Ακούμε καθημερινά, παρακολουθώντας τα μέσα ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για ιστορίες διάσημων ή καθημερινών ανθρώπων που μας εμπνέουν, μας παροτρύνουν να ξεπεράσουμε τα όριά μας, να ζήσουμε μοναδικές εμπειρίες, να αφήσουμε την άνεσή μας και να κυνηγήσουμε το άπιαστο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τον καθένα από εμάς.
Μέσα από τις σελίδες του Runner Magazine και του runnermagazine.gr, προσπαθούμε εδώ και 15 χρόνια να παρακινήσουμε όλους εσάς, που μας παρακολουθείτε και μας διαβάζετε, να θέσετε και να πετύχετε τους στόχους σας, ακολουθώντας μια πορεία βελτίωσης στην αγαπημένη μας δραστηριότητα, το τρέξιμο, που σίγουρα έχει πολλές και σημαντικές προεκτάσεις και στην υπόλοιπη ζωή μας.
Μάλιστα πρόσφατα, συζητώντας με έναν φίλο δρομέα, μου διηγήθηκε μια ιστορία από τα παλιά, πίσω στο 2005, όταν βρισκόμασταν στο 2ο τεύχος μας και το τρέξιμο δεν είχε τη θέση που έχει σήμερα στην κοινωνία.
Μου εξιστορούσε, λοιπόν, πως ένας συνάδελφός του, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με την άθληση και ήταν καπνιστής, τον είδε μία μέρα να διαβάζει το Runner (στο τεύχος εκείνο είχαμε εξώφυλλο την Πόλα Ράντκλιφ) και του ζήτησε να το διαβάσει και εκείνος για λίγο. Στη συνέχεια, τον ρώτησε αν θα μπορούσε να το δανειστεί για να το διαβάσει με μεγαλύτερη προσοχή. Από τότε άλλαξε η ζωή του, έκοψε το κάπνισμα, ξεκίνησε να περπατάει και στη συνέχεια να τρέχει, έχοντας από τότε συμμετάσχει σε πολλούς αγώνες τόσο σε άσφαλτο όσο και στο βουνό.
Αποτελεί τη μεγαλύτερη ικανοποίηση και ανταμοιβή για εμάς, όταν ακούμε παρόμοιες ιστορίες, όπου κάποιος εμπνεύσθηκε από το περιοδικό μας και αποφάσισε να βάλει το τρέξιμο στη ζωή του.
Υπάρχουν, βέβαια, και στιγμές, που θέλει κανείς να κρατήσει μια απόσταση από όλα αυτά. Είτε συνειδητά, είτε εξαιτίας κάποιων ειδικών συνθηκών, όπως για παράδειγμα, κατά την περίοδο της καραντίνας λόγω κορονοϊού, η οποία με λιγότερο αυστηρή μορφή, δυστυχώς φαίνεται να είναι προ των πυλών.
Μπορεί κάποιοι να αντιμετώπισαν την κατάσταση ως μια ευκαιρία για να ξεκινήσουν να αθλούνται, ήταν όμως και αρκετοί εκείνοι που έχασαν το ενδιαφέρον τους για το τρέξιμο, ενώ στη συνέχεια η ματαίωση των περισσότερων αγώνων τους κράτησε μακριά από προετοιμασίες και στόχους.
Αυτές τις στιγμές δεν θα πρέπει κανείς να νιώθει ενοχές. Είναι δικαίωμα μας να επιλέγουμε τι θέλουμε να κάνουμε και πότε. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να αισθανόμαστε πιο αδύναμοι κάποιες φορές από άλλες και να μην έχουμε την ενέργεια και την όρεξη να προσπαθήσουμε περισσότερο.
Αν, λοιπόν βρεθείτε σε μια τέτοια φάση στη ζωή σας, μη νιώσετε άσχημα. Ακολουθήστε το ένστικτό σας και το πιο πιθανό είναι αυτή η διαδικασία να σας βγάλει ακόμα πιο δυνατούς και με μεγαλύτερη όρεξη για νέες προκλήσεις. Γιατί προκλήσεις υπήρχαν, υπάρχουν και πάντα θα υπάρχουν και θα μας περιμένουν να τις αποδεχτούμε.
Όπως αυτή του Αυθεντικού Μαραθώνιου της Αθήνας, που προς μεγάλη μας απογοήτευση δεν θα πραγματοποιηθεί φέτος όπως τα προηγούμενα χρόνια. Όμως, σε κάθε δυσκολία, θα πρέπει να βρίσκουμε έναν τρόπο να προσαρμοζόμαστε. Έτσι η Virtual εκδοχή του εθνικού μας αγώνα, μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε την προσπάθειά μας, μόνοι μας, τρέχοντας με ασφάλεια την απόσταση που θα επιλέξουμε.
Είμαι σίγουρος, πως χιλιάδες δρομείς, από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο, οι οποίοι έκαναν κανονικά την προετοιμασία τους για να σταθούν στις 8 Νοεμβρίου στη γραμμή της εκκίνησης στον Μαραθώνα, θα ολοκληρώσουν την προσπάθειά τους τρέχοντας τα 42.195 μέτρα στο μέρος που βρίσκονται, είτε μόνοι τους, είτε σε μικρές παρέες, συμμετέχοντας στον 2020 Virtual Athens Marathon.
Το γεγονός ότι άνθρωποι από όλο τον κόσμο, δεν πτοούνται από τις δυσκολίες των καιρών, αλλά συνεχίζουν να κάνουν αυτό που αγαπούν, συμμετέχοντας σε αυτή τη «διαφορετική» γιορτή είναι εξαιρετικά ελπιδοφόρο.
Είναι ένα μήνυμα υπέρβασης και προσωπικής νίκης, όπως άλλωστε πρεσβεύουν οι αξίες του Μαραθώνιου.
Στις αρχές Οκτωβρίου, παρακολουθήσαμε μοναδικές στιγμές του παγκόσμιου αθλητισμού. Μια φοβερή αναμέτρηση ανάμεσα στους κορυφαίους μαραθωνοδρόμους του πλανήτη στον «ειδικό» φέτος Μαραθώνιο του Λονδίνου, όπου έγινε η μεγάλη ανατροπή. Το μεγάλο φαβορί, ο κορυφαίος μαραθωνοδρόμος όλων των εποχών, Έλιουντ Κιπτσόγκε, για πρώτη φορά μετά από επτά χρόνια δεν τερμάτισε πρώτος, αλλά αρκέστηκε στην 8η θέση, ενώ ο μεγάλος του αντίπαλος, Κενενίσα Μπεκέλε, δεν κατάφερε καν να ξεκινήσει τον αγώνα εξαιτίας ενός τραυματισμού.
Στις γυναίκες το μεγάλο φαβορί, η κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ Μπριγκίτ Κόσγκεϊ, επιβεβαίωσε τα προγνωστικά, όμως αυτό που θα μείνει στις μνήμες όλων όσοι παρακολούθησαν τον αγώνα, είναι η τεράστια προσπάθεια της 2ης, Σάρα Χολ, η οποία πίεσε τον εαυτό της μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο για να κερδίσει την παγκόσμια πρωταθλήτρια Ρουθ Κεπνεγκέτιτς, λίγα μόλις μέτρα πριν τον τερματισμό.
Λίγες μέρες μετά, δύο «παιδιά θαύματα» του παγκόσμιου αθλητισμού, ο Τζόσουα Τσέπτεγκεϊ από την Ουγκάντα και η Λετεσένμπετ Γκιντέι από την Αιθιοπία, κατέρριψαν τα παγκόσμια ρεκόρ στα 10.000μ. και στα 5.000μ. αντίστοιχα, σε μια μαγική βραδιά στην Βαλένθια. Το παράδειγμά τους ακολούθησε η Χασάν Σιφάν, καταρρίπτοντας το ευρωπαϊκό ρεκόρ στα 10.000μ. που κρατούσε για 18 χρόνια.
Όλα τα παραπάνω περικλείουν σημαντικά μηνύματα, για τις δυσκολίες μιας προετοιμασίας, το ψυχολογικό βάρος, την αντιμετώπιση της ατυχίας, της αποτυχίας, αλλά και της επιτυχίας και για την ασταμάτητη προσπάθεια για βελτίωση ακόμα και κάτω από δύσκολες συνθήκες.
Ας εμπνευσθούμε λοιπόν από τις ιστορίες των κορυφαίων και ας προσπαθήσουμε, το επόμενο διάστημα να γράψουμε ο καθένας μας τη δική του μοναδική ιστορία!
Καλή συνέχεια σε ότι και αν κάνετε,
φιλικά
Νίκος Πολιάς
