Όλος ο δρομικός κόσμος πλέον μιλά για τα δύο παγκόσμια ρεκόρ στα 5.000μ. των γυναικών και τα 10.000μ. των ανδρών που πέτυχαν το βράδυ της Τετάρτης η Letesenbet Gidey και ο Joshua Cheptegei.
Πράγματι, οι επιδόσεις τους είναι εντυπωσιακές αν αναλογιστεί κανείς πως η 22χρονη δρομέας από την Αιθιοπία διένυσε τα 5.000μ. με μέσο ρυθμό στα 67’’ ανά στροφή.
Eνώ σε ό,τι αφορά τον 24χρονο Ουγκαντέζο μιλάμε για έναν μέσο ρυθμό κοντά στα 62,5 δευτερόλεπτα ανά 400μ. για 25 συνεχόμενες στροφές!
Τι, όμως, μπορεί να διδαχθεί ένας απλός ή ένας ερασιτέχνης δρομέας από αυτές τις προσπάθειες;
Υπάρχουν κοινά σημεία που εφαρμόζουν και στις δικές τους ζωές και στις προπονήσεις; Και φυσικά υπάρχουν!
Πάμε να τα δούμε αναλυτικά:
Ο σταθερός ρυθμός
Και οι δύο Αφρικανοί κατάφεραν ό,τι κατάφεραν έχοντας ένα κοινό: Έτρεξαν σε έναν απόλυτα σταθερό ρυθμό καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα τους.
Τόσο o Cheptegei όσο και η Gidey κάλυψαν όλα τα 400άρια τους με πολύ μικρή απόκλιση.
Ο ρυθμός τους ήταν εντυπωσιακά σταθερός και σίγουρα έπαιξε ρόλο στο να πετύχουν το ρεκόρ τους.
Αυτό συμβαίνει γιατί όταν ο ρυθμός είναι σταθερός οι ενεργειακές δαπάνες (δρομική οικονομία) παραμένουν σχετικά χαμηλά, συγκριτικά με τις αυξομειώσεις του ρυθμού. Επιπλέον, υπάρχει μεγαλύτερη συγκέντρωση από το δρομέα.
Οι λαγοί είναι καλοί (αρκεί να πάνε σωστά)
Για να πετύχουν βέβαια τη σταθερότητα που αναφέραμε, και οι δύο είχαν τη βοήθεια λαγών και της τεχνολογίας Wavelight.
Οι λαγοί τους έδωσαν για τα πρώτα χλμ. της κούρσας τους τον ιδανικό ρυθμό, τους έκοψαν τον αέρα περιορίζοντας τις αντιστάσεις και τη δαπάνη ενέργειας, ενώ αποτέλεσαν και ένα ψυχολογικό boost.
Για τον μέσο δρομέα αυτό σημαίνει πως η βοήθεια ενός λαγού (φίλου, συναθλητή κλπ.) μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμη σε κάποιο τεστ ή σε έναν αγώνα αρκεί ο ρυθμός να είναι ο σωστός, αλλά και σταθερός.
Όσον αφορά το Wavelight, σίγουρα δεν θα το βρείτε εύκολα για να σας βοηθήσει, μπορείτε όμως να χρησιμοποιήσετε τη δυνατότητα του «εικονικού» αντιπάλου που παρέχουν διάφορες εφαρμογές ή/και δρομικά ρολόγια (ή εαυτού σε κάποιες άλλες εφαρμογές).
Σετάροντας, δηλαδή, τον χρόνο που θέλετε να πετύχετε σε μία απόσταση στο ρολόι ή στο κινητό σας, σας δείχνουν ανά πάσα στιγμή πού βρίσκεστε σε σχέση με τον επιδιωκόμενο ρυθμό, ο οποίος απεικονίζεται είτε ως αντίπαλος είτε ως ο “εικονικός” σας εαυτός.
Και, ναι όπως είδαμε με τον Cheptegei και την Gidey, αυτό μπορεί να σας βοηθήσει!
Αγώνες: Λίγοι και καλοί
Ο Joshua Cheptegei το 2020 έως τώρα, έχει λάβει μέρος σε τρεις αγώνες πετυχαίνοντας και στους τρεις παγκόσμια ρεκόρ.
Αυτό δείχνει πως ήταν απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτούς αλλά και πως δεν δαπάνησε ενέργεια σε άλλους αγώνες (μίτινγκ, πρωταθλήματα κλπ.) όπως ίσως να συνέβαινε σε μία κανονική χρονιά (οι αγώνες μειώθηκαν δραματικά λόγω COVID-19 και για αυτούς τους αθλητές).
Μέσα από αυτό αντιλαμβανόμαστε πως όταν στοχεύουμε σε ένα νέο ρεκόρ, σε οποιαδήποτε απόσταση καλό θα είναι να επικεντρωνόμαστε σε λίγους αγώνες ώστε να το πετύχουμε.
Σίγουρα, η συμμετοχή σε άλλους αγώνες διάφορων αποστάσεων μπορεί να βοηθήσει και να λειτουργήσει ως φορμάρισμα, κάποιες φορές, ωστόσο, απαιτεί προσοχή ώστε να μην αδειάσετε από ενέργεια, ψυχολογική και σωματική, πριν τον ουσιαστικό σας στόχο.
Προπόνηση στη «σκιά»
Και οι δύο δρομείς, όπως και οι περισσότεροι Αφρικανοί, δουλεύουν πολύ σκληρά όλο το χρόνο γράφοντας αμέτρητα χιλιόμετρα στα υψόμετρα των χωρών τους.
Δεν είναι ιδιαίτερα «εμπορικοί», δεν διαφημίζουν τις προπονήσεις τους και δεν θα τους δείτε εύκολα σε ατραξιόν, εκπομπές κλπ.
Σίγουρα, κάτι τέτοιο δεν είναι κακό, όμως μας θυμίζει πως η ζωή του δρομέα μεγάλων αποστάσεων είναι κατά κάποιο τρόπο πιο μοναχική και ταπεινή.
Για έναν πιο απλό δρομέα, λοιπόν, το μάθημα που θα μπορούσε να πάρει είναι να προπονείται συστηματικά, να έχει υπομονή και να παραμένει ταπεινός!
Προπόνηση στο χώμα
Ο Joshua Cheptegei ζει στην Ουγκάντα, μία χώρα που έχει μόλις ένα στάδιο 400μ. με ταρτάν.
Και πάλι, όμως ο ίδιος προπονείται σε ένα στάδιο που έχει χώμα και χόρτο. Παρόμοια, και η Gidey όπως και οι περισσότεροι Αιθίοπες δρομείς, καλύπτει τα περισσότερα της χιλιόμετρα σε χωμάτινες διαδρομές και μπαίνει στο στίβο συνήθως 2-3 φορές την εβδομάδα.
Το δίδαγμα, λοιπόν, είναι πως ο μεγάλος όγκος των χιλιομέτρων καλό είναι να εκτελείται σε χωμάτινες επιφάνειες και το ταρτάν να προτιμάται για συγκεκριμένες προπονήσεις την εβδομάδα.
Κανείς δεν είναι παντοτινός (εκτός ίσως από τα διαμάντια…)
O Kenenisa Bekele είναι σίγουρα ένας από τους καλύτερους δρομείς όλων των εποχών.
Πλέον όμως δεν έχει στην κατοχή του κανένα Παγκόσμιο ρεκόρ στον ανοιχτό στίβο, ενώ πριν δύο μήνες είχε δύο. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί και με τον Haile Gebresselasie, και παλαιότερα με άλλους κορυφαίους δρομείς.
Τα ρεκόρ, λοιπόν, είναι για να σπάνε και κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα βρεθεί κάποιος καλύτερος.
Καλό θα είναι αυτό να το έχουμε όλοι στο μυαλό μας, όχι φυσικά για να σταματήσουμε να προσπαθούμε αλλά για να μάθουμε να αποδεχόμαστε είτε την ήττα, είτε κάποιον καλύτερο από εμάς!
Θυμηθείτε τα δύο ασύλληπτα ρεκόρ
του Βασίλη Παπαϊωάννου,
Αρχισυντάκτη RUNNER Magazine
Γυμναστή – Προπονητή Δρόμων Αντοχής
