Στην ηλικία των 65 ετών θεωρείται ότι ξεκινούν οι διαταραχές στο περπάτημα και την οικονομία της κίνησης στον γενικό πληθυσμό. Βασικός παράγοντας προσδιορισμού της οικονομίας της βάδισης αλλά και της δρομικής οικονομίας είναι η σκληρότητα (stiffness) των μυών, η οποία σχετίζεται με τη δυνατότητά τους να αποθηκεύουν και στη συνέχεια να επιστρέφουν ενέργεια κατά την κίνηση, όπως λίγο πολύ συμβαίνει και με τα ελατήρια.
Με βάση αυτά τα δεδομένα ο καθηγητής Owen με τους συνεργάτες του από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο μελέτησαν 15 συστηματικούς δρομείς άνω των 65 ετών ώστε να διαπιστώσουν αν διατηρούν τα ίδια επίπεδα «σκληρότητας» κατά τη διάρκεια του τρεξίματος και κατά συνέπεια, τη δρομική τους οικονομία.
Επιπλέον, εξέτασαν και 15 ακόμα νέους δρομείς ώστε να εντοπίσουν τις διαφορές. Συγκεκριμένα, οι τριάντα δρομείς (15 «νέοι» και 15 «μεγάλοι») έτρεξαν σε διάδρομο και σε συγκεκριμένες ταχύτητες (7,2 χλμ./ώρα, 8,8 χλμ./ώρα και 10,4 χλμ./ώρα) για 5’ σε κάθε ταχύτητα, με τους ερευνητές να μετρούν τον ρυθμό της ενεργειακής κατανάλωσης, τις δυνάμεις που ασκούσαν τα πόδια των δρομέων στο έδαφος ενώ ανέλυαν και την κίνησή τους.
Τα αποτελέσματα
Τα αποτελέσματα έδειξαν μικρές διαφορές ανάμεσα στους νέους και τους μεγαλύτερους δρομείς σε όλες τις ταχύτητες. Μάλιστα, οι γηραιότεροι δρομείς κατανάλωναν 2 έως και 9% κατά μέσο όρο λιγότερη ενέργεια σε σχέση με τους νεότερους δρομείς σε όλες τις ταχύτητες.
Όσον αφορά τη σκληρότητα, στους μεγαλύτερους δρομείς ήταν κατά 10-20% χαμηλότερη όμως οι τιμές αυτές μειώνονταν όσο αυξανόταν η ταχύτητα, σε αντίθεση με τους νέους στους οποίους όσο ανέβαινε η ταχύτητα, αυξάνονταν και οι τιμές της.
Δείτε θέματα ενδυνάμωσης-ευλυγισίας ειδικά για δρομείς πατώντας εδώ.
Το συμπέρασμα των ερευνητών ήταν ότι οι δρομείς άνω των 65 ετών μπορούν να διατηρήσουν μία «νεανική» δρομική οικονομία πάρα τις βιομηχανικές αλλαγές που έχουν προκληθεί στο σώμα τους λόγω ηλικίας. Και φυσικά, πιθανότατα είναι η ενασχόλησή τους με το τρέξιμο που περιορίζει την αρνητική επίδραση του χρόνου στη λειτουργικότητα των μυών, τους διατηρεί σε καλή κατάσταση με αποτέλεσμα να βελτιώνει την ποιότητα ζωής μετά τα 65.
Βέβαια, οι ερευνητές δεν είχαν τη δυνατότητα να γνωρίζουν ποια ήταν η δρομική τους οικονομία των συγκεκριμένων δρομέων όταν ήταν νεότεροι. Παλαιότερες έρευνες ωστόσο, υποστηρίζουν ότι στους συστηματικούς δρομείς η δρομική οικονομία δεν μεταβάλλεται σημαντικά. Η πτώση της απόδοσης όσο αυξάνεται η ηλικία (σε δρομείς που ασχολούνται χρόνια με το τρέξιμο) πιθανότατα οφείλεται στις χαμηλότερες τιμές της Μέγιστης Πρόσληψης Οξυγόνου.
