Η ανταποκρίτρια του Runner Magazine στην Αγγλία Νατάσα Γιαννούση-Varney συνοψίζει τις τελευταίες εξελίξεις στο δρομικό κίνημα της χώρας εν μέσω κορωνoϊού και αναζητά τις προσωπικές εμπειρίες Ελλήνων δρομέων που ζουν και τρέχουν εκεί
Την προηγούμενη Τετάρτη το μεσημέρι συμμετείχα, όπως κάνω τα τελευταία πέντε χρόνια, στην ιστορική σκυταλοδρομία Teddy Hall Relays που ξεκινά από το στάδιο Iffley όπου ο Σερ Ρότζερ Μπάνιστερ έτρεξε τον περίφημο αγώνα του ενός μιλίου. Η ατμόσφαιρα στην δημοφιλή πανεπιστημιακή διοργανωση ήταν χαλαρή και ωραία, και εκτός από τον κρύο αέρα δεν υπήρχε κάτι άλλο που να χαλάει την διάθεση των δρομέων. Εγώ θα έτρεχα σε ρυθμό τέμπο δύο κομμάτια της διαδρομής, συνολικά 14 χιλιόμετρα, σαν προετοιμασία για τον μαραθώνιο του Μάνστεστερ στις 5 Απριλίου… Και όλα βάδισαν ρολόι…
Λίγο μπορούσα να φανταστώ ότι δύο μέρες μετά ο μαραθώνιος του Μάντσεστερ θα ανακοίνωνε την οριστική αναβολή του για το φθινόπωρο, λίγο πρν έρθει και ίδια ανακοίνωση και από τους διοργανωτές του μαραθώνιου του Λονδίνου.
Ο μαραθώνιος ABP Newport Wales Marathon άργησε δύο μέρες ακόμα, αλλά δεν απέφυγε το μοιραία αναβολή, που ήρθε το απόγευμα της Κυριακής. Οι Βρετανικοί μεγάλοι μαραθώνιοι ανόρεχτα μεν αλλά ως μονόδρομος δε, ένας προς έναν, ανακοίνωναν την αναβολή στα χρόνια του κορωνοϊού ακολουθώντας τα χνάρια των Ευρωπαίων συναδέλφων τους. Χωρίς να υπάρχει επίσημη κυβερνητική κατεύθυνση στο θέμα (κάτι για το οποίο ο Βρετανός πρωθυπουργός Μπόρις Τζονσον έχει κατηγορηθεί σφοδρά), ήταν στα χέρια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας να παρθούν κάποιες δραστικές αποφάσεις.
Κάποιες μεγάλες δρομικές διοργανώσεις βέβαια δεν ακολούθησαν το ρεύμα της λογικής και εκμεταλλευόμενες το γεγονός ότι «το νησί» φαινομενικά είναι λίγο πίσω στην εξέλιξη του κορωνοϊού σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, συνέχισαν κανονικά το πρόγραμμά τους. Ο ημιμαραθώνιος του Μπαθ διεξήχθη κανονικά την Κυριακή το πρωί, το ίδιο και του Λίβερπουλ. Τουλάχισταν 15 μεγάλοι ημιμαραθώνιοι οργανώθηκαν την Κυριακή 15 Μαρτίου στην Αγγλία. Οι διοργανωτές του Μπαθ συγκεκριμένα θεώρησαν ότι, έχοντας κάνει όλη την προετοιμασία του αγώνα για μήνες ολόκληρους, θα τελούσαν τους αγώνες και θα έδιναν στους ίδιους τους δρομείς την επιλογή της συμμετοχής ή όχι.
Το γεγονός ότι οι μισοί από τους δηλωθέντες δρομείς στο Μπαθ αποφάσισαν να παρουσιαστούν στη γραμμή της εκκίνησης την ίδια ώρα που η Ιταλία ήταν σε απαγόρευση κυκλοφορίας και η Γαλλία αποφάσιζε το κλείσιμο των συνόρων της προκάλεσε την κατακραυγή πολλών ως ένδειξη ανευθυνότητας στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε. Η τοπική στο Μπαθ βουλευτής των Φιλελεύθερων Βέρα Χόμπχαους τόνισε: «Η διοργάνωση δεν αξίζει το ρίσκο της. Παρακαλώ τους διοργανωτές να ακυρώσουν τον αγώνα. Η κυβέρνηση έκανε αναστροφή στη στάση της (περί μαζικών συγκεντρώσεων) χθες το βράδυ, αλλά οι μαζικές διοργανώσεις θα αρχίσουν να ακυρώνονται από το επόμενο Σαββατοκύριακο. Αυτό επιτρέπει το παράθυρο της μίας εβδομάδας που μπορoύν ακόμα να διεξαχθούν διοργανώσεις ακριβώς τη στιγμή που η επεκτείνεται η μόλυνση». Πολλοί δρομείς που συμμετείχαν δικαιολόγησαν την απόφασή τους λέγοντας ότι θα ήταν ο τελευταίος αγώνας τους για αρκετό καιρό ή ότι «αυτός ήταν ο πρώτος μου ημιμαραθώνιος». Άλλοι χαιρέτησαν θετικά τη διεξαγωγή της διοργάνωσης, άλλοι την καταδίκασαν σαν ένδειξη ελαφρότητας. Ήταν πάντως σίγουρα μία διοργάνωση που δίχασε.
Το γκρουπ της προπονήτριας Άλισον Μπέντον στο Μπράιτον αποφάσισε να μην έχουν κοινές προπονήσεις για τις επόμενες 4 εβδομάδες, αλλά να κανονίζουν να τρέχουν ανά 2-3 άτομα μόνο. Άλλα προπονητικά γκρουπ υψηλών επιδόσεων συνεχίζουν τις προπονήσεις τους σε στάδια που ειναι ακόμα ανοικτά (το στάδιο της Οξφόρδης έκλεισε χθες επ’ αόριστον). Ο προπονητής Τζον Μπιγκ (Jon Bigg) και αυτός στο Μπράιτον θεωρεί ότι «πρέπει να αντλήσουμε όλα τα προπονητικά οφέλη της περιόδου ακόμα και αν οι αθλητές δεν συμμετέχουν σε κανέναν αγώνα». Ετσι το γκρουπ του συνεχίζει κανονικα την προπόνηση σε στάδιο που είναι ακόμα ανοικτό.
Ακόμα και η Αγγλική Ομοσπονδία Κλασικού Αθλητισμού θεωρούσε μέχρι πολύ πρόσφατα ότι δεν ήταν αναγκαίο να ακυρώσει τις προγραμματισμένες διοργανώσεις της. Έτσι το προηγούμενο Σαββατοκύριακο διεξήχθησαν κανονικά το Πρωτάθλημα Συνθέτων Κ-15, Κ-17 στο Σέφιλντ. Την Τρίτη το πρωί όμως (17/03) άλλαξε ριζικά τη στάση της με την ακόλουθη ανακοίνωση: «Όλες οι διαπροσωπικές δραστηριότητες όπως προπονήσεις συλλόγων, διοργανώσεις, αγώνες, συνεδριάσεις συλλόγων και διαπροσωπικές συναντήσεις, όπως επίσης και αθλητικά προπονητικά καμπ, γκρουπ τρεξίματος, και κοινωνικές συγκεντρώσεις πρέπει να ακυρωθούν τουλάχιστον μέχρι το τέλος Απριλίου.(…) Όπου είναι δυνατό, ενθαρρύνουμε αθλητές και δρομείς όλων των επιπέδων, να συνεχίσουν να διατηρήσουν τα επίπεδα φυσικής δραστηριότητάς τους ενώ ακολουθούν τις κυβερνητικές οδηγίες για την τήρηση αποστάσεων και ασφαλή περιβάλλον άσκησης». Ύστερα από αυτήν την αλλαγή πλεύσης, οι ακυρώσεις και οι αναβολές αναμένεται να πάρουν πλέον διαστάσεις τσουνάμι.
Θα μπορούσε κανείς να θεωρήσει ότι το Βρετανικό φλέγμα που συνοψίζεται στο μότο «Κeep calm and carry on» στην εποχή του πανικού σχετίζεται με την απροθυμία των Βρετανών δρομέων να δεχτούν τη νέα πραγματικότητα, αλλά και με την έλλειψη σαφών απαγορεύσεων και ποινών σε μία χώρα που στην καθημερινότητά της διαθέτει αρκετά και από τα δύο. Βέβαια όλα αλλάζουν μέρα με τη μέρα, όπως ήδη είναι φανερό.
Εν μέρει είναι θετικό το ότι ο Μπόρις Τζόνσον χθες τόνισε ότι ακόμα και αν είσαι σε καραντίνα μπορείς να βγεις από το σπίτι για να κανεις την άσκησή σου, αρκεί να μην έρχεσαι σε επαφή με άλλο κόσμο. Τα parkrun, αυτή η δημοφιλης σειρά αγώνων 5 χιλιομέτρων που διεξάγονται σε πάρκα κάθε Σάββατο πρωί συνεχίζεται, αλλά όλοι πιστεύουν ότι από το επόμενο Σαββατοκύριακο θα αναβληθούν και αυτά για τις επόμενες εβδομάδες. Σε πρώτη φάση μέχρι το τέλος Απριλίου.
Οι Έλληνες
Αυτή τη στιγμή πάντως οι Ελληνες δρομείς της Αγγλίας συνεχίζουν αυτό που ξέρουν να κάνουν τόσο καλά. Να τρέχουν. Ο Δήμος Ευαγγελίδης, ένας από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς Ελληνες μαραθωνοδρόμους, που εδώ και λίγα χρόνια κατοικεί στο Γουίμπλεντον, στα περίχωρα του Λονδίνου, μου είπε ότι ενώ αυτή τη στιγμή η καθημερινότητά του δεν έχει αλλάξει δραματικά, «είναι προφανές ότι οι αλλαγές επίκεινται άμεσα…».
Όσον αφορά το τρέξιμο, «υπάρχει απογοήτευση για τις ακυρώσεις αγώνων, αλλά όλοι αντιλαμβάνονται ότι δεν ήταν διαπραγματεύσιμο. Το γκρουπ μας ακόμη βρίσκεται Τρίτη και Κυριακή (μερικοί και Σάββατο), το στάδιο είναι ανοιχτό, αλλά από αύριο δεν θα λειτουργεί η αίθουσα του συλλόγου που όλοι μαζεύονται πριν και μετά την προπόνηση και υπήρξαν ανακοινώσεις για μέτρα υγιεινής κτλ. Προσωπικά έχω αρκετές υποχρεώσεις στη δουλειά, οπότε βρήκα ευκαιρία να ελαττώσω την προπόνηση από την προηγούμενη εβδομάδα, αλλά -αν δεν απαγορευτεί το τρέξιμο, όπως στην Ισπανία- θα συνεχίσω 3-4 φορές την εβδομάδα. Νομίζω ότι πολλά θα αλλάξουν τις επόμενες 2-3 εβδομάδες, όμως…».
Ο Δήμος μου μίλησε και με την επαγγελματική του ιδιότητα ως ορθοπεδικού χειρούργου και για το πώς είναι η κατάσταση στο νοσοκομείο: «Κάνουμε ακόμη τακτικά ιατρεία και προγραμματισμένα χειρουργεία, αλλά μπορεί αυτό να αλλάξει μέσα σ’αυτή την εβδομάδα. Γίνονται 2-3 συσκέψεις την ημέρα στο νοσοκομείο, σε υψηλό επίπεδο, και στέλνουν ένα ή δύο ενημερωτικά email. Έχουν κάνει τάξεις εκπαίδευσης για μέτρα ατομικής προστασίας και χρήση ανάλογου εξοπλισμού, και έχουν μαζέψει στοιχεία για τις επαγγελματικές μας δεξιότητες, ούτως ώστε να μας χρησιμοποιήσουν σε διαφορετικές θέσεις, αν χρειαστεί. Λίγοι από τους ασθενείς τηλεφώνησαν για να αλλάξουν τα τακτικά ραντεβού τους και να αποφύγουν να έρθουν στο νοσοκομείο. Οι συνάδελφοι γενικά είναι ψύχραιμοι, αλλά υπάρχει ένα κλίμα αναμονής και συγκρατημένης ανησυχίας».
Ο Θανάσης Θεοδώρου, μέλος της ελληνικής ομάδας μαραθωνοδρόμων Marathon Club, κατοικεί στο Chelsea του Λονδίνου και δεν έχει δει διαφορά στον αριθμό των δρομέων που συναντά στις συνηθισμένες του διαδρομές. «Τρέχω πάντα στο Battersea Park. Και για κάποια λονγκ ραν ξεκινάω από το Βattersea park, και κατευθύνομαι προς Westminster και Hyde park και πίσω στο Chelsea. Ολα κανονικά. Δεν είμαι επιστήμονας, αλλά είναι δύσκολο να κρατήσεις το κόσμο μέσα από έναν αόρατο εχθρό. Εγώ πάντα τρέχω μόνος και σε απόσταση σε πάρκο. Όποτε τεχνικά δέν έχω θέμα ασφαλείας».
Ο Θανάσης (γνωστός στους φίλους του και ως MacRunner) όμως παραδέχεται ότι τα τελευταία γεγονότα έχουν επηρεάσει την ψυχολογία του και συγκεκριμένα τα κίνητρά του για προπόνηση. «Τρέχω, αλλά το μυαλό δεν τράβαγε χθές προπονητικά. Γιατί δεν θα έρθει η ομάδα στον μαραθώνιο του Μπέργκεν (που δεν έχει ακόμα αναβληθεί) και τώρα δεν ξέρω και εγώ αν θα πάω. Όποτε προπονούμαι για ένα αόρατο αγώνα. Κανένα κίνητρο. Αλλά αυτές οι σκέψεις πριν βγω για τρέξιμο. Μετά τα πρώτα χιλιόμετρα ξαναβρίσκω το τέμπο».
Ο Στέλιος Καϊάφας, από τη Θεσσαλονίκη, τρέχει στα περίχωρα του Νορθάμπτον, αν και πάντα προτιμά το τρέξιμο στο βουνό. «Ο τελευταίος μου αγώνας γι’ αυτήν την άνοιξη ήταν όπως φαίνεται ο Χορτιάτης στη Θεσσαλονίκη στις 8 Μαρτίου. Μόλις που πρόλαβα. Μία μέρα μετά απαγόρευσαν τα πάντα. Όμως στο βουνό υπάρχει άπλα, αρκετός χώρος ακόμα και για 277 δρομείς. Εδώ, στην Αγγλία, το πάρκο δίπλα στο σπίτι μου, το Abington, ήταν κανονικά, ακόμα και μέχρι χθες, γεμάτο δρομείς και αθλητές, πολλοί από τους οποίους εκπροσωπούν την ομάδα του στρατού. Το πάρκο είναι πολύ μεγάλο οπότε υπάρχει περιθώριο να τρέχεις χωρίς την κοντινή παρουσία άλλων. Πολλοί τρέχουν το βράδυ με φακό, αλλά αν θες να αποφύγεις τα πλήθη, μπορείς να τρέξεις και νωρίς το πρωί».
Ο Στέλιος παραμένει ψύχραιμος, αλλά παραδέχεται ότι και εδώ η κατάσταση έχει αρχίσει να ξεφεύγει. Η εργασία του δοκιμάζει αυτήν την εβδομάδα την εργασία εξ αποστάσεως κι έτσι ο ίδιος δουλεύει από το σπίτι, ενώ η σύζυγός του είναι νοσοκόμα στην εντατική του νοσοκομείου του Νορθάμπτον και αναμένει μεγάλο φόρτο και πίεση τις επόμενες εβδομαδες. Τα παιδιά του εξακολουθούν να πηγαίνουν στα σχολεία τους, αλλά φαίνεται ότι από την επόμενη εβδομάδα τα μαθήματα θα γίνονται μέσω υπολογιστών.
«Στατικό ποδήλατο και τρέξιμο στο πάρκο θα συνεχίσουν να είναι στο πρόγραμμα των επόμενων εβδομάδων. Δύσκολα τα σταματάς» μου λέει ο Στέλιος.
Εδώ στην Οξφόρδη όλα αναμένεται να αλλάξουν ύστερα από τη σημερινή ανακοίνωση της Αγγλικής ομοσπονδίας που ανοίγει μία καινούρια εποχή αθλητικών απαγορεύσεων. Οι προπονήσεις του τοπικού συλλόγου κιόλας αναστάλλησαν και γίνεται λόγος για αποστολή εβδομαδιαίου email με το πρόγραμμα της προπόνησης, ώστε να μπορεί να την κάνει καθένας μόνος του. Ένα είναι όμως σίγουρο.
Εγώ σαν δρομέας θα συνεχίσω να τρέχω. Ίσως όχι με την ίδια ένταση, ίσως όχι τόσο μακριά. Πρωταρχικός μου στόχος για το επόμενο διάστημα θα είναι όχι πλέον η κατάκτηση των μεγάλων αποστάσεων και των ατομικών μου ορίων, αλλά η διατήρηση του ανοσοποιητικού μου συστήματος σε άριστη κατάσταση με συνετό όγκο άσκησης, καλή διατροφή και θετική ψυχολογία (κάτι στο οποίο το τρέξιμο συνεισφέρει τα μέγιστα). Οι μέρες που έρχονται είναι δύσκολες και το τρέξιμο μπορεί να βοηθήσει να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες. Είναι όμως πλέον μέσο και όχι αυτοσκοπός.
