Ο τρόπος ζωής της Αθήνας ποτέ δε μου ταίριαζε. Παρότι κατεβαίνω συχνά για δουλειές, ποτέ δεν μπόρεσα να προσαρμοστώ στους ρυθμούς της. Όταν έπρεπε να μείνω για μέρες νόμιζα ότι θα «σκάσω». Έτσι φρόντιζα να ξεκλέβω χρόνο και να φεύγω λίγες ώρες στο βουνό. Ποιο βουνό; Μα φυσικά την Πάρνηθα!
Η Πάρνηθα δεν είναι απλά άλλο ένα βουνό. Ιδιαίτερα αν σκεφτεί κανείς πως δίπλα του ζει ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας και αναπνέει από αυτό. Γενιές και γενιές έπαιξαν εκεί για πρώτη φορά με το χιόνι. Το γεγονός πως είναι Εθνικός Δρυμός και με μεγάλη ποικιλία σε χλωρίδα και πανίδα, είναι απόδειξη της μεγάλης του αξίας. Βέβαια υπάρχουν και χιλιάδες άλλοι λόγοι που κάνουν επιτακτική την ανάγκη προστασίας του. Ας είναι λοιπόν, αυτό το άρθρο διαμαρτυρία προς αυτούς που το άφησαν να καεί!
Προορισμός
Στην αρχαιότητα η ονομασία Πάρνηθα κάλυπτε μια ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο το βουνό. Μάλιστα η ακριβής ονομασία της ήταν Πάρνης που έχει συγγενή ρίζα με τον Πάρνωνα και τον Παρνασσό. Το 1961 μεγάλο μέρος του ορεινού όγκου ανακηρύχθηκε σε Εθνικό Δρυμό. Αξίζει να σημειωθεί η ύπαρξη χιλίων εκατό (1100) ειδών και υποειδών φυτών αλλά και ένας αρκετά μεγάλος αριθμός ζώων με πιο σημαντικό είδος τα κόκκινα ελάφια. Πρόσβαση
Η καλοκαιρινή φωτιά έπληξε σε μεγάλο βαθμό την Πάρνηθα. Πολλά από τα μονοπάτια και τους δασικούς δρόμους που έχω τρέξει εκεί είναι «ντυμένα στα μαύρα». Υπάρχουν όμως ακόμα περιοχές που σου δίνουν τη δυνατότητα να γνωρίσεις τις ομορφιές του βουνού. Έτσι επέλεξα να ξανατρέξω, παρέα με τη Δάφνη, σε μια γνώριμη διαδρομή η οποία βρίσκετε στις νότιες πλαγιές, προς την Αθήνα, κοντά στα βασιλικά κτήματα. Θα αρχίσουμε τη διαδρομή μας από τη Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Για να φτάσετε εκεί μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το λεωφορείο 747 με αφετηρία στη Νέα Ιωνία και να κατεβείτε στη στάση «Μοναστήρι». Αν πάλι χρησιμοποιήσετε Ι.Χ. τότε δεν έχετε παρά να πάτε από εθνική οδό και να στρίψετε για το ολυμπιακό χωριό. Φτάνοντας στην πλατεία των Θρακομακεδόνων ρωτήστε για το μοναστήρι.
Η διαδρομή
Η διαδρομή (συνολικής απόστασης 10,3 χλμ.) ξεκινά μπροστά από την είσοδο του μοναστηριού. Εκεί υπάρχει και βρύση με πόσιμο νερό. Το ξεκίνημα είναι μια έντονη κατηφόρα για 0,3 χλμ. και στη συνέχεια μια ανηφόρα μέχρι το 0,52 χλμ. Από εδώ και πέρα οι κλίσεις είναι μικρές όπως θα δείτε και στο διάγραμμα. Η θέα είναι πολύ όμορφη. Από κάτω απλώνονται τα βασιλικά κτήματα, μια καταπράσινη περιοχή, ενώ στο βάθος φαίνεται όλη η Αθήνα. Από την πάνω πλευρά ξεδιπλώνονται οι κατάφυτες πλαγιές της Πάρνηθας όπου θα συναντήσετε πεύκα, κυπαρίσσια, κουμαριές κ.ά. Σε κάποια σημεία ο χωματόδρομος θυμίζει μπαλκόνι καθώς υπάρχει χτισμένο πέτρινο τοιχάκι στην άκρη του. Αυτό που πρέπει να προσέξετε είναι να ακολουθείτε τον κεντρικό δρόμο. Υπάρχουν αρκετοί μικρότεροι δρόμοι που πρέπει να αποφύγετε. Στο 1,57 χλμ. συνεχίζετε ευθεία και όχι αριστερά όπως επίσης και στο 2,03 χλμ. Στο 2,47 χλμ., στο 2,61 χλμ. και στο 2,93 χλμ. πηγαίνετε ευθεία και όχι δεξιά. Στο 3,25 χλμ. συνεχίζετε δεξιά και στο 3,55 χλμ. αριστερά. Αφού φτάσετε στη συμβολή με τον ασφαλτόδρομο (οδός Τατοΐου) επιστρέφετε από τον ίδιο δρόμο.
Χρήσιμες συμβουλές
• Η διαδρομή είναι δυνατό να γίνει όλο το χρόνο. Ίσως όμως αποδειχθεί λίγο ζεστή για καλοκαίρι, οπότε για τους καλοκαιρινούς μήνες είναι καλύτερο να επιλέξτε διαδρομές μέσα στα βασιλικά κτήματα.
• Νερό θα βρούμε σε πηγή στο μέσο της διαδρομής και στην εκκίνηση – τερματισμό.
• Προσοχή στον ρουχισμό καθώς η θερμοκρασία στην Πάρνηθα είναι συνήθως αρκετούς βαθμούς χαμηλότερη από αυτή μέσα στην πόλη.
• Φοράμε οποιοδήποτε παπούτσι καθώς ο χωματόδρομος είναι άψογος.
Πληροφορίες
• Πληροφορίες για τον Εθνικό Δρυμό μπορείτε να πάρετε από το πολύ καλό www.parnitha-np.gr.
• Αυτή την εποχή είναι γεμάτες καρπούς οι κουμαριές κατά μήκος της διαδρομής. Όσοι δεν τα έχετε δοκιμάσει ποτέ, εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία.
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Δήμος Περιστερίου, ο μεγαλύτερος της Δυτικής Αθήνας τόσο σε έκταση όσο και σε πληθυσμό, σίγουρα θα μπορούσε, και θα έπρεπε, να διαθέτει πολύ περισσότερους και μεγαλύτερους χώρους για τρέξιμο. Όμως με δεδομένη την Ελληνική πραγματικότητα το παρκάκι Νέας Ζωής στην ομώνυμη συνοικία, αποτελεί μια πραγματική όαση.