Eσείς κατά τη διάρκεια των lockdown και αμέσως μετά προπονηθήκατε; Είστε, δηλαδή σε φόρμα, άνετοι και ωραίοι, στα ίδια και, ίσως, λίγα λιγότερα κιλά και ανυπομονείτε να μπείτε σε αγωνιστικό πρόγραμμα; Αν ναι, συγχαρητήρια για τη συνέπειά σας, είστε καταπληκτικοί. Aλλά να ξέρετε ότι είστε η εξαίρεση και κάπου εδώ πρέπει να σταματήσετε να διαβάζετε το παρόν άρθρο. Γιατί; Επειδή πολύ απλά, η πλειονότητα του κόσμου, δεν τα κατάφερε ακριβώς όσο καλά τα καταφέρατε εσείς.
Εμείς, οι κάπως πιο ασυνεπείς, είμαστε στα χειρότερά μας. Κάτι το άγχος, κάτι το διαφοροποιημένο πρόγραμμα, ή η παντελής έλλειψη προγράμματος, κάτι η δουλειά από το σπίτι, κάτι η απότομη επιστροφή στο γραφείο, κάτι το βιαστικό καλοκαίρι… ε ας μην τα πολυλογούμε, χάλια είμαστε!
Στην αρχή, νόμιζα ότι μόνο εγώ ένιωθα έτσι. Τελικά όμως, η εμπεριστατωμένη μου έρευνα στους φίλους και γνωστούς στα social media, μου έδειξε ότι σαν και εμένα είμαστε πολλοί. Μην ανησυχείτε, όμως, καθόλου. Γιατί οι νέοι αγώνες είναι φτιαγμένοι για εμάς ακριβώς! Αν λοιπόν δεν έχετε ακόμα τρέξει σε αγώνα στην κατά – Covid εποχή, επιτρέψτε μου να σας ενημερώσω σχετικά και να σας διασκεδάσω την όποια αγωνία για την ελλειπή σας προπόνηση.
Για αρχή να σας ενημερώσω ότι πλέον ΔΕΝ ξεκινάμε όλοι μαζί. Δεν το κάνουμε καν στα μεγάλα μπλοκ που έχουμε συνηθίσει στους Μαραθώνιους. Ξεκινάμε σε δεκάδες μικρούλικα μπλοκ ανά μικρό χρονικό διάστημα (ένα λεπτό ας πούμε) και αυτό βοηθά ιδιαιτέρως σε δύο πράγματα:
Πρώτον και σημαντικό για τον Κορωνοϊό, βοηθάει στο να μην στριμωχνόμαστε. Τέρμα οι εποχές που δεν ήξερες που τελειώνει ο δικός σου ώμος και ξεκινάει ο ώμος του διπλανού σου. Τώρα, μας διακατέχει ο πολιτισμός: «Παρακαλώ κυρία μου περάστε, μα τι λέτε περάστε εσείς, σας ευχαριστώ πολύ, καλό αγώνα να έχετε».
Δεύτερον και σημαντικότερο για εμάς τους απροπόνητους. Βοηθάει στο να μην γίνουμε ρεζίλι τερματίζοντας δέκα λεπτά μετά και από τον τελευταίο, μαζί με το ασθενοφόρο και τη σκούπα. Το μόνο που χρειάζεται, είναι να έρθετε από τους πρώτους στην εκκίνηση. Έτσι θα είστε μπροστά μπροστά στο δικό σας μπλοκ και θα ξεκινήσετε νωρίτερα από τους υπόλοιπους δρομείς. Οι πιο χαλαροί και προπονημένοι θα σας περάσουν κάποια στιγμή μέσα στον αγώνα, αλλά και πάλι, τελευταίοι δεν θα βγείτε!
Επίσης, πλέον οι θεατές είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Αν ο αγώνας γίνεται σε κέντρο πόλης, είναι δύσκολο να φτάσουν γιατί φοβούνται τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Αν γίνεται στο βουνό, πάντα δύσκολο ήταν να πάνε, αλλά τώρα έχουν και ένα λόγο παραπάνω να μην έρχονται οι φίλοι και συγγενείς μας να μας δούνε, γιατί με τις τόσες μικρές εκκινήσεις, τερματίζουμε μέχρι το βράδυ! Οπότε δεν υπάρχουν πολλοί μάρτυρες στην, μέτρια θα πω, φυσική μας κατάσταση.
Και τέλος, έτσι και αλλιώς από το μπλοκ εκκίνησης που αντικατοπτρίζει την παλιά σας φυσική κατάσταση θα ξεκινήσετε στους αγώνες που γίνονται αυτήν την περίοδο. Βλέπετε, με τόσο μεγάλο διάστημα χωρίς αγώνες, δεν έχουν προλάβει να γίνουν πρόσφατες επιδόσεις που να δηλώνουν το τωρινό σας προπονητικό επίπεδο. Οπότε όλοι μπαίνουμε σε μπλοκ βάσει των παλιών επιδόσεών μας. Όποιος έτρεχε παλιά, τότε λογικά θα έχει κάποιες αξιοπρεπείς επιδόσεις. Οπότε τώρα θα μπείτε στα παλιά σας μπλοκ και μέχρι να επανακτήσετε τη φυσική σας κατάσταση, θα ξεκινάτε πριν από τους νέους δρομείς που δεν έχουν ξανατρέξει στην προ- Covid εποχή. Κάτι λοιπόν οι τύψεις, κάτι το άγχος ότι θα γίνετε ρεζίλι, θα σας κάνουν να αρχίσετε ξανά την προπόνηση.
Ένα όμως είναι το σίγουρο: Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσετε ξανά. Όχι αύριο, όχι σε τρεις μήνες. Τώρα που οι περισσότεροι είναι σαν και εμάς απροπόνητοι, δροσίζει υπέροχα ο καιρός και η ζωή μας επιστρέφει σε μια κάποια κανονικότητα! Και μην διστάζετε να συμμετέχετε σε αγώνες σε όλη την Ελλάδα. Μπορεί να χρειάζεσαι περισσότερα χαρτιά για να γραφτείς και από αυτά που θέλεις για να βγάλεις ταυτότητα, αλλά πλέον γίνονται με ασφάλεια και συνεχίζουν να αποτελούν την υπέροχη ολοκλήρωση των δικών σας προσπαθειών. Ακόμα και αν αυτή η προσπάθεια είναι απλώς να επιστρέψετε στο τρέξιμο!
Δημοσίευση στο Runner 127, της Χριστίνας Φωτεινοπούλου στη στήλη «Ιστορίες του δρόμου»
