Ξαφνικά έχω ανακαλύψει ένα σωρό λόγους ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΞΩ. Βαριέμαι, δε θέλω να βγω έξω, δεν έχω παρέα, βιάζομαι, έχω αργήσει, ώσπου να πάω και να έρθω θα χάσω πολύ χρόνο. Έξω σκοτείνιασε, είναι πολύ νωρίς ή αργά, ίσως βρέξει, θα έχει ζέστη. Ντρέπομαι, σήμερα δεν είναι η μέρα μου, δεν έχω διάθεση να με δει ο κόσμος ούτε να τον δω. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι το τρέξιμο θα μου λείψει σήμερα. Και αύριο θα σκέπτομαι πως για άλλη μια φορά δεν κατάφερα να κάνω το αποφασιστικό βήμα έξω από την πόρτα του σπιτιού μου. Όπως φαίνεται, δεν τα πάω καλά με τη συνέπεια απέναντι στους στόχους που έχω θέσει για τον εαυτό μου. Μπορεί να μη βρήκα ακόμα μέσα από το τρέξιμο, αυτό που χιλιάδες άλλοι βιώνουν καθημερινά: μια διέξοδο προς μια ευεξία που κατακτιέται σιγά σιγά, ένα εντελώς προσωπικό κέφι με άπειρες ωφέλειες. Χρειάζομαι ένα κίνητρο, μια βοήθεια. Εκείνο που χρειάζομαι είναι κάτι για την προπόνηση στο σπίτι. Ένα διάδρομο για τρέξιμο. Ή για περπάτημα.
Όχι! Ένας διάδρομος προπόνησης δεν είναι για τεμπέληδες, για μόνιμα αναποφάσιστους και αναβλητικούς, για ντροπαλούς ή για εκείνους που προτιμούν την απομόνωση. Κάποιος, που δεν μπορεί να επιβληθεί στον εαυτό του και να τον πείσει να ξεφύγει από την παθητικότητα έστω και για ένα δεκάλεπτο jogging, αργά ή γρήγορα θα καταδικάσει και το διάδρομο, εκτός από τον εαυτό του, σε ακινησία.
Τι προσφέρει ένας διάδρομος για τρέξιμο; Ένας διάδρομος για τρέξιμο μπορεί να καταφέρει πολλά:
– Να μετατρέψει τον παθητικό καθημερινό άνθρωπο που υποφέρει από χίλια δυο δεινά της σύγχρονης ζωής (stress, παχυσαρκία, έλλειψη κίνησης) σε ζωντανό οργανισμό που ξανανιώθει το σώμα του.
– Να είναι μια πολύτιμη εναλλακτική λύση σε δύσκολες περιστάσεις (άβολες καιρικές συνθήκες, περίοδοι τραυματισμού).
– Να συμπληρώσει με τη διαφορετικότητα και τις δυνατότητές του την οποιαδήποτε κινητική δραστηριότητα.
– Να αποτελέσει ένα επιπλέον προπονητικό ερέθισμα ακόμα και για έμπειρους δρομείς.
Ποιοι και πού
Στις χώρες της κεντρικής και προπάντων της βόρειας Ευρώπης, οι περισσότεροι αγοραστές διαδρόμων είναι αθλούμενοι που χρειάζονται να συμπληρώσουν την προπόνησή τους με τρέξιμο, κυρίως τους χειμερινούς μήνες που το τρέξιμο έξω γίνεται πολύ δυσκολότερα.
Στην Ελλάδα, πάνω από το 90% των αγοραστών διαδρόμων είναι καθημερινοί άνθρωποι που αναζητούν την κίνηση και στην κυριολεξία ανακαλύπτουν το τρέξιμο και το βάδισμα με τη χρήση του διαδρόμου. Ας είναι και έτσι. Ακόμα και αν η απουσία της φύσης στα πρώτα βήματα ενός ζωντανού οργανισμού, όπως ο άνθρωπος, προδιαθέτει για κάτι αφύσικο, ο διάδρομος σαν εργαλείο δεν αποκλείει τη φύση. Ίσα ίσα διευκολύνει τα πρώτα βήματα. Αργά ή γρήγορα εκείνος που τρέχει στο διάδρομο θα θελήσει να βγει και να τρέξει έξω. Δίπλα στα κλασικά στατικά ποδήλατα και στα διάφορα άλλα όργανα εξάσκησης της αντοχής έγιναν και οι διάδρομοι για τρέξιμο απαραίτητο συστατικό στοιχείο όλων των γυμναστηρίων. Δε νοείται Fitness Center χωρίς διαδρόμους. Μέσα στη δεκαετία του ΄90, ο διάδρομος εξελίχθηκε στο πιο δημοφιλές και πολυχρησιμοποιημένο όργανο εξάσκησης της αντοχής στα γυμναστήρια. Αυτό είναι απόλυτα δικαιολογημένο. Αφενός το τρέξιμο έγινε το αγαπημένο hobby και η ανάγκη για εκατομμύρια ανθρώπους. Από την άλλη, το τρέξιμο είτε έξω είτε πάνω στο διάδρομο είναι ο πιο απλός και αποτελεσματικός τρόπος για να κάψεις λίπος, να χάσεις βάρος και να γυμναστείς. Αυτό το μήνυμα ενστερνίστηκαν εκατομμύρια κοινών θνητών σε όλο τον κόσμο τα τελευταία 15 χρόνια. Δεν είναι ανάγκη να είσαι συστηματικός δρομέας, ούτε καν να βγαίνεις μια φορά το μήνα για λίγο Jogging, για να καταφέρνεις να βαδίζεις λίγα λεπτά κάθε μέρα σε ένα διάδρομο. Ο διάδρομος εξυπηρετεί σχεδόν τους πάντες.
Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία πέντε-δέκα χρόνια οι διαφημίσεις διαδρόμων έχουν κατακλύσει τα έντυπα κάθε είδους. Η αγορά είναι τεράστια και αυτό συμβαίνει λιγότερο λόγω πρόσκαιρης μόδας. Πολύ περισσότερο συμβαίνει επειδή η ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου για κίνηση είναι μια πιστοποιημένη πραγματικότητα.
Οι διάδρομοι στα γυμναστήρια αυξήθηκαν, επεκτάθηκαν πλέον και στα σπίτια, έγιναν κάτι σαν σπιτικά έπιπλα. Υπάρχουν διάδρομοι για όλα τα γούστα και για όλες τις απαιτήσεις.
Τα υπέρ και τα κατά
Πρέπει να δεχτούμε ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να αντικαταστήσει το τρέξιμο έξω. Ακόμα και αν τρέχουμε στις χειρότερες εξωτερικές συνθήκες, υπάρχει μια σειρά από παραμέτρους, στις οποίες το τρέξιμο στο διάδρομο υστερεί έναντι του τρεξίματος στη φύση.
Οι αντικραδασμικές ιδιότητες των διαδρόμων προστατεύουν τις ευπαθείς αρθρώσεις και τη σπονδυλική στήλη, η εκγύμνασή τους όμως είναι ελλιπής στο διάδρομο και όχι πολυσχιδής όπως συμβαίνει στις διαφορετικές επιφάνειες που είμαστε αναγκασμένοι να τρέχουμε έξω.
Το τρέξιμο στο διάδρομο είναι οικονομικότατο, η κίνηση δεν είναι άναρχη, αλλά πειθαρχημένη και προσαρμοσμένη στις απαιτήσεις που υπαγορεύει η συγκεκριμένη και επιλεγμένη σταθερή ταχύτητα του μηχανήματος. Από την άλλη μεριά, το τρέξιμο γίνεται μονότονο και μονοδιάστατο, η μονοτονία επιφέρει ψυχολογική κόπωση μετά από λίγη ώρα άσκησης. Και εδώ υπάρχει αντίλογος. Όσο καλύτερος ο διάδρομος τόσο καλύτερα, πιο πλούσια και διαφοροποιημένα τα προγράμματα, όπου ο καθένας μπορεί κατά τα γούστα και τη διάθεσή του να εναλλάσσει ταχύτητες και την κλίση του διαδρόμου.
Επιλέγοντας να τρέξεις με συγκεκριμένη ένταση ή εντάσεις αισθάνεσαι, ότι ελέγχεις σε μεγάλο βαθμό τις δυνάμεις σου, μπορείς κάποια στιγμή να κωδικοποιήσεις και να αξιολογήσεις αξιόπιστα την προπόνησή σου. Μπορείς ανά πάσα στιγμή να ελαττώσεις ή να αυξήσεις ταχύτητα, ανακαλύπτοντας σιγά σιγά τις δυνατότητές σου. Η δυνατότητα ελέγχου της καρδιακής συχνότητας που παρέχουν οι περισσότεροι διάδρομοι είναι ένα ακόμη επιχείρημα υπέρ του διαδρόμου, γιατί μπορεί να γίνεται σε σταθερές συνθήκες. Η ίδια εμπειρία τρέχοντας έξω είναι πολύ δυσκολότερη. Ακόμη και έμπειροι δρομείς δυσκολεύονται να βρουν σταθερές συνθήκες, να διαβαθμίζουν και συνάμα να ελέγχουν το ρυθμό τους.
Και έπειτα, είναι και η μειονεξία που μπορεί να αισθάνονται κυρίως αρχάριοι ή περιστασιακοί δρομείς τρέχοντας σε χώρους που συναθλούνται πολλοί. Η σιλουέτα τους, το λαχάνιασμά τους, ο αργός ρυθμός και τα βαριά τους βήματα τους κάνουν να νομίζουν ότι όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα πάνω τους. Στο σπίτι τους, στο δικό τους χώρο, η πίεση αυτή παραχωρεί τη θέση της στην άνεση του να φορέσουν ότι θέλουν, να αισθανθούν το σώμα τους χωρίς ντροπές και άλλοθι. Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για τρέξιμο, βάδισμα ή και τα δύο. Για όλους αυτούς ο διάδρομος είναι σχεδόν ιδανική λύση γνωριμίας και σύνδεσης με την κίνηση. Χιλιάδες καρδιές χτύπησαν αλλιώτικα, στις αρτηρίες επιτέλους κυκλοφόρησε το αίμα γρηγορότερα και οι περισσότεροι, άντρες και γυναίκες, κοιτάχτηκαν στον καθρέφτη με μιαν άλλη ματιά πριν ξεκινήσουν για τη βραδινή έξοδο ή πριν φορέσουν το μαγιό για την παραλία.
Και όμως το περιβάλλον ενός κλειστού χώρου, όσο οικείος και αν είναι, δεν μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως το τρέξιμο (ή το βάδισμα) κάπου έξω. Αν εξαιρέσουμε τις πραγματικά κακές περιβαντολλογικές συνθήκες, είναι προτιμότερο να αναπνέεις τον αέρα του εξωτερικού περιβάλλοντος παρά εκείνον του δωματίου σου. Τι μπορεί να αντικαταστήσει τον καθαρό αέρα, εκεί που υπάρχουν δέντρα, καθόλου αυτοκίνητα και συ τρέχεις; Το μόνο που σου μένει στο σπίτι (γιατί στο γυμναστήριο είναι πολύ δύσκολο να καταργήσεις τον κλιματισμό ή να απαιτήσεις τον αερισμό της αίθουσας πχ. μέσα στο καταχείμωνο) είναι να ανοίξεις διάπλατα τα παράθυρα όταν τρέχεις ή να τοποθετήσεις το διάδρομο σε ανοιχτό χώρο.
Επίσης, γυμνάζεσαι πιο σωστά, όταν τα πόδια σου μαθαίνουν να πατούν σε όλων των ειδών τις επιφάνειες (χώμα, άσφαλτο, ταρτάν, ανώμαλο έδαφος), σε ανωφέρειες και κατωφέρειες.
Θέλει τέχνη
Οι συστηματικοί δρομείς γνωρίζουν αυτήν την αλήθεια. Σε προαγωνιστική και αγωνιστική περίοδο σπάνια θα τρέξουν σε διάδρομο. Γι’ αυτούς ένας διάδρομος ανήκει στις εναλλακτικές μορφές προπόνησης. Είναι καλή επιλογή λόγω της αντικραδασμικότητας για χαλαρή προπόνηση αποθεραπείας, καλή επίσης για μεταβατικές περιόδους, όπου το τρέξιμο δίνει τη θέση του και σε άλλες μορφές κίνησης.
Ένας σωστά καλιμπραρισμένος διάδρομος, με ενδείξεις ταχύτητας που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, με δυνατό κινητήρα, με πλάτος και μήκος που να εμπνέουν ασφάλεια για ταχύτητες πάνω από 16-17 και μέχρι 22 km/h, μπορεί να είναι ενδιαφέρων και για έμπειρους και γρήγορους δρομείς, αρκεί να τον εντάξουν σωστά στο προπονητικό τους πλάνο. Οι μονότονες αποστάσεις διαρκείας θα κουράσουν ψυχολογικά τους δρομείς. Το παιχνίδι όμως με την ταχύτητα και την κλίση μπορεί να γίνει ένα κρυφό όπλο της προπόνησης. Προπονήσεις τύπου fartlek γίνονται με μεγάλο κέφι στο διάδρομο και είναι αποδοτικότατες. Κάποιος που θέλει να συμπληρώσει την προπόνησή του το κάνει εύκολα στο διάδρομο, χωρίς σπατάλη χρόνου. Νέα ερεθίσματα μπορεί να προσφέρει ο διάδρομος σε κατά τα άλλα κορεσμένους δρομείς, αρκεί, όπως συμβαίνει με όλα τα εργαλεία, να χρησιμοποιηθεί σωστά.
Όπως και να έχει όμως, η εναλλακτική προπόνηση δεν πρέπει χωρίς βάσιμη αιτία, πχ. εξαιτίας τραυματισμού, να ξεπερνά το 50 % του συνολικού όγκου της προπόνησης σε καμιά φάση της.
Τελικά, ένας διάδρομος για τρέξιμο μπορεί να αποτελέσει ένα ουσιαστικό μέσο άσκησης, με το οποίο να βολεύονται πολλές δυσκολίες, να εξυπηρετούνται ποικιλόμορφες ανάγκες δρομέων με διαφορετικό προφίλ, από τη νοικοκυρά και τον ερασιτέχνη δρομέα μέχρι τον ημι-επαγγελματία.
Διάβασε επίσης:
Τι διάδρομο για τρέξιμο να αγοράσω;
Σύγκριση ανάμεσα σε επίπεδους και κυρτούς διαδρόμους για τρέξιμο
