Για όσους τον γνωρίζουν, ξέρουν καλά την αγάπη του και το πάθος του για το τρέξιμο, αλλά και για όλα τα παιδιά που δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους στον αγωνιστικό τομέα. Έχοντας τρέξει ο ίδιος δεκάδες μαραθώνιους και εκατοντάδες αγώνες δρόμου, αλλά και έχοντας μελετήσει την τακτική κορυφαίων δρομέων, έχει πλέον αποκτήσει μεγάλη εμπειρία και κριτική ικανότητα.
Έτσι, μετά το πρόσφατο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ημιμαραθώνιου στον Σχινιά, στρώθηκε στην δουλειά, μελέτησε τα περάσματα όλων όσοι τερμάτισαν και ιδού τα σχόλια του!
Πέρασε κιόλας ένας μήνας από την διεξαγωγή του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Ημιμαραθωνίου στο Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο Σχινιά, στον Μαραθώνα (20/09/2020). Οι περισσότεροι εκ των κορυφαίων δρομέων αποστάσεων της χώρας μας (υπήρξαν και μεγάλες απουσίες εξαιτίας του κανονισμού που προβλέπει ότι κάθε δρομέας έχει δικαίωμα συμμετοχής σε δυο αγώνες στη σεζόν προκειμένου να βαθμολογηθεί) κλήθηκαν να αναμετρηθούν μεταξύ τους σε μια κυκλική διαδρομή περιμετρικά του κωπηλατοδρομίου, μήκους 4971 μέτρων (4 στροφές συνολικής απόστασης 19884 μέτρων, συν 1213 μέτρα επιπλέον, επίσης επί της κυκλικής διαδρομής).
Παρά τις προσπάθειες των διοργανωτών για διεξαγωγή του αγώνα επί της συνήθους διαδρομής στο κέντρο της Αθήνας (τι υπέροχη διαδρομή αλήθεια, με φόντο τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, και τις χιλιάδες θεατών και συμμετεχόντων στους δρόμους…), αυτό δεν κατέστη τελικά δυνατόν ελέω των μέτρων για την καταστολή της πανδημίας. Παρά και τις αντίθετες απόψεις που ακούστηκαν (αλλά και την ματαίωση του λαϊκού αγώνα, και τη διεξαγωγή μόνον του «πρωταθληματικού»), τελικά επιλέχτηκε το Ολυμπιακό Κωπηλατοδρόμιο ως χώρος διεξαγωγής του αγώνα. Και παρά τις ενάντιες καιρικές συνθήκες [ισχυροί άνεμοι (~70 κόμβοι) τους οποίους οι αθλητές είχαν κόντρα σε μεγάλο κομμάτι της διαδρομής, υγρασία 85%], μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε έναν πολύ όμορφο αγώνα. 42 άνδρες και 16 γυναίκες έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, ξεπέρασαν τα όριά τους και μας έδειξαν με τον καλύτερο τρόπο ότι οι δρομείς είμαστε για τα δύσκολα.
Σε λιγότερο από τρεις βδομάδες από σήμερα οι κορυφαίοι δρομείς μας θα συναντηθούν εκ νέου στο Σχινιά για το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Μαραθώνιου Δρόμου (08/11/2020). Εν όψει λοιπόν του μεγαλύτερου αθλητικού γεγονότος στη χώρα μας, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες (προσωπικές και καλοπροαίρετες) παρατηρήσεις μου, σχετικές με τις εμφανίσεις των δρομέων μας στον αγώνα της 20ης Σεπτεμβρίου. Το παράδειγμά τους, καλύτερα και αποτελεσματικότερα από την όποια θεωρητική προσέγγιση στο θέμα «δρόμοι αντοχής», μπορεί να βοηθήσει όλους (τόσο τους ελίτ αθλητές, όσο και τους απλούς αθλούμενους – οι βασικές αρχές είναι κοινές…) να γίνουμε καλύτεροι δρομείς.
Πρωτού αναφερθώ προσωπικά σε κάθε αθλητή θα μου επιτρέψετε να καταθέσω κάποια γενικότερα σχόλια. Για άλλη μια χρονιά, το ακριβότερο νόμισμα του αγώνα ήταν ο Παναγιώτης Καραΐσκος, κάνοντας από την αρχή μια αυτοκρατορική, ηγετική κούρσα με άριστη τακτική. Εξίσου εντυπωσιακή ήταν η μεγάλη Κατερίνα Ασημακοπούλου, η οποία μετά από πολυετή αποχή, επέστρεψε στα 38 της χρόνια στην ενεργό δράση με μια αποστομωτική νίκη. Η άρτια εμφάνισή της δείχνει ότι θέτει σαφέστατη υποψηφιότητα (μαζί με τις Πετρουλάκη – Πριβιλέτζιο) για την πρώτη τριάδα στον επερχόμενο Μαραθώνιο. Από τα highlights του αγώνα θα μείνει και το απίστευτο φίνις του Γιάννη Ζερβάκη. Μετά από το αντίστοιχο τελείωμα στα Τρίκαλα (Πανελλήνιο Ανωμάλου) πριν λίγους μήνες, αλλά και το 2017 στον Ημιμαραθώνιο Αθηνών οπότε και «έκλεψε» τη νίκη στα τελευταία μέτρα με 1:09’02’’ από τον Γκελαούζο, ο Γιάννης το έκανε ξανά. Λίγο πριν τον τερματισμό μεταμορφώνεται σε κρητικιά φωτοβολίδα, αποδεικνύοντας εαυτόν σε μάστορα της τακτικής «ξεκινάω αργά για να τερματίσω γρήγορα».
Ακόμη καλύτερα εφάρμοσε τη συγκεκριμένη τακτική, με εξίσου εντυπωσιακά αποτελέσματα, ο Γεώργιος Καλαπόδης. Ξεκινάει αργά, και διανύει τα τελευταία 6100 μέτρα σε 19’52’’, ταχύτερα από κάθε άλλον πλην του νικητή Καραΐσκου. Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και σε έναν πολύ ξεχωριστό αθλητή, τον αειθαλή Παύλο Τσαναβάρα, ο οποίος στα 51 του έτη (γεν. 1969) εξακολουθεί να δίνει το παρόν σε πολύ υψηλό επίπεδο (το 2:33’00’’ που έχει στον ΑΜΑ διόλου τυχαίο δεν είναι) και να δείχνει το δρόμο στους νέους. Στο άλλο (ηλικιακό) άκρο, η εικοσάχρονη Κωνσταντίνα Μποσκοπούλου (γεν. 2000) μαζί με τους υπόλοιπους εκπρόσωπους της νέας γενιάς δίνουν τις καλύτερες υποσχέσεις για το μέλλον… Την μεγαλύτερη συμμετοχή σε επίπεδο ομάδων είχε ο Ιλισός (4 άνδρες και 5 γυναίκες, όλοι τους άψογοι σε επίπεδο τακτικής), όπως και ο Τρίτων Χαλκίδας.
Γεγονός είναι ότι η πλειοψηφία των αθλητών ακολούθησαν καλές τακτικές, θα το δείτε αναλυτικότερα στους πίνακες που ακολουθούν. Αυτό μόνο ελπιδοφόρο για το μέλλον του αθλήματος είναι. Ανέκαθεν πίστευα ότι όταν μιλάμε για πρωταθληματικό επίπεδο (όπου η υψηλού επιπέδου φυσική κατάσταση και η εξειδικευμένη προπόνηση θεωρούνται δεδομένες), τη διαφορά την κάνει η στρατηγική – για τούτο κι επαναλαμβάνω συνεχώς ότι «το είναι μας είναι το μυαλό μας».
Πρώτος διδάξας για τον γράφοντα είναι ο μεγάλος Νίκος Πολιάς. Η στρατηγική του ήταν απλή μεν στη σύλληψή της, αλλά προϋποθέτει αυτοσυγκράτηση και ωριμότητα ώστε να εφαρμοστεί. Συνοψίζεται σε μια μόνο φράση: φεύγω αργά για να φτάσω γρήγορα. Πιο αναλυτικά: το πρώτο μισό του αγώνα (ειδικά το πρώτο πεντάρι) πρέπει να είναι πιο αργό από τον μέσο ρυθμό του αγώνα. Τόσο απλά. Κι αν φαίνεται ωστόσο απλό, μην ξεγελιέστε – θα δείτε ότι πολύ έμπειροι αθλητές, και κατά τα’ άλλα εξαιρετικοί δρομείς, παρασύρονται και ο αγώνας τελικά τους «πετάει έξω», σε επιδόσεις πολύ κατώτερες της πραγματικής δυναμικής τους. Ο Νίκος Πολιάς το ακολουθούσε απαρέγκλιτα σε όλους του τους αγώνες (δεύτερο μισό του αγώνα πιο γρήγορο από το πρώτο), και τα αποτελέσματα ήταν πάντα εντυπωσιακά. Στο ίδιο μήκος κύματος, η ρήση του Ανδρέα Φωτάκη (μάθημα που του χρωστάει ο γράφοντας): η υπομονή είναι αρετή και ανταμείβει όποιον την έχει.
Στους πίνακες που ακολουθούν παρατίθενται αναλυτικά τα στοιχεία της κούρσας των δρομέων που αγωνίστηκαν στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ημιμαραθωνίου (20/09/2020, 42 άνδρες και 16 γυναίκες). Έχετε κατά νου ότι πρόκειται για πραγματικά κορυφαίους δρομείς – άρα το παράδειγμά τους δίνει άλλη βαρύτητα στα όσα λέμε. Θα δείτε ότι όσοι ακολούθησαν τη στρατηγική που περιγράψαμε παραπάνω ανταμείφθηκαν στην τελική κατάταξη. Ακολουθούν οι παρατηρήσεις του γράφοντα, οι οποίες (θα το επαναλάβω) είναι εντελώς καλοπροαίρετες. Και μια παράκληση προσωπική – θα χαρώ να ακούσω όποιες παρατηρήσεις μπορεί να έχετε για τα γραφόμενά μου, ώστε να αντιληφθώ κι εγώ με τη σειρά μου πού μπορεί να σφάλλω στις εκτιμήσεις μου. Ο υγιής διάλογος μόνο καλό κάνει! Και μια τελευταία παρατήρηση – γνωρίζω ότι κάποιοι δρομείς δεν έμειναν ικανοποιημένοι από την εμφάνισή τους. Δεν πειράζει. Θα τους υπενθυμίσω τα λόγια του Μπέκετ: «Προσπάθησες; Απέτυχες; Άνευ σημασίας. Να προσπαθήσεις ξανά, να αποτύχεις ξανά, να αποτύχεις καλύτερα»!
ΑΝΔΡΕΣ
1. Καραΐσκος Παναγιώτης, ο μεγάλος νικητής! Τον έχω χαρακτηρίσει «αριστούχο» πολλές φορές στο παρελθόν, και δεν μπορώ να φανταστώ καταλληλότερο χαρακτηρισμό και γι’ αυτήν του την εμφάνιση! Του αξίζουν μόνο έπαινοι και συγχαρητήρια, καθώς έκανε μια τεράστια εμφάνιση. Και καθώς λένε ότι «ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες», οι λεπτομέρειες της κούρσας του έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον… Πέρυσι, η διαφορά του από τον δεύτερο (Θεόδωρος Αναγνώστου) ήταν στα 26’’. Εφέτος, ήταν μπροστά από τον δεύτερο Γιάννη Ζερβάκη 1’21’’, διαφορά σχεδόν τριπλάσια – και αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα, αν σκεφτούμε ότι εφέτος ο Γιάννης Ζερβάκης έκανε επίσης άψογη εμφάνιση, βγάζοντας την μέγιστή του επίδοση και με τέλειο φίνις. Άλλη μια λεπτομέρεια εδώ – πέρυσι η διαφορά σας με τον Ζερβάκη ήταν στα 50’’, κάτι που σημαίνει ότι εφέτος είσαι ταχύτερος κατά 31’’. Για το επίπεδο που μιλάμε, τέτοιες διαφορές είναι πραγματικά τεράστιες… Εκτιμώ ότι αυτή η βελτίωση δεν οφείλεται μόνο στην καλύτερη κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι εφέτος, αλλά και στην πιο ώριμη προσέγγιση του αγώνα.
Η τακτική σου ήταν άριστη από κάθε άποψη. Με 16’28”’ανά 5 χλμ μέσο ρυθμό αγώνα (δείτε αναλυτικά τον πίνακα), έκανες το πρώτο πεντάρι στα 16’38’’, και συνέχισες έτσι έως και το 10ο χιλιόμετρο. Αυτό το «αργό» ξεκίνημα, σου επέτρεψε να φτάσεις φρέσκος και με πολλές δυνάμεις στο δεύτερο μισό του αγώνα το οποίο και έκανες ελαφρώς ταχύτερα, παρά τις κόντρα συνθήκες που επικρατούσαν. Ιδεώδης στρατηγική, που ανταμείβει πάντα! Και βέβαια, δεν θα κουραστώ να το γράφω, αυτό ισχύει για όλους, πρωταθλητές και αθλούμενους. Παναγιώτη, αν ακολουθήσεις αντίστοιχες τακτικές και στο μέλλον, θα έρθουν μεγάλες επιδόσεις… Έχεις εξαιρετική αθλητική παιδεία, πλήρη επίγνωση του τι κάνεις κάθε φορά, δίνεις πάντα το 101% των δυνατοτήτων σου, και γι αυτό δεν είναι τυχαίο ότι πρωταγωνιστείς επί 5 χρόνια. Είσαι άξια πολύ αγαπητός στη δρομική κοινότητα, είσαι αθλητής – πρότυπο και έχουμε ακόμη να δούμε πολλά από σένα. Μια συμβουλή – όταν αγωνίζεσαι, να κυνηγάς τον καλύτερο χθεσινό εαυτό σου. Κάνε τον αγώνα σου και άφησε τους άλλους.
ΥΓ1: Τα εύσημα για την πορεία σου όλα αυτά τα χρόνια ανήκουν και στον εξαιρετικό προπονητή σου κ. Καρρέ. Μια προσωπική άποψη – εκτιμώ ότι η μετάθεσή του στη Ζάκυνθο ήταν τυχαίο λάθος και όχι κάτι εσκεμμένο. Εύχομαι να διορθωθεί άμεσα. Άλλωστε καλύτερα να αθωώσεις έναν ένοχο παρά να καταδικάσεις έναν αθώο…
ΥΓ2: Σε έναν αγώνα κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τον νικητή. Δικαίωμα και πιθανότητες για τη νίκη έχουν όλοι οι συμμετέχοντες. Στους αγώνες και στους ιπποδρόμους δεν κερδίζουν πάντα οι (θεωρητικά) καλύτεροι – σε αυτούς όμως πρέπει πάντα να ποντάρεις. Και χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους υπόλοιπους, είσαι ένα από τα καλύτερα άλογα!
2. Ζερβάκης Γιάννης, ο κρητίκαρος καμικάζι! Εκπληκτική η κούρσα του Γιάννη, με άριστο τελείωμα! Λέγαμε πριν για λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά – ο Γιάννης, μέχρι και το 10 χιλιόμετρο του αγώνα κινούνταν 21’’ πιο αργά από τον ισάξιο και ισοδύναμό του εκείνη την ημέρα Χριστόφορο Μερούση. Κρατήθηκε ελαφρώς, και από το 10ο χιλιόμετρο εξαπέλυσε την επίθεσή του, όντας περισσότερο φρέσκος και ξεκούραστος. Το τέλειο φίνις του δεν ήταν τυχαίο, και του επέτρεψε να ανέβει 2 θέσεις στην κατάταξη. Όταν μιλάμε για δρομείς αντίστοιχης δυναμικής, η διαφορά βρίσκεται πάντα στη λεπτομέρεια.
Εκείνη την ημέρα, ο Γιάννης επικράτησε του Χριστόφορου κυρίως επειδή έφυγε 21 δευτερόλεπτα πιο αργά στο πρώτο πεντάρι (17,00 έναντι 16,39 του Χριστόφορου), και αυτή τη διαφορά κέρδισε με το παραπάνω στο τέλος. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή την ανατροπή στο φίνις ενός μεγάλου αγώνα ο Γιάννης την έχει κάνει άλλες τρεις φορές στο παρελθόν. Ας μην ξεχνάμε δε ότι τόσο μεγάλες κούρσες κάνει στα 36 του χρόνια, ενώ απείχε των αγώνων μιας τριετίας (27-30, στην καλύτερη ηλικία ενός δρομέα). Η απώλεια πολύ αγαπημένου του ανθρώπου και οι συνακόλουθες ευθύνες της καθημερινότητας που επωμίστηκε τον κράτησαν μακριά από τα αγωνιστικά δρώμενα. Κι όμως, όχι μόνο επέστρεψε, αλλά δίνει συνεχώς δείγματα γραφής, μαθήματα προς τους νεότερους… Γιάννη, είσαι αθλητής στολίδι και καμάρι της Κρήτης, όπου κι αν αγωνίζεσαι. Τις ευχές και την αγάπη μου – αλλά γαλακτομπούρεκο δεν τρως, γιατί το τηλέφωνο ποτέ δεν το απαντάς! Τι το θες και δεν το πετάς τότε; Γι’ αυτό λοιπόν, γαλακτομπούρεκο γιοκ! Την αγάπη μου!
ΥΓ: Το μυαλό οδηγεί πάντα το σώμα. Τα λιγότερα μικρά λάθη είναι εκείνα που κάνουν κάποιον να είναι κορυφαίος!
3. Μερούσης Χριστόφορος, σεβασμός στον καπετάνιο μας! Καπετανίσια και σταράτη η κούρσα του Χριστόφορου, που συνοδεύτηκε με μια άξια τρίτη θέση. Χριστόφορε, έκανες μια τρομερή κούρσα, κι έβγαλες τη μέγιστή σου επίδοση έπειτα από μια άριστη εμφάνιση. Τα 6 δευτερόλεπτα που βρέθηκες τελικά πίσω από τον δεύτερο Γιάννη Ζερβάκη (κι ενώ ήσασταν πραγματικά ισοδύναμοι εκείνη την ημέρα) οφείλονται ξεκάθαρα στα 21 δευτερόλεπτα που έκανες ταχύτερα το πρώτο πεντάρι. Ο Γιάννης έφυγε αργότερα, κάτι που του επέτρεψε να έχει καλύτερη δρομική οικονομία έως το 10ο χιλιόμετρο, την οποία και εκμεταλλεύτηκε στη συνέχεια. Αυτή η λεπτομέρεια έκρινε τον αγώνα, και αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι όταν δυο αθλητές είναι ισάξιοι και ισοδύναμοι, κι έχουν τον ίδιο προπονητικό όγκο, επικρατεί τελικά εκείνος με την καλύτερη δρομική οικονομία.
Θα μου επιτρέψεις να σε πειράξω λίγο, γνωρίζω ότι σου αρέσει. Στον επερχόμενο Μαραθώνιο, νομίζω ότι οι 2 πρώτες θέσεις είναι ήδη κατοχυρωμένες, και γνωρίζεις και από ποιους… Οι φίλοι σου Γκελαούζος και Καραΐσκος έχουν κάνει ήδη κράτηση! Να τους αφήσεις ήσυχους, μην τους κυνηγήσεις… Διεκδίκησε την τρίτη θέση. Δεν το λέω για να σε υποτιμήσω, απεναντίας – όμως τη ζαχαρώνουν και οι Πιτσόλης και Μαλτέζος (11 και 12 χρόνια νεότεροι σου αντίστοιχα, και η ηλικία είναι βαρύ φορτίο…), και τα περάσματά σας δείχνουν ότι η μάχη μεταξύ σας θα γίνει. Πρόσεξέ το. Χριστόφορε, σου εύχομαι να έχεις πάντα την υγειά σου και να δίνεις πάντα το παρόν στους αγώνες. Το παράδειγμά σου έχει εμπνεύσει μια γενιά νέων δρομέων, και αυτό είναι ένα βαρύτιμο μετάλλιο το οποίο λίγοι το φέρουν… Το σεβασμό και την αγάπη μου!
ΥΓ: «Η ικανότητα να δρας βρίσκεται στην ικανότητα να βλέπεις και να ακούς» Κρισναμούρτι.
4. Πιτσιόλης Χαράλαμπος, ο μυαλωμένος. Χαράλαμπε, η εμφάνισή σου ήταν για σεμινάριο! Έβγαλες κι εσύ τη μέγιστή σου επίδοση. Έχεις όμως την ατυχία (ή τύχη, μπορείς να το δεις κι έτσι…) να συναγωνίζεσαι δυο αθλητές με πολλά κιλά εμπειρία στην πλάτη και τα πόδια τους, που γνωρίζουν πότε ακριβώς να κάνουν αυτό το ελάχιστο «κλικ». Δες τα τελευταία 1100 μέτρα του αγώνα, που τα έκαναν και οι δυο σε 3’19’’ (ενώ εσύ 3’23’’). Το μέλλον όμως είναι όλο μπροστά σου. Είσαι πολύ μυαλωμένος αθλητής, πολύ σταθερός, κι ξέρεις πάντα τι ζητάς… Πήγες πολύ καλύτερα απ’ ότι στα Τρίκαλα (9ος εκεί, 4ος σήμερα), δηλωτικό της δουλειάς που κάνεις.
Τα εύσημα και στον πολύ αξιόλογο προπονητή σου κ. Ζώρζο (παλιός αθλητής αντοχής, με πολλές διακρίσεις στο ενεργητικό του). Εκεί στον Ιλισσό έχετε κάνει σχολή ως προς την τακτική! Εφέτος έτρεξαν 9 αθλητές και αθλήτριες, οι περισσότεροι από κάθε άλλο Σύλλογο στον αγώνα, κι έκαναν όλοι άριστη εμφάνιση – εξαιρείται η Ντενίζ (που βοήθησε τη φίλη της Παναγιώτα) και ο Γρηγόρης Σκουλαρίκης, που δεν βάζει μυαλό και πιστεύει ότι επειδή τον λένε Γρηγόρη πρέπει και να φεύγει γρήγορα! Χαράλαμπε συγχαρητήρια, κάνεις μια εξαιρετική πορεία. Βήμα το βήμα και σταθερά, και θα δεις ότι τα καλύτερα έρχονται.
ΥΓ: Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι… Για τις παλιές αγάπες σου στο Ρόττερνταμ μη μιλάς, ξέχνα τες…
5. Μαλτέζος Λάμπρος, ο λαμπερός νέος! Εντυπωσιακή εμφάνιση και άψογη τακτική, που ανταμείφθηκε από μια πολύ καλή θέση στην τελική κατάταξη (5ος, ενώ στα Τρίκαλα λίγους μήνες πριν ήσουν 12ος…). Ο Χαράλαμπος Πιτσόλης είναι ισάξιός σου, και γι αυτό πήγατε μαζί στο μεγαλύτερο κομμάτι του αγώνα. Να θυμάσαι ότι αυτό το σκηνικό θα επαναλαμβάνεται στους αγώνες που θα συναντιέστε, καθώς είστε και οι 2 νέοι και αθληταράδες. Το ότι σου έφυγε στο τέλος κατά 21’’ είναι λογικό – αφ’ ενός ο Χαράλαμπος έχει πολύ μεγαλύτερη εμπειρία στη διαχείριση του αγώνα, κι αφ’ ετέρου είναι κατά τι ταχύτερος σου στα 10 χιλιόμετρα. Γι’ αυτό άλλωστε από τα 21’’ της συνολικής διαφοράς σας, τα 12’’ στα «πήρε» στα τελευταία 1100 μέτρα (έκανες 3’35’’ έναντι των 3’23’’ του Χαράλαμπου). Τις ευχές μου στον αρχοντικό κι αθόρυβο προπονητή σου, κ. Δημήτρη Θεοδωρίδη. Λάμπρο μπράβο. Ήσουν πράγματι λαμπερός και μεθοδικός, έδειξες ότι δεν φοβάσαι, και διαθέτεις θέληση που θα σε οδηγήσει σε πολύ καλύτερες στιγμές.
6. Καλαπόδης Γεώργιος, η ιδεώδης τακτική. Μεταξύ των πρωταγωνιστών του αγώνα, ο Γιώργος είχε την ιδανική τακτική. Η επιτομή των όσων λέω και γράφω κάθε φορά, το «μη φεύγετε γρηγορότερα από τον μέσο ρυθμό του αγώνα». Εκτιμώ ότι ακόμη κι ο Καραΐσκος θα δυσκολευόταν να τον περάσει αν ήταν μαζί στα τελευταία 1100 μέτρα! Δείτε παραπάνω τα περάσματά του για να καταλάβετε τι εννοώ.
Για να δείτε πόση δύναμη είχε στο τέλος, να σας πω μόνο ότι στα τελευταία 1100 μέτρα ήταν ταχύτερος απ’ όλους (Καλαπόδης 3,12 Καραϊσκος 3,22, Ζερβάκης 3,19, Μερούσης 3,19, Πιτσόλης 3,23, Μαλτέζος 3,35). Γιώργο υποκλίνομαι για την εμφάνισή σου, δείχνεις σε όλους πώς πρέπει να τρέχουμε! Η υπομονή είναι αρετή… Τι ήταν να γράψω ότι πέρυσι στα Τρίκαλα πήγες καλύτερα απ’ ότι εφέτος; Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου ήσουν 17ος ενώ τώρα πέταξες ως την 6η θέση! Από δω και πέρα, όσοι αθλητές τον έχετε δίπλα σας προσοχή, στο τέλος της κούρσας μπορεί να γίνει ο τρομοκράτης σας!
7. Χαμοσφαιρίδης Στάθης, το νεότερο αστέρι του αγώνα! Μόλις 21 ετών (γεν. 1999), το μέλλον είναι όλο μπροστά σου. Έκανες πολύ μεγάλη επίδοση, παρ’ ότι άπειρος. Το λίγο που έχασες στα τελευταία 6100 μέτρα εκτιμώ ότι οφείλεται στην έλλειψη πείρας. Δεν έχω στοιχεία από παλιότερους αγώνες σου, από τώρα κι έπειτα όμως θα παρακολουθώ με ενδιαφέρον. Στα Τρίκαλα ήσουν 30ος, για να ανέβεις τώρα στην 7η θέση – αυτό μόνο προσδοκίες δημιουργεί, τέτοιους ελπιδοφόρους αθλητές θέλουμε! Να θυμάσαι πάντα ότι η επιτυχία είναι γλυκιά, αλλά προϋποθέτει πάντα σκληρή δουλειά κι αφοσίωση! Εύγε Στάθη!
8. Καρούτζος Παναγιώτης, ο υπολογιστής. Παναγιώτη με τέτοιες άριστες εμφανίσεις, εγώ πραγματικά δεν έχω να προσθέσω τίποτα! Σου βγάζω το καπέλο, πρέπει να παραδίδεις μαθήματα τακτικής! Παραθέτω τα περάσματα σου, προς γνώση και συμμόρφωση για τους υπόλοιπους. Για μένα άριστος, για το Χάρβαρντ!
9. Χατζηιωάννου Μιχάλης, ο σταθερός. Η κούρσα σου Μιχάλη ήταν άριστη σε όλα της τα σημεία. Αρχιτεκτονική θα έλεγα, και δομημένη πέτρα-πέτρα, χωρίς κανένα ψεγάδι! Αν πρέπει να παρατηρήσω κάτι, πιστεύω ότι αν ξεκινούσες κι εσύ με 17,39 όπως ο Παναγιώτης Καρούτζος (μιας και κάνατε μαζί σχεδόν όλο τον αγώνα) θα έκανες επίσης 1,12,51. Μιχάλη συγχαρητήρια!
10. Γαλανόπουλος Κώστας, ο άξιος και τρομερός. Κώστα, μπορεί να μη σε γνωρίζω προσωπικά, αλλά η φήμη σου προηγείται, κι όλοι λένε για σένα τα καλύτερα. Θαυμάζω πάντα την αφοσίωση, και το ότι ξυπνάς καθημερινά στις 5:00 ώστε να μπορέσεις να προπονηθείς πριν από την (πολύ απαιτητική) εργασία σου, μόνο αξιοθαύμαστο είναι. Στον αγώνα τα πήγες εξαιρετικά, και θεωρώ ότι θα πήγαινες ακόμη καλύτερα (κάτω από 1:13:00) αν έφευγες λίγο αργότερα (17:30 και 35:00 στο δεκάρι, αντί του 34:06 που πέρασες). Όπως και να χει, είσαι πολύ αξιόλογος και ως αθλητής κι ως χαρακτήρας. Να έχεις πάντα την υγειά σου!
11. Μπουρίκας Παναγιώτης, οι «πέντε κύκλοι». Αρχαίο πνεύμα αθάνατο… μου αρέσει πολύ η ονομασία του Συλλόγου σας! Η κούρσα σου ήταν σαν από υπολογιστή, και σου έβγαλε τη μέγιστη επίδοση. Η εμφάνισή σου ήταν τόσο λαμπερή και φωτεινή, που ήταν για σεμινάριο! Είσαι άρχοντας Παναγιώτη!
12. Συμιριώτης Κυριάκος, ο «πολύ ανεβασμένος». Στον αγώνα απολαύσαμε έναν Κυριάκο από τα παλιά! Πολύ ανεβασμένος από τον τελευταίο αγώνα στα Τρίκαλα, τόσο ως επίδοση όσο και ως θέση (από εικοστός, δωδέκατος!), κυριολεκτικά πετούσες. Και θεωρώ ότι θα ήσουν καλύτερος κατά τουλάχιστον 1 λεπτό, αν ξεκινούσες στο 17:40. Όπως και να χει σου αξίζουν πολλά, πολλά συγχαρητήρια, γιατί είσαι δυνατός, πεισματάρης κι αγωνιστής. Και με την ψυχολογία ανεβασμένη, ανυπομονούμε να σε δούμε ακόμη καλύτερο την επόμενη φορά!
13. Βότσος Χρήστος, ο λεβέντης από τη Σητεία! Φίλος καλός, δικός μου και του ταχύτατου συντοπίτη του Γιάννη Ζερβάκη. Χρήστο έκανες μια εξαιρετική εμφάνιση, με πολύ καλή διαχείριση της κούρσας και όμορφο τελείωμα. Η τακτική σου ήταν άψογη, και επιβραβεύτηκε από μια πολύ καλή επίδοση. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα και θα επιστρέψεις στις μεγάλες επιδόσεις. Κι επειδή μου αρέσει να σε πειράζω – όσο θα τρέχει ο Ζερβάκης, αυτός θα είναι ο αρχηγός στις μεγάλες αποστάσεις στην Κρήτη κι εσύ ο υπαρχηγός. Μόνο όταν σταματήσει ο Γιάννης θα πάρεις τη θέση του – εκτός κι αν μας εκπλήξεις ευχάριστα πιο πριν! Τι λες; Να έχεις πάντα την υγειά σου Χρήστο με τη χρυσή καρδιά! Κι ας είσαι υπαρχηγός, εσύ θα φας γαλακτομπούρεκο, ο Γιάννης όχι!
14. Μαλιόγλου Ευάγγελος, ο «δεν κρατιέμαι». Βαγγέλη, ξεκίνησες ταχύτερα απ’ όσο μπορούσες να κρατήσεις. Το 17:00 στο πρώτο πεντάρι θα έπρεπε να σε πάει σε μια επίδοση της τάξης του 1:11:30. Θα έπρεπε να είχες φύγει στο 17:40, που θα σου έδινε ένα άνετο 1:12:40. Από τα λάθη μας ωστόσο μαθαίνουμε και γινόμαστε καλύτεροι, δεν πειράζει. Η επίδοσή σου δεν ανταποκρίνεται στη δυναμική σου, την επόμενη φορά θα σε βρούμε πιο ψηλά στην κατάταξη. Η κούρσα σου ήταν αντρίκια και πολύ επιθετική φίλε Βαγγέλη – «παίξε άμυνα» στην αρχή την επόμενη φορά, και θα δεις ότι η υπομονή είναι αρετή και ανταμείβει.
15. Καλιακούδης Δημήτρης, ο ερωτευμένος με το 1,14,00. Αθλητής εντυπωσιακής σταθερότητας, του αξίζουν μόνο συγχαρητήρια! Τα τελευταία χρόνια η επίδοσή του εμφανίζει ακρίβεια μετρονόμου, ανεπηρέαστος από καιρικές συνθήκες, διαδρομή ή συναγωνισμό (2017 – 1:14:56 / 2018 – 1:14:25 / 2019 – 1:14:40). Ο Δημήτρης, ως έμπειρος και μεγάλος αθλητής, ξέρει πάντα τι ζητάει, γνωρίζει τα όριά του κι έχει επίγνωση των δυνατοτήτων του. Γι΄ αυτό μπορεί και απολαμβάνει τις κούρσες του, και γι΄ αυτό επιδεικνύει τέτοια σταθερότητα σε τόσο μεγάλη χρονική διάρκεια. Αν και του χρόνου κινηθεί στο 1:14:00 τον περιμένει ένα ταψί γαλακτομπούρεκο! Τις ευχές μου, ερωτιάρη Δημήτρη!
16. Ρουμάνος Μιχάλης, το κομπιούτερ. Η τέλεια κούρσα, η επιτομή της ορθής τακτικής, εμφάνιση από αυτές που συνηθίζω να χαρακτηρίζω «αυτοκρατορικές»! Τα περάσματά σου είναι για διδακτορικό.
Εγώ Μιχάλη τι να προσθέσω; Πάντα άξιος!
17. Αντωνόπουλος Κώστας, ο φιλότιμος. Κώστα, η εμφάνισή σου ήταν πολύ καλή στη δομή της, και αντίστοιχα δυνατό ήταν το τελείωμά σου (3’33’’). Ωστόσο, αν ξεκινούσες στο 18:10 και πιο άνετος θα ήσουν, και καλύτερη τελική επίδοση θα είχες, τουλάχιστον κατά 30’’. Θεωρώ ότι αυτά χάθηκαν από το 10ο μέχρι και το 15ο χιλιόμετρο (18:27). Δες αν θέλεις τα περάσματα του Ρουμάνου και θα καταλάβεις γιατί έπρεπε το 18:10. Κράτησε αν θες ότι το φίνις σου ήταν όχι μόνο καλύτερο από του Ρουμάνου (3’39’’, έπειτα από άριστη τακτική), αλλά και καλύτερο από κάθε άλλη φορά. Κώστα, την αγάπη μου, και τις ευχές σου στον προπονητή σου Δημήτρη – να τον ακούς.
18. Χασιώτης Χρήστος, ο αξιόλογος. Άλλη μια πολύ καλή στη δομή της κούρσα, και με πολύ σταθερά πεντάρια. Η συνολική σου επίδοση αντικατοπτρίζει τη δυναμική σου, αν ωστόσο έφευγες κι εσύ στο 18:10’, ίσως να κέρδιζες λίγα δευτερόλεπτα (έως και 30’’) στο τέλος. Τις ευχές μου.
19. Σκουλαρίκης Γρηγόρης, στάσου και σκέψου. Διανύεις την καλύτερή σου κατάσταση, φαίνεται στη δυναμική των περασμάτων σου. Κι ωστόσο η κούρσα σου δεν είναι σε καμία περίπτωση ανάλογη των δυνατοτήτων σου. Στο συγκεκριμένο αγώνα ήσουν για καλύτερο χρόνο τουλάχιστον κατά 1 λεπτό. Για άλλη μια φορά έφυγες πολύ ταχύτερα από τον μέσο ρυθμό του αγώνα σου (17’30’’) – βάλε και τον κόντρα αέρα, που ούτως ή άλλως έπρεπε να σας κάνει να κρατηθείτε, και θα καταλάβεις γιατί δεν βγήκε η επίδοση. Αν ξεκινούσες στα 18’10’’, θα έκανες οριακά κάτω από το 1:15:00, που σαφώς είναι πιο κοντά στην πραγματική δυναμική σου, και θα έκανες και έναν πιο άνετο αγώνα. Παρατήρησε εδώ τα περάσματα άλλων δρομέων – ειδικά οι συναθλητές σου στον Ιλισσό πήγαν όλοι άριστα. Αντίθετα, κάθε πεντάρι σου είναι πιο αργό από το προηγούμενο.
Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι το είναι μας είναι το μυαλό μας. Και το μυαλό Γρηγόρη ούτε το πουλάνε στη λαϊκή ούτε το χαρίζουν στα θρανία, ή το χεις ή σου λείπει. Κι αφού θεωρώ δεδομένο ότι δε σου λείπει, στάσου και σκέψου. Μήπως εάν φρενάρεις παρόρμηση και εγωισμό θα έχεις και καλύτερα αποτελέσματα; Κάτι που επαναλαμβάνω επίσης, είναι ότι ο δρομέας πρέπει να έχει την ικανότητα να αλλάζει, να προσαρμόζεται, να επαναπροσδιορίζει συνεχώς. Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξεις στρατηγική; Η προπόνηση από μόνη της δεν αρκεί. Απαιτείται ωριμότητα, κατανόηση, σκέψη και συνοχή, και η βέλτιστη επίδοση θα έρθει όταν συνδυαστούν αρμονικά τακτική και προπόνηση.
Γρηγόρη, καταλαβαίνεις ότι όσα λέω είναι εντελώς καλοπροαίρετα. Ό,τι γράφω για σένα, αφορούν όλους τους συναθλητές σου («τα λέω εσένα πεθερά για να τ’ ακούει η νύφη»). Άλλωστε θα χαρώ πολύ να ακούσω τα σχόλιά σου για τις παρατηρήσεις μου. Είσαι τολμηρός, δεν φοβάσαι, τρέχεις με ψυχή, κι αν βελτιώσεις την τακτική σου θα απογειωθείς. Extreme Γρηγόρη, την αγάπη και τις ευχές μου!
ΥΓ1: Είχα προβλέψει ότι θα σε κέρδιζε ο Σηφάκης – όμως τον κέρδισες, οπότε και χρωστάω ένα ταψί γαλακτομπούρεκο!
ΥΓ2: Κατά Καρτέσιο, «Σκέφτομαι άρα υπάρχω».
20. Τζουβίστας Γεώργιος, ο αρτίστας. Πραγματικά δεν μπορώ να βρω κάτι! Η κούρσα σου ήταν αψεγάδιαστη, με εξαιρετική στρατηγική από την αρχή μέχρι το τέλος, το φίνις σου (3’37’’) πολύ δυνατό και έβγαλες τη μέγιστη επίδοση. Συγχαρητήρια!
21. Σηφάκης Μανώλης, το κρι-κρι της Κρήτης. Η κούρσα σου Μανώλη ήταν άλλη μια φορά αρχοντική. Άρτια δομημένη, μελετημένα περάσματα, σταθερότητα, και μια επίδοση που την είχες. Το 1:16:00 που είχες ως στόχο φάνηκε ότι δεν τα χες – ίσως ο κόντρα αέρας (έτσι κι αλλιώς αντίπαλος στο κυνήγι της επίδοσης) επηρέασε περισσότερο δρομείς του δικού σου σωματότυπου (ψηλοί και ξερακιανοί) σε σχέση με τους πιο «βαριούς» αθλητές. Δεν πειράζει, την επόμενη φορά! Κράτησε ότι άλλη μια φορά κέρδισες την κατηγορία σου, με μια άψογη κούρσα. Να έχεις πάντα την υγειά σου, εσύ και η οικογένειά σου. Τις ευχές μου λεβέντη Μανώλη από την Αγία Βαρβάρα!
22. Παπαϊωάννου Γιώργος, ο νέος και ωραίος. Όπου Γιώργος και μάλαμα! Νέος και ωραίος, με κούρσα σταράτη και δυναμική. Έδειξες ότι ξέρεις να τρέχεις σωστά, τα περάσματά σου ήταν σταθερότατα και το λίγο που έχασες στο τέλος πιθανολογώ ότι οφείλεται σε έλλειψη long runs. Γιώργο, δεν μετράνε μόνο οι ώρες που ξοδεύεις στην προπόνηση αλλά (κυρίως) το πόσο σωστά δουλεύεις αυτές τις ώρες. Όμως – μέσα από τα λάθη μας γινόμαστε καλύτεροι, κι όλο το μέλλον είναι μπροστά σου. Εύγε Γιώργο!
23. Μανούσακας Μηνάς, ο υπολογιστής. Η κούρσα του Μηνά ήταν πραγματικά μαγική, μελετημένη άψογα στο σύνολό της. Για την επίδοση αυτή, πραγματικά για σεμινάριο και γι’ αυτό παρουσιάζω τα περάσματά του.
Μηνά, πραγματικά άριστος. Και το σημαντικότερο για μένα, έχεις μάθει να μαθαίνεις. Εύγε!
24. Τασόπουλος Δημήτριος, ο αξιοπρεπής. Μαχητική και ελαφρώς «επιθετική» εμφάνιση. Εκτιμώ ότι αν ξεκινούσες στο 19΄00’’, και θα κατέβαινες κάτω από το 1:19’00’’ και θα έκανες πιο ευχάριστη κούρσα. Ακόμη κι έτσι, πήγες πολύ καλά.
25. Σωτηρόπουλος Γεώργιος, ο ευ αγωνίζεσθε. Άλλη μια απόδειξη ότι «όπου Γιώργος και μάλαμα». Ο Γιώργος, μαζί με άλλους συναθλητές του έφτιαξαν ένα άτυπο γκρουπ, στην κορυφή του οποίου εναλλάσσονταν μεταξύ τους – έτσι έκοβε κάθε φορά ένας τον αέρα, βοηθώντας τους υπόλοιπους, μέχρι το τελευταίο κομμάτι του αγώνα, όπου εκεί έκαναν όλοι την επίθεσή τους. Εντυπωσιακή κίνηση ευ αγωνίζεσθε, και σας τιμά όλους. Όσο για την εμφάνισή σου, ήταν πραγματικά αριστουργηματική και η επιτομή των όσων κάθε φορά προτείνω. Χαίρομαι γιατί εκεί στη Γλυφάδα έχετε δημιουργήσει σχολή! Εύγε Γιώργο!
26. Πουρνάρας Χρήστος, το πούλεν των ουρολόγων. Για το φίλο Χρήστο τι να πρωτοπώ; Εκτός από εξαιρετικός δρομέας, με το ήθος και τη συνολική του παρουσία είναι από τους γιατρούς εκείνους που κοσμούν τον κλάδο τους και τιμούν στο ακέραιο το λειτούργημά τους… Θα ήθελα να τον ευχαριστήσω και από δω, καθώς στις 24/02/2020, στο Μινωικό Μονοπάτι των Μύθων Ιεράπετρας, «θυσίασε» τον αγώνα του για να μείνει μαζί μου και να κάνουμε παρέα τη διαδρομή. Ένας αγώνας γίνεται πάντα ευκολότερος όταν έχεις παρέα έναν φίλο. Η κούρσα του στο πρωτάθλημα ήταν πραγματικά άριστη, και παραθέτω παρακάτω τα περάσματά του ώστε να τα μελετήσουν όσοι στοχεύουν σε αντίστοιχη επίδοση. Τα συγχαρητήριά μου!
ΥΓ: «Δεν αληθεύει ότι όσοι αθλητές είναι ευγενείς τερματίζουν τελευταίοι. Οι ευγενείς αθλητές είναι νικητές πριν καν αρχίσει ο αγώνας» Άντισον Γουόκερ
27. Κατερινόπουλος Ηλίας, ο σταθερός. Πολύ καλή εμφάνιση Ηλία, και σωστά εκτελεσμένη κούρσα σχεδόν σε όλη τη διάρκειά της. Στο τέλος φάνηκες ελαφρώς κουρασμένος, γι’ αυτό και δεν μπόρεσες να κατέβεις από το 1:20:00 – έλλειψη προπόνησης ίσως; Ακόμη κι έτσι, η κούρσα σου ήταν αξιοπρεπέστατη. Τις ευχές μου!
28. Μεσολώρας Ευτύχης, ο αγωνιστής. Πολύ καλή και δυνατή εμφάνιση. Σου έφυγε ελαφρώς στο τέλος, θεωρώ ότι θα έπρεπε να ξεκινήσεις στο 19:20. Και τα πεντάρια σου θα ήταν πιο σταθερά, και θα πετύχαινες καλύτερη επίδοση κατά 30’’-40’’. Είσαι μαχητικός και κυνηγάς τον αγώνα μέχρι το τέλος. Την αγάπη μου.
29. Ρουποτιάς Ανδρέας, η σχολή της Γλυφάδας. Η κούρσα σου ήταν άριστη σε όλη τη διάρκειά της, με πολύ ωραία περάσματα, που σου επέτρεψαν να βγάλεις τη μέγιστη επίδοση και να απολαύσεις τον αγώνα. Εκεί στη Γλυφάδα κάτι κάνετε σωστά… Μπράβο!
30. Χριστοφορίδης Ελευθέριος, η σταθερή αξία. Η κούρσα σου Λευτέρη ήταν αψεγάδιαστη. Σωστά δομημένη, ωραίο φίνις, μέγιστη επίδοση. Ίσως αν έφευγες στο 19:20 να σπούσες και το 1:21:00… Αρχοντική κούρσα όπως και να χει… τις ευχές μου!
31. Γεωργούλης Αργύρης, ο λογικός. Άλλη μια άρτια εμφάνιση, με πολύ καλό ξεκίνημα, και τελική επίδοση αντάξια της δυναμικής σου. Έτρεξες μυαλωμένα, έδειξες για άλλη μια φορά ότι το γνώθι σ’ αυτόν είναι μεγάλη αρετή και δικαιώθηκες. Εύγε Αργύρη χρυσαφένιε!
32. Γαλάνης Αντώνης, ο μαχητής. Η κούρσα σου ήταν δυστυχώς άνιση. Μέχρι το 15ο χιλιόμετρο φάνηκες πολύ δυνατός και με πολύ καλή τακτική, ενώ στο τελευταίο κομμάτι έπεσες ελαφρώς. Αν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα τραυματισμού, μια τέτοια εικόνα υποδηλώνει ελλιπή προπόνηση. Κι όμως το πάλεψες μέχρι τέλους, κάτι που με τη σειρά του δείχνει χαρακτήρα και ψυχή – κι αυτά είναι τα καλύτερα εχέγγυα για το μέλλον. Μπράβο!
33. Τσαναβάρας Παύλος, σεβασμό στον αρχαιότερο! Εγώ τι ανάλυση να κάνω, σε έναν άρχοντα της δρομικής κοινότητας; Στα 51 του χρόνια (γεν.1969), τιμά κάθε διοργάνωση στην οποία συμμετέχει. Με 2:33’ επίδοση στον ΑΜΑ [5ος το 2004 (2:34:53), 5ος το 2005 (2:34:34), 7ος και το 2007 (2:33:44, ατ. Ρεκόρ)], και άπειρες συμμετοχές στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα παρά το τιμημένο και βαρύ επάγγελμα που ασκεί – αγρότης – παραμένει ένας τεράστιος αθλητής και δείχνει το δρόμο στους νεότερους. Παύλο από τα πανέμορφα Αθήκια Κορινθίας, τις ευχές και την αγάπη μου. Να ‘ταν τα νιάτα δυο φορές, και σιδερένιες οι καρδιές.
ΥΓ: «Είναι αθάνατο αυτό που βρίσκεται πάντα σε κίνηση» Πλάτωνας.
34. Νικολακόπουλος Γεώργιος, αρμονία και αρτιότητα. Γιώργο, γι’ αυτήν την επίδοση η κούρσα σου άγγιξε την τελειότητα. Γαλήνια και αρμονική από την αρχή μέχρι το τέλος, είναι από εκείνες τις ιδανικές εμφανίσεις που σου δίνουν διδακτορικό! Παρουσιάζω τα περάσματά σου για να μαθαίνουμε όλοι μας. Εύγε!
35. Αλιφέρης Παναγιώτης, με πτώση στο τέλος. Παναγιώτη, η κούρσα σου ήταν μέχρι το 15ο χιλιόμετρο. Μετά, είτε προέκυψε πρόβλημα, είτε η προετοιμασία σου δεν ήταν επαρκής. Το 4ο πεντάρι σου (22:26) δεν εξηγείται αλλιώς. Μήπως έφυγες πιο γρήγορα απ’ όσο έπρεπε και δεν «είχες» την επίδοση; Το τι συνέβη τελικά, εσύ το γνωρίζεις καλύτερα απ’ όλους. Θα σου θυμίσω όμως τον Μπέκετ: «Προσπάθησες, απέτυχες. Άνευ σημασίας. Να προσπαθήσεις ξανά, να αποτύχεις ξανά, να αποτύχεις καλύτερα». Η επόμενη φορά θα σε βρει πιο δυνατό, είμαι σίγουρος. Τις ευχές μου!
36. Μάρτος Άγγελος, ο κουρασμένος. Και ο Άγγελος εμφάνισε μια άνιση κούρσα, με μεγάλη πτώση έπειτα από το 15ο χιλιόμετρο. Θα επαναλάβω όσα είπα πριν και για τον Παναγιώτη Αλιφέρη – είτε η προετοιμασία ήταν ελλιπής, είτε υπερεκτίμησες τις δυνάμεις σου για εκείνη τη μέρα, και έφυγες πιο γρήγορα – δεν δικαιολογείται το 4’24’’ στα τελευταία 1100 μέτρα. Κράτησε ότι ο τερματισμός είναι νίκη ούτως ή άλλως, χρησιμοποίησε αυτήν την εμπειρία, και τα καλύτερα θα ‘ρθουν.
37. Νίνης Ανδρέας, ο απροπόνητος. Ανδρέα είσαι παλιός και έμπειρος δρομέας. Κι ωστόσο η τακτική σου δεν ανταποκρίνεται στη δυναμική σου. Κάθε πεντάρι ανέβαινε πάνω από μισό λεπτό από το προηγούμενο, κι έδειξες ότι σου έλειπε προπόνηση. Παρ’ όλα αυτά, απόλαυσες και ολοκλήρωσες τον αγώνα. Μπράβο!
38. Νικολάου Κώστας, ο βιαστικός. Κώστα η εμφάνισή σου δεν είναι δηλωτική του τι μπορείς πραγματικά να κάνεις. Έκανες ένα πολύ γρήγορο πρώτο πεντάρι (18,52) το οποίο δεν μπορούσες να κρατήσεις στη συνέχεια, και από κει και μετά ο ρυθμός σου ήταν συνεχώς πτωτικός. Αν έφευγες κοντά στο 20:00 εκτιμώ ότι θα έσπαγες το 1:23:00 και θα ευχαριστιόσουν περισσότερο τον αγώνα. Ήσουν λίγο βιαστικός, όμως και το ρίσκο διαμορφώνει χαρακτήρα. Μπράβο σου.
39. Σπυρονίκος Νίκος, το υπέρλαμπρο αστέρι. Νίκο η κούρσα που έκανες ήταν άριστη. Η επιτομή της ταχύτητας για το τετράλεπτο. Σου δίνω απολυτήριο με άριστα, για να παραδίδεις μαθήματα εκεί στην Κερατέα. Εύγε!
40. Ανδριανόπουλος Δημήτρης, ο νέος, δυνατός κι ωραίος. Άψογη εμφάνιση, άρτια δομημένη σε όλη της τη διάρκεια. Εντυπωσιακή σταθερότητα στα περάσματά σου, και τα λίγα δευτερόλεπτα που έχασες στο τέλος είναι πταίσμα – λίγη προπόνηση να κάνεις και θα πετάς σαν τον Πουρνάρα στο τέλος. Έχεις τη διάθεση, έχεις την όρεξη, το μέλλον είναι όλο μπροστά σου! Να θυμάσαι μόνο – να μάθεις να μαθαίνεις!
41. Γεωργούλιας Αλέξιος, ο σταθερός. Πολύ καλή εμφάνιση, με σταθερότητα και σωστή τακτική. Λίγο πιο αργά αν ξεκινούσες, θα έκανες κι εσύ καλύτερο χρόνο. Πάντως κι έτσι η κούρσα σου ήταν εξαιρετική. Μπράβο!
42. Χρυσικόπουλος Ιωάννης, ο πύργος ελέγχου των υπολοίπων. Γιάννη η εμφάνισή σου ήταν αριστοκρατική! Δεν άφησες κανέναν αθλητή να περάσει δίχως να τον χαιρετήσεις, περίμενες και τον τελευταίο κι έκλεισες τον αγώνα. Επίδειξη ήθους, ευ αγωνίζεσθε και αθλητικής άμιλλας, ό,τι ακριβώς πρεσβεύει ο αθλητισμός. Τελευταίος λοιπόν στην κατάταξη, αλλά πολύ πολύ ψηλά ως προς την αξία… Εύγε!
ΓΥΝΑΙΚΕΣ
1. Ασημακοπούλου Κατερίνα. Έπειτα από πολυετή απουσία, η Κατερίνα επέστρεψε με μια εμφατική κούρσα και μια εντυπωσιακή νίκη. Κατερίνα καλωσόρισες ξανά! Η εμφάνισή σου ήταν λαμπερή, και δουλεμένη σε κάθε της λεπτομέρεια. Δεν είναι τυχαίο ότι σε προπονεί ο πρώτος διδάξας του «δεύτερο μισό πιο γρήγορο», ο μεγάλος Νίκος Πολιάς. Με την ωριμότητα και την ποιότητα που σε διακρίνει, θεωρώ ότι στον προσεχή Μαραθώνιο θα είσαι στην τριάδα. Χαρισματική Κατερίνα, τις ευχές μου!
2. Μανούσου-Παρασκευοπούλου Μόσχα Ευγενία. Ήσουν τολμηρή, έδειξες ότι δεν φοβάσαι, ήσουν σαφώς καλύτερη από τον αγώνα στα Τρίκαλα και η δεύτερη θέση ήρθε πανάξια! Η Κατερίνα σε κέρδισε δίκαια, μετά το 10ο χιλιόμετρο έδειξες ότι δεν μπορείς να ακολουθήσεις τον ρυθμό της. Κι όμως – είσαι νέα, έχεις ιδανικό σωματότυπο και το μέλλον σου ανήκει. Να θυμάσαι πάντα ότι η επιτυχία έρχεται μέσα από τη σκληρή δουλειά. Τις ευχές μου!
3. Βλαχάκη Παναγιώτα. Όπως και το τραγούδι, «…όμορφή μου Παναγιώτα»! Εσύ δεν έτρεχες, πετούσες! Σαν έμπειρη αεροσυνοδός, έβαλες το αεροπλάνο στον αυτόματο και πήγαινε. Τα περάσματά σου σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ήταν βγαλμένα λες από υπολογιστή! Έκανες την τέλεια κούρσα, η οποία επιβραβεύτηκε από την τρίτη θέση. Εκτιμώ, παρατηρώντας τα περάσματά σου, ότι σε αυτό συνέβαλε και η αγαπημένη φίλη και συναθλήτρια στην ομάδα σου Ντενίζ Δημάκη, γι’ αυτό πρέπει να γιορτάσετε μαζί. Και μπορεί η επίδοση σε απόλυτα νούμερα να μην είναι αυτό που ίσως ήθελες, αυτό που μένει όμως είναι η θέση στο βάθρο, που θα σου δώσει και την καλύτερη ώθηση για τη συνέχεια. Τις ευχές μου!
4. Δημάκη Ντενίζ, το αρχοντικό αστέρι! Τρέχοντας, βλέπεις μόνο τα τριαντάφυλλα, όχι τα αγκάθια! Χαίρεται η καρδιά σου, και το πρόσωπό σου ανθίζει! Δεν υπάρχει Ντενίζ μεγαλύτερη χαρά από εκείνη που νιώθει ο άνθρωπος που δίνει χαρά στους άλλους, κι αυτό ακριβώς κάνεις εσύ… Και μαμά και τούρμπο! Την αγάπη μου!
5. Τσέκινη Σόνια. Μαχήτρια Σόνια, έκανες μια καλή εμφάνιση (βάσει θέσης), αλλά η τακτική σου ήταν μέτρια. Έφυγες γρήγορα όπως πάντα, κι αυτό σου στέρησε μια καλύτερη τελική επίδοση… Δεν πειράζει. Αν το διορθώσεις όμως, θα δεις πόσο πιο άνετα θα έρθουν καλύτεροι χρόνοι.
6. Μποσκοπούλου Κωνσταντίνα, η μικρότερη του αγώνα! Παρ’ ότι μόλις 20 ετών, έκανε μια εξαιρετική κούρσα. Η τακτική σου ήταν άριστη, και μπορεί να μην ήρθε η μεγάλη επίδοση (ας μην ξεχνάμε και τις κόντρα συνθήκες…), έδειξες όμως ότι τρέχεις εγκεφαλικά και το μέλλον είναι όλο μπροστά σου. Μπράβο!
7. Αμπντέλ Σαλάμ. Καλή εμφάνιση, και σχετικά καλή τακτική, έπεσες λίγο μετά το 15ο χιλιόμετρο. Συνήθως κάτι τέτοιο δηλώνει έλλειψη προπονητικών χιλιομέτρων, που θα σου επέτρεπαν να είσαι πιο δυνατή. Όπως και να χει, έκανες καλή και φιλότιμη προσπάθεια και γι αυτό σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια!
8. Δήμου Ελισσάβετ. Τι εμφάνιση ήταν αυτή; Πραγματικά, τίναξες την μπάνκα στον αέρα! Αριστοκρατική εμφάνιση, βγαλμένη λες από υπολογιστή – δεν έχανες δευτερόλεπτο σε κάθε πεντάρι, και στο τέλος πραγματικά πετούσες. Κούρσα για σεμινάριο Ελισσάβετ, παίρνεις διδακτορικό για να παραδίδεις μαθήματα τακτικής!
9. Μπούτση Νεκταρία. Συνολικά πολύ καλή εμφάνιση και τακτική. Το λίγο που σου έφυγε από το 15ο έως και το 20ο χιλιόμετρο ήταν ελάχιστο, και δεν επηρέασε την συνολική εικόνα του αγώνα σου. Πρόταση – μιας κι εσύ «ανήκεις» στις τάξεις της Γλυφάδας, ακολούθησε τη Γκλόρια Πριβιλέτζιο στα long runs της, θα δεις θεαματική βελτίωση. Τις ευχές μου!
10. Ψάλτη Μαρία. Μαρία βιάστηκες… Ρίσκαρες, ξεκίνησες πολύ δυνατά (22:00 πρώτο πεντάρι, ενώ θα έπρεπε να στοχεύσεις στο 23:00) και από κει και μετά σου φύγε. Και τα πεντάρια σου ανέβαιναν συνεχώς, και κουράστηκες περισσότερο. Κακή τακτική που δεν αντιστοιχεί στη δυναμική σου – μπορούσες σίγουρα για 2 λεπτά καλύτερο τελικό χρόνο. Ουδείς αλάνθαστος όμως, και από τα λάθη μας γινόμαστε καλύτεροι… την επόμενη φορά θα δεις, θα είσαι πιο δυνατή.
11. Καμαρίνου Μαρία. Πολύ καλή κούρσα στο σύνολό της, σμιλεμένη σε κάθε της λεπτομέρεια. Με γλυκά περάσματα και σύμμαχο την τεράστια εμπειρία σου, και έβγαλες τη μέγιστη επίδοση και απόλαυσες τον αγώνα. Ο ιδανικός συνδυασμός! Απέδειξες δε ότι μια σαρανταπεντάρα βάζει κάτω πολλές εικοσάρες! Πολλά πολλά συγχαρητήρια!
12. Καλέντζη Μαρία. Μαγευτική εμφάνιση και από την έτερη Μαρία! Πολύ γόνιμη κούρσα, φιλοσοφημένη και άρτια χαρτογραφημένη. Κάνατε πολλά χιλιόμετρα μαζί με την Καμαρίνου και αυτό βοήθησε και τις δυο σας. Στον Ιλισσό κάνετε πολύ καλή δουλειά. Μπράβο σας!
13. Διαμαντέα Ροδάνθη-Νίκη. Δεν πρέπει να ξεχνάς (κανένας μας…) ότι οι καιρικές συνθήκες την ημέρα του αγώνα είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να λαμβάνουμε υπ’ όψιν προκειμένου να επιλέξουμε την αγωνιστική τακτική μας. Κι ενώ ο κόντρα αέρας επηρέασε όλους τους αθλητές, όσοι το αντιλήφθηκαν εγκαίρως έκοψαν ταχύτητα κι έσωσαν τον αγώνα – οι υπόλοιποι μπήκαν σε περιπέτειες… Το γρήγορο πρώτο πεντάρι σου (22:06), σε συνδυασμό με τον κόντρα αέρα σου στοίχισε ένα καλύτερο τελικό αποτέλεσμα. Το 1:32:00 που σου έδινε ο ρυθμός με τον οποίο ξεκίνησες, φάνηκε ότι δεν το είχες εκείνη την ημέρα. Αντίθετα αν ξεκινούσες στο 23:10 θα είχες ένα άνετο 1:35:00. Δεν πειράζει όμως, από τα λάθη μας μαθαίνουμε – από εσένα εξαρτάται πώς θα κεφαλαιοποιήσεις στο μέλλον αυτήν την εμπειρία. Τις ευχές μου!
14. Κουρκουλιώτη Ελένη. Άλλη μια επίδειξη υψηλής τακτικής από την ομάδα του Ιλισσού… Λογική και αυτοσυγκράτηση, και πληθωρικό τελείωμα, σε μια άψογη κούρσα. Κατά το ρηθέν «το μυαλό σπείρανε, κι όσοι προλάβανε πήρανε…». Εσύ πήρες πολύ Ελένη… Εύγε!
15. Τόκα Παναγιώτα. Η εμφάνισή σου δεν ανταποκρίνεται σε καμία περίπτωση στη δυναμική σου. Τα πεντάρια σου κυμαίνονταν σε ένα πολύ μεγάλο εύρος (από 22:45 έως και 25:11), γιατί; Οπωσδήποτε σε επηρέασε ο αέρας, συνθήκη όμως κοινή για όλους… Να θυμάσαι ότι η σταθερότητα είναι το κλειδί στους αγώνες αποστάσεων, η ταχύτητα έρχεται με το χρόνο… Το νεαρό της ηλικίας σου σε δικαιολογεί, κι έχεις το μέλλον μπροστά σου. Τις ευχές μου!
16. Βαρβιτσιώτη Μαρία. Η Μαρία έκλεισε τον αγώνα, μετά από μια μέτρια εμφάνιση. Μέτρια όχι λόγω θέσης (τα σχόλια μου ποτέ δεν αφορούν μια κατάταξη…) όσο τακτικής. Το πρώτο πεντάρι (25:19) δεν μπορούσες με τίποτα να το κρατήσεις – θα έπρεπε να φύγεις στο 26:00 τουλάχιστον. Έτσι, και τα επόμενα πεντάρια ήταν μοιραία πιο αργά, κάτι που έβγαλε έξω όλο τον αγώνα… Δεν πειράζει, αρκεί που προσπάθησες. Την επόμενη φορά θα έχεις στο μυαλό σου μια πιο ώριμη προσέγγιση (πηγαίνω αργά για να φτάσω γρήγορα). Κι επειδή έκλεισες τον αγώνα, κράτησε ότι η νίκη βρίσκεται πάντα στον αγώνα, τον πόνο και την προσπάθεια. Ποτέ μια θέση από μόνη της δεν αρκεί για να χαρακτηρίσει μια νίκη ή μια ήττα. Άλλωστε, λένε ότι δεν χάνουμε ποτέ – ή νικάμε, ή μαθαίνουμε! Τις ευχές μου, σε σένα αλλά και στον συντοπίτη σου και συναθλητή μου Νίκο Αργυρόπουλο. Τον ευχαριστώ για όλα, ξέρει εκείνος. Και του αφιερώνω μια μαντινάδα του Αλέξανδρου Δρουκάκη. Είναι μεγάλος θησαυρός στον άνθρωπο η φιλία, σα κάνεις φίλους μπιστικούς δίχως υποκρισία».
Εν κατακλείδι….
Στην πρώτη νικήτρια Ασημακοπούλου Κατερίνα: Το 1:19:20 της επίδοσής σου δίνει περίπου 2:46:30 στο Μαραθώνιο. Όμως έχε κατά νου ότι άλλο ο μισός κι άλλο ο Μαραθώνιος… Η Γκλόρια Πριβιλέτζιο έχει τρέξει σε αυτές τις επιδόσεις και γνωρίζει πώς να τις υποστηρίξει. Σημαντική είναι και η διαφορά της ηλικίας (6 έτη), όπως και η δεκαετής απουσία σου, όλα στοιχεία που μετά το 35ο χιλιόμετρο φαίνονται… Ο έμπειρος και προικισμένος προπονητής σου κος Πολιάς τα γνωρίζει αυτά πολύ καλά. Όμως εσύ είσαι εκείνη που θα αγωνιστεί, κι εσύ καλείσαι να αξιολογήσεις τα δεδομένα… Εκτιμώ ότι μια θέση στην τριάδα είναι δική σου – ποια ακριβώς εξαρτάται από σένα. Όσον αφορά στην πρωτιά – ενώ τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο (ειδικά για αθλητές του δικού σου επιπέδου), θα σου υπενθυμίσω ότι η Γκλόρια έχει αποδειχτεί καμικάζι κι έχει αντέξει πολύ δύσκολες συνθήκες (δες τι έγινε στη Ντόχα…). Η λαϊκή παροιμία λέει «κάλλιο πέντε και στο χέρι…». Από κει και πέρα, σε σένα πέφτει το βάρος της απόφασης… Όλα αυτά τα γράφω όχι για να σε αποθαρρύνω, τουναντίον – περισσότερο στα υπενθυμίζω. Είσαι τεράστια αθλήτρια και δεν έχεις ανάγκη τις δικές μου παρατηρήσεις. Ωστόσο μου αρέσει να κάνω τον συνήγορο του διαβόλου και σου λέω τι θα έκανα εγώ αν ήμουν στη δική σου θέση. Καλό αγώνα Κατερίνα!
Στην συμπατριώτισσά μας Ελευθερία Πετρουλάκη να ευχηθώ βίο ανθόσπαρτο και καλούς απογόνους. Δεν θα συμμετάσχει στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Σε περιμένουμε σύντομα κοντά μας!
Στη μεγάλη Μαρία Πολύζου θα ευχηθώ μόνο υγεία και χαρά… Χάρηκα πάρα πάρα πολύ όταν έμαθα ότι θα τρέξεις στον virtual Μαραθώνιο. Το παράδειγμά σου δείχνει ότι καμιά μάχη δεν πρέπει να μας τρομάζει. Και ως τεράστια αθλήτρια εμπνέεις όλους μας να μην το βάζουμε κάτω… Την αγάπη μου.
Παραμονές του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Μαραθωνίου θα σας παρουσιάσω νέο εμπειρικό πίνακα ειδικά για τον αγώνα, με 34 προτάσεις (μέσος ρυθμός / περάσματα) για επιδόσεις από 2:18:30 έως και 3:45:10, αλλά και κάποιες προβλέψεις για τις πρώτες θέσεις.
Λέω ξανά και ξανά ότι το είναι μας είναι το μυαλό μας. Σχετικά με το μυαλό μας λοιπόν, να πω συγχαρητήρια σε δυο εξαιρετικές δουλειές που έφτασαν στα χέρια μου τον τελευταίο καιρό. Ο εξαιρετικός δρομέας και προπονητής Δημήτρης Τζεφαλής, συγγραφέας του μοναδικού «Φέρνοντας κοντά τις μεγάλες αποστάσεις» (εκδ. SportBooks) επανέρχεται με το «Πού τρέχει ο λογισμός σου» (Sportbooks). Σταχυολογούνται 21 ιστορίες μεγάλων αθλητών με το παράδειγμα της ζωής τους να μας διδάσκει υπέροχα πράγματα, μέσα από τα οποία όλοι μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι. Ο συγγραφέας, δημοσιογράφος και Μαραθωνοδρόμος Ηρακλής Αθανασόπουλος επανακυκλοφορεί συμπληρωμένο και ανανεωμένο το πληρέστατο «Μαραθώνιος και Μαραθώνας», μια πραγματική διατριβή επί της κλασσικής διαδρομής. Αμφότερα έχουν να διδάξουν πολλά και προσωπικά τα απόλαυσα. Καλοτάξιδα φίλοι μου…
Αντί επιλόγου…
Ο Διονύσης Χαριτόπουλος έγραφε στο «Εγχειρίδιο Βλακείας» ότι: «Δεν υπάρχει ιδεωδέστερη λέξη άμεσης και καταληκτικής προσωπικής κριτικής, η κωρωνίδα όλων: Μαλάκας. Λες μαλάκας και καθάρισες, και ξελαφρώνεις». Από την άλλη, στον μεγάλο Γάλλο ηθοποιό Jan Gabin αποδίδεται η φράση «όταν πενηνταρίζεις δεν διακρίνεις πλέον τα γράμματα από κοντά, αλλά διακρίνεις τους μαλάκες από μακριά». Διαλέξτε εσείς την ηλικία, και κρατήστε το ως μάθημα ζωής!
Θα το πω άλλη μια φορά. Ζούμε σε περίεργες εποχές. Όμως οι δρομείς έχουμε την τύχη να διαθέτουμε το καλύτερο αντιστάθμισμα – τους δρόμους. Με το καλό να σμίγουμε φίλοι μου καλοί!
Με τιμή, Στέφανος Αντωνάκης
Ηράκλειο, 21/10/2020
