Όταν πριν από χρόνια είχα ξεκινήσει να τρέχω, δεν ήξερα καλά καλά ούτε τι να φορέσω. Μου έλειπαν απλές απαντήσεις σε σχεδόν απλοϊκές ερωτήσεις, όπως αν πρέπει να πίνω νερό πριν, κατά τη διάρκεια ή μετά το τρέξιμο. Κι ακόμα χειρότερα, φοβόμουν έστω και να σκεφτώ το τρέξιμο εκτός πόλης. Σήμερα, έπειτα από δύο γέννες σε ακριβώς δύο χρόνια, αισθάνομαι σαν να ξεκινάω το τρέξιμο από την αρχή. Απλώς αυτή τη φορά ξέρω ακριβώς τι να κάνω κι έχω σχεδόν ξεχάσει τον αδαή εαυτό μου πριν από τόσα χρόνια. Αυτόν τον εαυτό, όμως, μου τον θυμίζουν πολλοί μη δρομείς φίλοι και γνωστοί με τις ερωτήσεις που μου κάνουν βροχή, αμέσως μόλις συνειδητοποιήσουν ότι εβδομάδες μετά την γέννα άρχισα πάλι να τρέχω.
«Πού τρέχεις;» «Πότε;» «Τι φοράς;» Και το πιο δημοφιλές από όλα, «Μπορώ να έρθω να τρέξω μαζί σου;» Η απάντηση φυσικά είναι πάντα «Μακάρι, να έρθεις να τρέξεις μαζί μου, παρέα θέλω!», η συχνότητα, όμως, αυτών των ερωτήσεων με κάνει να θυμηθώ πόσο μη αυτονόητα είναι κάποια πράγματα για όσους ξεκινάνε τώρα. Καθώς, λοιπόν, δεν μπορώ πραγματικά να τρέξω με όλους όσους θα ήθελα, ακολουθούν οι τρεις σημαντικότερες συμβουλές που μπορώ να δώσω σε όσους θέλουν να ξεκινήσουν να τρέχουν.
Η καλύτερη μέρα για να ξεκινήσετε είναι σήμερα. Όχι αύριο που θα έχετε κοιμηθεί καλύτερα, ούτε μεθαύριο που θα έχετε καινούργια αθλητικά παπούτσια και σίγουρα όχι σε δύο εβδομάδες που θα έχετε ψάξει να βρείτε τα στάδια στη γειτονιά σας. Σήμερα που σας ήρθε η όρεξη. Φορέστε μία φόρμα και ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, ντυθείτε οπωσδήποτε πιο ελαφριά από ό,τι θα ντυνόσασταν αν βγαίνατε απλά για βόλτα, πάρτε στο χέρι σας ένα μπουκαλάκι νερό και ξεκινήστε να τρέχετε αμέσως μόλις βγείτε από την πόρτα του σπιτιού σας. Πιείτε λίγο νερό από το μπουκάλι σας όταν διψάσετε, αλλά μην το αδειάσετε μονομιάς.
Ιδανικά κατευθυνθείτε προς ένα γήπεδο που έχετε υποψιαστεί ότι κάπου υπάρχει και μπείτε ενώ τρέχετε μέσα, για να δείτε τι παίζει. Μην κόψετε τους γρήγορους αθλητές αλλά και μην αισθανθείτε ξένος. Τρέχετε άλλωστε ήδη από την εξώπορτα σας. Ανήκετε σε αυτόν τον χώρο, όσο και όλοι οι άλλοι.
Η δεύτερη σημαντική συμβουλή αν δεν έχετε ξανατρέξει στην ζωή σας, είναι να ξεχάσετε αυτά που νομίζετε ότι ξέρετε για το τρέξιμο και σίγουρα αυτά που έχετε δει στην τηλεόραση. Το τρέξιμο στην αρχή θα σας μοιάζει περισσότερο με σύρσιμο. Ξεκινήστε υπερβολικά αργά. Τόσο αργά που να μοιάζει σχεδόν με περπάτημα. Δώστε χρόνο στον εαυτό σας να καταλάβει τι του ζητάτε. Δεν ξέρει ή έχει ξεχάσει πώς να αναπνεύσει και πώς να πατήσει. Αν ξεκινήσετε γρήγορα, σε δυο μόλις λεπτά θα έχετε κάψει την αναπνοή σας, θα σας έχει πιάσει η σπλήνα σας, θα θέλετε να πεθάνετε και θα βρίζετε και εμένα την καημένη που προσπαθώ να σας πείσω για το πόσο καλό είναι το τρέξιμο. Ξεκινήστε αργά και επιταχύνετε σιγά-σιγά. Θα δείτε ότι σε μόλις μια εβδομάδα, αυτό θα αλλάξει. Γιατί ο εαυτός σας είναι έξυπνος και μαθαίνει πολύ γρήγορα.
Και η τρίτη συμβουλή είναι να μη φοβηθείτε να τρέξετε παντού, ακόμα και στο βουνό. Αρκεί να θυμάστε το εξής: σχεδόν σε όλα τα βουνά, σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν μονοπάτια. Κατευθυνθείτε με το αυτοκίνητό σας στους πρόποδες του βουνού, βρείτε που έχουν παρκάρει άλλα αυτοκίνητα και ψάξτε να βρείτε τις χαρακτηριστικές κόκκινες βούλες που σηματοδοτούν τα μονοπάτια (συνήθως σε κάποιο άνοιγμα από τα δέντρα). Αμέσως μόλις τις βρείτε, αρχίστε να ακολουθείτε με χαλαρό ρυθμό το μονοπάτι. Κι εδώ ακολουθεί η σημανική λεπτομέρεια που κάνει την διαφορά. ΜΗΝ προσπαθήστε να φτάσετε στο τέλος του μονοπατιού. Δεν ξέρετε που θα σας βγάλει και καθώς δεν είστε έμπειρος δρομέας βουνού, μπορεί και να χαθείτε.
Πριν ακόμα υποψιαστείτε ότι κουραστήκατε και σίγουρα ενώ είναι ακόμα ημέρα, κάντε μεταβολή και επιστρέψτε από το ίδιο μονοπάτι από το οποίο αρχίσατε. Έτσι και εκπλήξεις δεν θα έχετε και θα γυρίσετε εύκολα στο αυτοκίνητό σας. Σιγά-σιγά, η απόσταση που θα διανύετε θα αυξάνεται και κάποια στιγμή θα φτάσετε και στο τέρμα του μονοπατιού. Μέχρι τότε, όμως, θα ανήκετε στους έμπειρους.
Αυτές λοιπόν είναι οι τρεις συβουλές που εύχομαι να είχα ακούσει από κάποιον όταν ξεκινούσα εγώ το τρέξιμο και αυτές που ακολουθώ κι εγώ για να ξαναγίνω δρομέας. Σας τις δίνω με απόλυτη σιγουριά ότι δουλεύουν, σας εύχομαι καλή αρχή και περιμένω να σας συναντήσω στους δρόμους και στα μονοπάτια!
Δημοσίευση στο Runner 111, της Χριστίνας Φωτεινοπούλου
