END PLASTIC WASTE, “Είμαστε μέρος του προβλήματος, ας γίνουμε και μέρος της λύσης!“
Διαφωτιστικό. Ενημερωτικό. Αφυπνιστικό. Παρακινητικό. Παρακολουθήσαμε το ντοκιμαντέρ της adidas, ‘End Plastic Waste’ και αισθανθήκαμε για λίγο ως… κριτικοί κινηματογράφου. Δεν σταθήκαμε, όμως, μόνο στο θέαμα που απολαύσαμε, μα περισσότερο στην ουσία. Το αίσθημα της ευθύνης που μας δημιούργησε και που μας αναλογεί. Γιατί όταν μία μεγάλη εταιρεία σαν την adidas ξεκινά κάτι τόσο μεγάλο, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της, τότε μόνο κάτι καλό μπορεί να βγει!
Το Typhoon Project
Η adidas αποδεικνύει ότι έχει πάρει πολύ σοβαρά το ζήτημα προστασία του περιβάλλοντος. Αναγνωρίζει τις ευθύνες της σαν μεγάλη εταιρεία, όμως δεν στέκεται εκεί. Ψάχνει για λύσεις. Κάνει πράξεις. Κινείται συνεχώς. Το μότο της «Αν είμαστε μέρος του προβλήματος, τότε σίγουρα μπορούμε να γίνουμε μέρος της λύσης» τα λέει όλα.
Σε συνεργασία με το κοινωφελές Ίδρυμα Λασκαρίδη, η adidas εκτελεί το Typhoon Project, ένα μοναδικό πρόγραμμα για τον καθαρισμό των ακτών της χώρας, το οποίο και παρουσιάστηκε στο ντοκιμαντέρ.
«Ταξιδεύει» με το, νορβηγικής κατασκευής, πλοίο 72 μέτρων ιδιοκτησίας του Ιδρύματος και μαζί με το εξειδικευμένο προσωπικό, πραγματοποιεί μεγάλης κλίμακας παράκτιους καθαρισμούς στην Ελλάδα, σε πιο απομονωμένες ακτές της χώρας.
Η εκδήλωση
Την περασμένη Δευτέρα 16 Μαΐου σε μία ξεχωριστή εκδήλωση στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας παρουσίασε το ντοκιμαντέρ ‘End Plastic Waste’ και είχαμε τη χαρά να το παρακολουθήσουμε.
Παρούσα ήταν και η εκτελεστική διευθύντρια το Ιδρύματος, Αγγελική Κοσμοπούλου (ναι καλά τη θυμάστε, είναι η συνεργάτις μας που αρθρογραφούσε για χρόνια στην τελευταία σελίδα του RUNNER Magazine με τη στήλη «Τρέχοντας) που μίλησε για τη σημασία του προγράμματος, τις δυσκολίες αλλά και την αναγνώρισή του, καθώς και για την σημαντική αρωγή της adidas.
Βιωσιμότητα
Πέρα από αυτή τη δράση, ωστόσο, η adidas έχει ανοίξει το δρόμο εδώ και μερικά χρόνια με τις σειρές ρούχων και αξεσουάρ Primegreen και Primeblue, από υλικά που κατασκευάζονται από ανακυκλωμένα πλαστικά, όπως το πιο γνωστό Parley Oceanic Plastic, πρεσβεύοντας με τον καλύτερο τρόπο την αξία της βιωσιμότητας.
Οι ξεχωριστοί συνεργάτες
Στο πλευρό σε όλη αυτήν την προσπάθεια έχει πολύτιμους συνεργάτες που μοιράζονται το ίδιο πάθος για βιωσιμότητα και για τη σωτηρία του πλανήτη. Ανθρώπους που δείχνουν με τις πράξεις τους την ανάγκη αυτή, και δεν στέκονται μόνο στα λόγια.
Σημαντικές προσωπικότητες που όλοι γνωρίζουμε από τις αξιόλογες πορείες τους σε άλλους χώρους, όπως τον Πάνο Βλάχο, την Xenia Ghali, τον Σπύρο Γιαννιώτη και την Τόνια Σωτηροπούλου, κ.ά.
Μιλήσαμε μαζί τους τόσο για το ‘End Plastic Waste’, για το πώς και πόσο μας αφορά όλους, αλλά και για το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει σε αυτήν την προσπάθεια το τρέξιμο και ο αθλητισμός.
Είδαμε στα μάτια τους το όραμα και τη διάθεση να αλλάξουν τον κόσμο, μα πρώτα τον εαυτό τους και γρήγορα καταλάβαμε γιατί οι συγκεκριμένοι άνθρωποι πήραν αυτόν τον ρόλο. Ας δούμε τι μας είπαν:
Ξεκινώντας από τις προσωπικές τους, καθημερινές συνήθειες
Όλοι τους, έχουν υιοθετήσει συνήθειες που ακολουθούν αυτήν την κατεύθυνση, είτε συνειδητά είτε ακόμα και… ασυνείδητα:
«Τη μεγαλύτερη αλλαγή την έκανα στα 14 μου χρόνια χωρίς καν να γνωρίζω το αντίκτυπό της. Σταμάτησα να τρώω κρέας. Τότε δεν είχα συνειδητοποιήσει, δεν γνώριζα την επίδραση που έχει η βιομηχανία παραγωγής κρέατος στο περιβάλλον. Αργότερα έμαθα πως αυτό που έκανα είναι πολύ σημαντικό καθώς η βιομηχανία παραγωγής κρέατος προκαλεί μεγαλύτερη προβλήματα από άλλες διαδικασίες ή υλικά, όπως για παράδειγμα τα πλαστικά καλαμάκια» μας είπε η ηθοποιός Τόνια Σωτηροπούλου».
Η μουσική παραγωγός και DJ, Xenia Ghali, αφυπνίστηκε αρκετά από όλη αυτήν την προσπάθεια: «Το να μπαίνω να σε διαδικασία να ενημερώνομαι με αυτόν τον τρόπο και να συμμετέχω σε μία τέτοια ενέργεια μου έχει αλλάξει το είναι. Έχω μπει σε μία αυστηρή διαδικασία. Ξεχωρίζω τα σκουπίδια μου, ανακυκλώνω, πάντα μαζεύω σκουπίδια στην παραλία, όχι μόνο δίπλα στην ξαπλώστρα μου. Είναι κάτι που έχω υιοθετήσει και προσπαθώ να το μεταφέρω και στους φίλους μου, στους δικούς μου ανθρώπους».
Ο Oλυμπιονίκης κολύμβησης ανοιχτής θάλασσας, Σπύρος Γιαννιώτης, παραδέχθηκε πως η ενασχόλησή του με τη θάλασσα τον έβαλε ακόμα περισσότερο στη σκέψη να την προστατεύει. «Στον αθλητισμό πρέπει να είσαι συνεπής και πρέπει να είμαστε συνεπείς και σε αυτό το θέμα».
Επιπλέον, προσπαθεί καθημερινά να περάσει το μήνυμα στις επόμενες γενιές: «Από μικρός κι εγώ είχα τη συνήθεια με την οικογένειά μου να μαζεύουμε σκουπίδια στις ακτές. Πλέον, παίρνω τον γιό μου και μαζεύουμε τα πλαστικά στην παραλία. Πρέπει τα παιδιά να ευαισθητοποιηθούν, να μάθουν, όχι μόνο να μην πετάνε πλαστικά και σκουπίδια, αλλά όταν μπορούν και να τα μαζεύουν. Άλλωστε, τα μικρά πράγματα από πολλούς είναι αυτά που κάνουν τη διαφορά».
Ο ηθοποιός, Πάνος Βλάχος, ήταν πιο… αιρετικός: «Το μόνο που θα έλεγα σε κάποιον είναι να μην ακούει συμβουλές από κανέναν, κυρίως από μένα. Εγώ δεν προτρέπω κανέναν. Δεν ξέρω τίποτα. Αν επηρεάζω κάποιον το κάνω με τον τρόπο που ζω. Τα πράγματα που κάνω, τα λάθη μου, τις συνήθειές μου. Και αυτά είναι που κάνουν τη διαφορά».
Για τη βιωσιμότητα
Φυσικά δεν παραλείψαμε να συζητήσουμε και για τη βιωσιμότητα των υλικών και τον αθλητικό μας εξοπλισμό.
«Αν με ρώταγες πριν κάποια χρόνια δεν ήξερα καν την ύπαρξη προϊόντων που είναι βιώσιμα. Πλέον είναι ένας βασικός παράγοντας που κοιτάω τόσο στα αθλητικά μου ρούχα όσο και στη μόδα» μας είπε η Xenia Ghali.
Η Τόνια Σωτηροπούλου ασφαλώς και έχει τη βιωσιμότητα των υλικών ψηλά στη λίστα της για τα αθλητικά της ρούχα και παπούτσια. Μας είπε ακόμα πως κάθε φορά που τρέχει στην παραλία φορώντας ρούχα με υλικά adidas parley και βλέπω πλαστικά σκουπίδια αισθάνεται πως παίρνει μία μικρή «εκδίκηση» συμμετέχοντας ενεργά στην ανακύκλωση των πλαστικών.
Και φυσικά για το… τρέξιμο, αλλά και τη σχέση του με την προστασία του πλανήτη
Η αγάπη για το περιβάλλον, ωστόσο, δεν είναι το μοναδικό τους κοινό. Όλοι τους μοιράζονται ένα ακόμα πάθος, την αγάπη για το τρέξιμο!
Για την Τόνια Σωτηροπούλου μάλιστα, τα δύο αυτά πράγματα δεν απέχουν και πολύ…
«Το τρέξιμο, η άσκηση γενικότερα, και η διάθεση για προστασία του περιβάλλοντος είναι ταυτόσημες έννοιες» μας είπε η ηθοποιός. Και συνέχισε: «Το σώμα μας είναι το σπίτι μας και οφείλουμε να το προστατεύουμε. Με την ίδια λογική πρέπει να προστατεύουμε και το περιβάλλον». Όσον αφορά τις δρομικές της συνήθειες: «Μου αρέσει να τρέχω νωρίς το πρωί. Ξεκίνησα τρέχοντας 4-6χλμ. πλέον όμως έχω φτάσει να κάνω 8-10χλμ. σε κάθε μου προπόνηση, σχεδόν καθημερινά».
Η Xenia Ghali συμφώνησε εμφατικά πως η ανάγκη για άσκηση και η αγάπη για το περιβάλλον έχουν κοινή ρίζα: «Έτσι, ακριβώς όπως θέλουμε να κάνουμε τρέξιμο, σερφ στη θάλασσα ή σκι στο βουνό θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως όλα αυτά θα πρέπει να συνεχίσουν να υπάρχουν. Και είναι στο χέρι μας. Μας ενδιαφέρει το σώμα μας, η υγεία μας, η ψυχολογία. Πρέπει με τον ίδιο τρόπο να φροντίζουμε και για το περιβάλλον».
Ο Σπύρος Γιαννιώτης είναι νεόκοπος στο χώρο: «Τώρα έχω αρχίσει να τρέχω. Μου αρέσει πολύ. Με κάνει να νιώθω καλά. Πέρα από το σωματικό είναι και το ψυχικό μου, ενώ σαν διαδικασία μου θυμίζει το κολύμπι. Πάντα δούλευα με παλμούς, μου αρέσει να δουλεύω ψηλά και με το τρέξιμο έχω αυτή τη δυνατότητα. Τρέχω μία ώρα σχεδόν κάθε μέρα, τόσο όταν είμαι στην Αθήνα όσο και όταν είμαι στην Κέρκυρα. Επιλέγω να το κάνω σε παραθαλάσσια μέρη. Θέλω πάντα να έχω κοντά μου τη θάλασσα».
Ο Πάνος Βλάχος, γνωστός και για τις συμμετοχές του σε πολλούς δρομικούς αγώνες, κυρίως ορεινούς, κινήθηκε σε διαφορετικό τόνο: «Αν ένας άνθρωπος που ασχολείται με τον πολιτισμό, ένας άνθρωπος που τρέχει, που κάνει ορεινό τρέξιμο και δεν προσέχει το περιβάλλον τότε θα πρέπει να σταματήσει να τρέχει. Είναι πράγματα άρρηκτα συνδεδεμένα με τον πολιτισμό! Δεν τρέχουμε για τη φιγούρα. Τρέχουμε για να φτάσουμε σε έναν πιο πολιτισμένο τρόπο ζωής. Το ευχάριστο είναι πως στο βουνό έχει γίνει συνήθεια και κώδικας σε όσους τρέχουν. Τα σορτσάκια μας είναι γεμάτα από το πάνω κομμάτι του τζελ. Βλέπω και κόσμο, εθελοντές, που μαζεύουν, οι δρομείς μαζεύουν ό,τι αφήνουν. Όλοι αγαπούν και προστατεύουν το δάσος σαν να είναι το σπίτι τους, γιατί τελικά αυτό είναι, είναι το σπίτι μας!
Οι δεσμεύσεις της adidas
Οι δεσμεύσεις της εταιρείας για αειφόρες πρακτικές φυσικά δε σταματούν εδώ, αφού η adidas έχει ως στόχο να μειώσει το αποτύπωμα άνθρακα κατά μέσο όρο ανά προϊόν, κατά 15% έως το 2025, και ταυτόχρονα να επιτύχει ανθρακική ουδετερότητα έως το 2050.
Δείτε το ντοκιμαντέρ
του αρχισυντάκτη του RUNNER Magazine, Βασίλη Παπαϊωάννου
