Το τελευταίο διάστημα ήταν εξαιρετικά οδυνηρό για τη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα. Ήταν και συνεχίζει να είναι δύσκολο να μπορεί κανείς να παρακολουθεί τις πολιτικές εξελίξεις, από τη θέση του αντικειμενικού παρατηρητή, έχοντας μπροστά του ολόκληρη την εικόνα. Γιατί αυτό απαιτεί βαθιά, ή τουλάχιστον επαρκή, γνώση των πραγμάτων, καθαρή σκέψη και την ικανότητα μιας πολυεπίπεδης ανάλυσης που δύσκολα μπορεί να έχει ο καθένας από εμάς.
Την κατάσταση δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης, το οποίο είναι αρκετά χαμηλό και τις περισσότερες φορές οι συνομιλητές προσπαθούν να επιβληθούν όχι με τη δύναμη των επιχειρημάτων αλλά με τη δύναμη της φωνής και τη δημιουργία εντυπώσεων. Φαίνεται να επικρατεί μία έλλειψη ψυχραιμίας, που μάλλον δε βοηθά την ομαλή εξέλιξη των πραγμάτων.
Στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, στις κάθε λογής ενημερωτικές ιστοσελίδες και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σπάνια συναντά κανείς αντικειμενικές αναλύσεις, ενώ είναι καταιγιστικός ο ρυθμός που ο κάθε επώνυμος ή ανώνυμος, κάτω από την προστασία ενός ψευδώνυμου, στην καλύτερη περίπτωση σχολιάζει και εκφέρει άποψη «ειδικού» για την παραμικρή εξέλιξη, ή στην χειρότερη λοιδορεί και συκοφαντεί χωρίς αναστολές. Καλά τα ευφυολογήματα και οι έξυπνες ατάκες αλλά δεν οδηγούν πουθενά.
Εννοείται ότι ο καθένας μας θα πρέπει να νοιάζεται για τις εξελίξεις, να ενημερώνεται όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικά και να έχει άποψη και θέση.
Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα αν μπορούσε να ακουστεί λίγο πιο καθαρά ο δημόσιος διάλογος και αν προσπαθούσαμε να γίνουμε καλύτεροι ακροατές αλλά και πιο ενεργοί πολίτες.
Δεν θα έλεγε κανείς βέβαια ότι πέφτουμε από τα σύννεφα με αυτές τις εξελίξεις, καθώς δεν είναι μικρό το διάστημα που ένα μεγάλο μέρος του λαού μας, θεωρούσε τον εαυτό του «έξυπνο», προσπαθώντας να «φτιάξει» τη ζωή του εις βάρος των υπολοίπων χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες. Καλό θα ήταν πέρα από το ατομικό μας συμφέρον να σκεφτόμαστε και το συλλογικό (και δεν αναφέρομαι στο έσχατο σημείο της ελεημοσύνης) καθώς μόνο έτσι θα έχουμε ελπίδα για κάτι καλύτερο.
Συνεχίζουμε λοιπόν να βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση και να αναζητούμε λύση σε ένα πολύπλοκο πρόβλημα. Είναι προφανές ότι μαγικές συνταγές δεν υπάρχουν. Και είναι λυπηρό το γεγονός ότι έχουμε φτάσει στο σημείο να πρέπει να επιλέξουμε όχι ανάμεσα σε μία καλή και μία καλύτερη λύση, αλλά τη λιγότερο κακή.
Ακόμα και έτσι, όμως, ως δρομείς γνωρίζουμε ότι το σημαντικότερο όλων είναι ο προγραμματισμός και η προσπάθεια. Μπορεί να μην έχουμε τις καλύτερες συνθήκες (π.χ. είμαστε στον Αύγουστο, όπου η θερμοκρασία μόνο για long run δεν είναι κατάλληλη, ζούμε μέσα σε μία τσιμεντούπολη που φαινομενικά δεν έχει χώρους για τρέξιμο, τα οικονομικά μας δεν μας επιτρέπουν να πάρουμε το καλύτερο μοντέλο για τρέξιμο, κλπ.).
Όμως αν έχουμε επίγνωση των ικανοτήτων μας, του σημείου που βρισκόμαστε και του που θέλουμε να πάμε και είμαστε διατεθειμένοι να δουλέψουμε σκληρά, τότε σίγουρα θα καταφέρουμε να βελτιωθούμε, ακόμα και αν δεν πλησιάσουμε το μέγιστο των δυνατοτήτων μας.
Ακόμα καλύτερα θα ήταν αν είχαμε και παρέα σε αυτή μας την προσπάθεια, κάποιον ή κάποιους που θα τρέχουν μαζί μας, θα μας στηρίζουν και θα τους στηρίζουμε στα δύσκολα, και θα πορευόμαστε με αλληλεγγύη και κατανόηση προς έναν κοινό στόχο.
Και να είμαστε έτοιμοι να δοκιμάσουμε καινούρια πράγματα και συμπεριφορές, τα οποία θα μας φέρουν ενδεχομένως και καλύτερα αποτελέσματα. Όπως ο Ρον Κλαρκ, ένας δρομέας σύμβολο για μια ολόκληρη εποχή (αφιέρωμα σελ. 26), που δούλεψε σκληρά και με συνέπεια πέρα από τα δεδομένα της εποχής του, και ας μην πέτυχε το αποτέλεσμα που επιθυμούσε. Δημιούργησε όμως μία σχολή εμπνέοντας πολλούς μελλοντικούς δρομείς.
Ας αναλάβουμε λοιπόν ο καθένας μας το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί, ας είμαστε εντάξει στις υποχρεώσεις μας, και ας προσπαθήσουμε με συνέπεια και σκληρή δουλειά για το καλύτερο και ίσως έτσι καταφέρουμε να κάνουμε το «επόμενο βήμα» που θα μας οδηγήσει σε μία καλύτερη κατάσταση.
Αυτό προτείνουμε και στους χιλιάδες Έλληνες μαραθωνοδρόμους που ξεκινούν τώρα την προετοιμασία τους για τον φετινό Αυθεντικό Μαραθώνιο της Αθήνας. Αφού αναλύσαμε τα στοιχεία των τελευταίων ετών, δημιουργήσαμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα προπόνησης το οποίο σας το παρουσιάζουμε στο νέο τεύχος του Runner Magazine (σελ.28) που κυκλοφορεί από την επόμενη Δευτέρα (3/8) στα ειδικά σημεία πώλησης και από Τρίτη (4/8) στα περίπτερα σε όλη την Ελλάδα, με στόχο να σας βοηθήσουμε να κάνετε αυτό το βήμα και να βελτιώσετε την επίδοσή σας αλλά και τη συνολική εμπειρία σας στον μαραθώνιο.
Μπαίνοντας στον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού, σας εύχομαι να έχετε, όσο αυτό είναι δυνατόν, περισσότερες στιγμές ξεκούρασης και ηρεμίας και να απολαύσετε τα χιλιόμετρα και τις διαδρομές που θα κάνετε σε όποιο μέρος και αν βρίσκεστε στην πανέμορφη χώρα μας.
Φιλικά,
Νίκος Πολιάς
