Στο πρόσφατο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στίβου στο Τόκιο, η νίκη του Jimmy Gressier στα 10.000μ. ήταν μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις, αν όχι η μεγαλύτερη!
Πραγματοποιώντας εκπληκτική εμφάνιση και με ένα απίστευτο φίνις που θύμισε λίγο την τελική ευθεία του Dieter Bauman το 1992 στην Βαρκελώνη έφτασε στη νίκη στον τελικό των 10.000μ..
Ο ίδιος μάλιστα μετά τον αγώνα χαρακτηριστικά δήλωσε: “Αν τρέχαμε και πάλι τον ίδιο αγώνα αύριο, θα μπορούσα κάλλιστα να τερματίσω έκτος ή έβδομος!”.
Και δεν σταμάτησε εκεί αφού πήρε το χάλκινο μετάλλιο και στα 5.000μ. λίγες μέρες αργότερα.
Η πορεία του Jimmy πάντως είναι εντυπωσιακή και αποτελεί παράδειγμα καθώς εδώ και χρόνια δουλέυει σε επαγγελματικό επίπεδο, ενώ δεν κρύβει πως αντλεί έμπευση από το… ποδόσφαιρο:
“Με τη νίκη μου αυτή είμαι πλέον στο κλαμπ των Παγκόσμιων μαζί με τον Ζιζού (Zinedine Zidane) που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο”.
Άλλωστε, ο νεαρός Γάλλος γεννήθηκε στην ίδια γειτονιά με τον Frank Riberi, τον πρώην διεθνή παίκτη της Μπάγερν Μονάχου και της Γαλλίας, ενώ αναγνωρίζει με υπερηφάνεια τις ποδοσφαιρικές του ρίζες καθώς από μικρός κυνηγούσε τη στρογγυλή θέα..
«Το ποδόσφαιρο με βοήθησε να γίνω παγκόσμιος πρωταθλητής. Μπορείτε να το δείτε στο τελευταίο σπριντ, στα τελευταία 60 μέτρα. Δεν είναι τυχαίο: είναι η ίδια επαναλαμβανόμενη προσπάθεια που έμαθα στο ποδόσφαιρο. Όταν γινόταν μία μεγάλη πάσα επιτάχυνα απότομα για να προλάβω την μπάλα και να σκοράρω».
Και συνέχισε: “Έχω ακόμα πολλά όνειρα ότι θα παίξω ξανά ποδόσφαιρο. Από τώρα και στο εξής, όμως, αυτά τα όνειρα θα πρέπει να λάμπουν με χρυσό”.
O Γάλλος πάντως συνεχίζει να είναι ταπεινός, ενώ ακολουθεί τη φράση ενός σπουδαίου Γάλλου δρομέα. “Μου αρέσει πολύ η φράση του Bob Tahri, ο κανόνας των τριών Τ: talent, travail, temps (ταλέντο, εργασία, χρόνος)”.
Θα πρέπει να πούμε, βέβαια πως ο Gressier δεν έπεσε από τον… ουρανό. Τρεις φορές έχει αναδειχθεί πρωταθλητής Ευρώπης στον ανώμαλο δρόμο στην κατηγορία Κ23, ενώ φέτος μπήκε δυναμικά στη χρονιά με ρεκόρ Ευρώπης στον κλειστό στίβο στα 5.000μ. (12:54.92), αλλά και εθνικό ρεκόρ στα 3.000μ. με 7:30.18. “Χτύπησε” ακόμα δύο ρεκόρ στα 5χλμ. σε δρόμο αλλά και σοτν Ημιμαραθώνιο με 59:45.
Αυτό, ωστόσο, που του έδωσε τη μεγάλη ώθηση πριν το Παγκόσμιο, ήταν η νίκη του στον τελικό των Diamond League στα 3.000μ. απέναντι σε αυτούς που αργότερα κέρδισε και στο Τόκιο
Βασισμένο σε άρθρο του Pierre Pillet στο worldathletics.org
