Ο Πλούταρχος Πουρλιάκας είναι σίγουρα από τα πρόσωπα του 41ου Αυθεντικού Μαραθώνιου της Αθήνας! Ο δρομέας από την Καστοριά τερμάτισε φέτος σε 6:31:18 βελτιώνοντας την καλύτερη επίδοση κατά 18 λεπτά σε σχέση με την περσινή του επίδοση.
Το εντυπωσιακότερο, όμως, είναι ότι πρόκειται για τον μεγαλύτερο σε ηλικία από τους τερματίσαντες στον φετινό αγώνα καθώς είναι 88 ετών!
Ο γεννημένος το 1937 δρομέας έχει τρέξει 12 φορές στην αυθεντική διαδρομή. Σε συνέντευξη που παραχώρησε σε τηλεοπτική εκπομπή στο Mega δήλωσε:
«Τον τελευταίο Μαραθώνιο προχθές τον έκανα 16 λεπτά νωρίτερα. Είμαι κινητικός άνθρωπος, δεν κάθομαι. Στον Μαραθώνιο που τρέχουμε, το μυαλό δίνει τις εντολές και τα πόδια ακολουθούν. Στον Μαραθώνιο όλοι κουραζόμαστε, αλλά λες θα κάνω αυτό που πρέπει και θα κουραστώ. Ούτε φάρμακα παίρνω ούτε τίποτα, δεν ξέρω τι είναι πυρετός».
Μαζί του ήταν και ο γιός του Πέτρος, ο οποίος ουσιαστικά μύησε τον πατέρα του στον Μαραθώνιο
«Το 2010 κατέβηκε στην Αθήνα ο πατέρας μου. Ήταν η περίπτωση που έτρεχα Μαραθώνιο εγώ, τρέχω πολλά χρόνια και είχαν έρθει στο Παναθηναϊκό Στάδιο να με δουν. Ήταν τα 2.500 χρόνια του Μαραθωνίου. Είδε το στάδιο για πρώτη φορά, συγκινήθηκε και από τότε του ήρθε. Πρέπει να είναι στους 5 μεγαλύτερους στον κόσμο που τρέχουν Μαραθώνιο», δήλωσε ο Πέτρος Πουρλιάκας, ενώ συμπλήρωσε:
«Είναι πάντα 60 κιλά, είναι ισορροπημένος, λεπτός. Το πρώτο πράγμα που του είπα και να το ακούσουν όλοι, είναι να πάνε καρδιολόγο. Όποιος και να είσαι δεν έχει σημασία, και 20 χρόνων, να πάνε στον καρδιολόγο. όταν τον είδε ο καρδιολόγος μου είπε ότι τα χαρτιά του είναι για 60άρη. του έδωσα εμπειρικά κάποιες προπονήσεις να κάνει, δεν είμαι ειδικός. Πήγαμε πολύ σιγά μετρούσε και τον παλμό του για να μην ξεπεράσει τους 130 παλμούς».
Μεταξύ άλλων, ο κ. Πλούταρχος μοιράστηκε και ορισμένα μυστικά: «Τρώω απ΄ όλα αλλά λίγο. Δεν βαραίνω το σώμα μου. Πίνω πάντα ένα τσιπουράκι, όχι σαν ποτό αλλά σαν φάρμακο! Κάθε πρωί ξυπνάω 6-7 η ώρα. Ήμουν γουναράς, έχω πάρα πάρα πολλά χρόνια σύνταξη. Όποιος δεν το έχει κάνει δεν μπορεί να ξέρει, είναι πολύ δύσκολη δουλειά. Δούλεψα για το μεροκάματο, σκληρή δουλειά, σκληρά χρόνια. Όλη μου η ζωή είναι που μπήκα στο Στάδιο και με χειροκρότησαν όλοι. Τώρα πέρασαν 2 μέρες ξεκουράστηκα και λέω πότε θα έρθει πάλι ο χρόνος. Κάνω προπόνηση κάθε μέρα. Προπονούμαι 4 χιλιόμετρα χαλαρά, και μία φορά την εβδομάδα κάνω 10 χιλιόμετρα, και 20 χλμ. Τρώω μέλι, 30 κιλά τον χρόνο. Γεννήθηκα σε ορεινό χωριό στα 1.200 χιλιόμετρα. Δεν πλησιάζω τα “έτοιμα”. Εγώ είπα στον γιο μου να τρέξω», προσέθεσε.
Το μήνυμα του δε, προς όλους, δρομείς και μη ήταν σαφές: “Όταν πιστεύεις σε κάτι, δεν υπάρχει λόγος να μην το δοκιμάσεις. Είναι δυνατό για τον καθένα!”
