Για να δείτε θέματα ενδυνάμωσης-ευλυγισίας ειδικά για δρομείς πατήστε εδώ.
Πόσες φορές δεν έχουμε ταπεινωθεί από έναν αγώνα, μια επίδοση, μια προπόνηση, έναν τραυματισμό. Για να ξανασηκωθούμε, να αναλογιστούμε τι κάναμε, να αλλάξουμε τις πράξεις μας, να αποφασίσουμε ότι πρέπει να ξαναδοκιμάσουμε και να συνεχίσουμε να προσπαθούμε μέχρι να τα καταφέρουμε. Κάντε τώρα την αναγωγή στην δουλειά μας. Δεν είναι αυτές οι βασικότερες αρχές για να επιτύχουμε στην εργασία μας; Πέρα από αστάθμητους παράγοντες, βύσματα και λοιπές αηδίες, οι αρχές που αποκτάμε οι δρομείς, είναι το άλφα και το ωμέγα της επαγγελματικής επιτυχίας.
Με όλη την αγάπη μου λοιπόν, σε όσους δεν πρόλαβα ή δίστασα να το πω το βράδυ του επαγγελματικού αποχωρισμού αλλά και όλους εσάς που δεν γνωρίζω αλλά για να με διαβάζετε ειλικρινά σας αγαπώ, ένα έχω να πω: Μάθε παιδί μου τρέξιμο και η επαγγελματική επιτυχία είναι σίγουρη. Ή ακόμα καλύτερα: Μάθετε τρέξιμο και τότε η επιτυχία σε όλη σας την ζωή είναι σίγουρη. Και αν δεν τα καταφέρετε με την πρώτη, ξέρετε εσείς τι πρέπει να κάνετε γιατί είστε δρομείς. Ξανασηκωθείτε και επαναλάβετε έως ότου τελικά τα καταφέρετε.
Δημοσίευση στο Runner 79, της Χριστίνας Φωτεινοπούλου
