Το κείμενο της Προέδρου του ΣΔΥ Αθήνας, Ελένης Μπερτσάτου, για τη σημερινή ημέρα.
«Φίλοι Δρομείς,
Η σημερινή Παρασκευή 10 Απριλίου 2020 μας βρίσκει αντιμέτωπους όλους σε μια κατάσταση ατομικής ευθύνης για την προάσπιση της Υγείας μας ενώ ο καθένας μας αποδεικνύει με την στάση του πόσο αξιολογεί την μεγάλη απειλή της Πανδημίας του Κοροναϊού.
Πιστεύω ότι Όλοι μας ζώντας το σήμερα αναλογιζόμαστε το αύριο. Μέσα σε αυτές τις στιγμές ή τις ώρες που η σκέψη μας τρέχει για Εμάς ας σταθούμε για λίγο σε μια άλλη εθελούσια καραντίνα (Πολιορκία) που έγινε στη χώρα μας πριν 194 χρόνια.
Στην μνήμη αυτών των Ηρώων επιτρέψτε μου σήμερα να αποτίσουμε νοερά φόρο τιμής στην θυσία τους.
«Τα μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι..»
Έξοδος του Μεσολογγίου: 10 Απριλίου 1826
Mε τους στίχους του έργου του ΄Ελεύθεροι Πολιορκημένοι΄ ύμνησε τον αγώνα των πολιορκημένων του Μεσολογγίου ο Εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός.
Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου. Καμιά πόλη δεν τιμήθηκε με αυτήν κορυφαία λέξη. Αλλά και καμιά Πόλη δεν πλήρωσε τόσο ακριβό τίμημα για να μείνει ελεύθερος ο λαός της
«Μεσολόγγι: Χαρά της ιστορίας, Γη επαγγελμένη Πάνε εκατό χρόνια κι ας πάνε.
Η θύμηση άχρονη μπροστά σου θα γονατίζει».
Σ’ αυτούς τους λίγους, αλλά τόσο μεστούς στίχους από το ποίημα του «Η Δόξα στο Μεσολόγγι», ο Μεσολογγίτης Εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς έκλεισε όλο το μεγαλείο της θρυλικής εποποιίας του Μεσολογγίου.
Και τα μεν ανυπέρβλητα πολεμικά κατορθώματα των ανδρείων υπερασπιστών του εξήρθησαν ιδιαίτερα από τους ιστοριογράφους, υμνήθηκαν διθυραμβικά από τους ποιητές και χιλιοτραγουδήθηκαν από τη λαϊκή μούσα. Η τραγική, όμως, μοίρα των αμάχων, και ιδίως το παρατεταμένο και απερίγραπτο δράμα των γυναικοπαίδων, αν και δεν υπολείφτηκαν σε υπέρτατες θυσίες και δεν υστέρησαν σε απαράμιλλους ηρωισμούς, δεν έλαβε τέλος.
Και όπως υμνωδεί στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους» ο Σολωμός:
«Είν’ έτοιμα στην άσπονδη πλημμύρα των αρμάτων, δρόμο να σχίσουν τα σπαθιά κι ελεύθεροι να μείνουν, εκείθε με τους αδελφούς, εδώθε με το χάρο».
Εμείς ας σταθούμε για λίγο σήμερα στις στιγμές εκείνες όπως μας τις περιγράφουν στις αναφορές τους αυτοί που βρισκόντουσαν δίπλα στους κατακτητές ή ανάμεσα στους Εξωδίτες. Ας αφήσουμε την φαντασία μας να αντλήσει Δύναμη από την υπομονή την επιμονή και το θάρρος που επέδειξαν οι Πολιορκημένοι του Μεσολογγίου.
Και ας υποκλιθούμε στις στιγμές του Μεγαλείου που βίωσαν το Σάββατο του Λαζάρου, προς Κυριακή των Βαϊων του 1826, πριν έρθει η μοιραία ώρα ‘όπου την τρέμει ο λογισμός’
Σήμερα η σκέψη μας ας μείνει για λίγο στραμμένη σε αυτούς ένα μικρό αντίδωρο στη θυσία τους.
Ίσως όλα αυτά να ακούγονται κοινότυπα και να θεωρούνται αυτονόητα. Σε καιρό όμως ειρήνης και ελευθερίας η υπόμνηση των αυτονόητων εξασφαλίζει το υπέρτατο αυτονόητο αγαθό, την ίδια τη Ζωή και τις Αξίες της.
Η ηθική και εθνική ελευθερία είναι τα προαπαιτούμενα της αξιοπρέπειας τόσο απαραίτητα στις μέρες μας.
Με την σκέψη στην Ανάσταση του Χριστού που θα γιορτάσουμε σε λίγες ημέρες, μια ξεχωριστή γιορτή, μια ανάμνηση στο Μέλλον μετά την Κοροναϊό εποχή σας εύχομαι από καρδιάς
Υγεία- Δύναμη – Υπομονή
Μένουμε σπίτι προστατεύουμε τον εαυτό μας, τους δικούς μας ανθρώπους, την κοινωνία μας.
Με εκτίμηση
Ελένη Μπερτσάτου
Πρόεδρος ΣΔΥ Αθήνας»
