Μία νέα δράση ξεκίνησε η διοργάνωση του 16ου Ποσειδώνιου Ημιμαραθώνιου. Πρόκειται για τις Ιστορίες Ζωής που δίνουν φωνή σε δρομείς, εθελοντές και συνεργάτες της διοργάνωσης που έχουν ιδιαίτερη σχέση με τον αγώνα.
Διαβάστε παρακάτω την Ιστορία Ζωής της Τζιάνας που θα τρέξει στον 16ο Ποσειδώνιο Ημιμαραθώνιο για να συγκεντρώσει χρήματα για το Cambridge Rape Crisis Center.
Ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια, ένας στόχος και μια μεγάλη καρδιά. Αυτά θα είναι τα εφόδια της Τζιάνα Μπακάνος όταν την Κυριακή 27 Απριλίου στηθεί στην εκκίνηση του Ποσειδωνίου Ημιμαραθωνίου. Η νεαρή δρομέας δεν έχει συμμετάσχει ποτέ ξανά σε αγώνα αλλά αποφάσισε να αναμετρηθεί με τα 21 χιλιόμετρα της διαδρομής, όχι μόνο για να ξεπεράσει τα δικά της όρια αλλά για να δώσει ελπίδα σε όσους γυναίκες χρειάζονται στήριξη. Με κάθε της βήμα, συγκεντρώνει χρήματα για το Κέντρο Αντιμετώπισης της Σεξουαλικής Βίας στο Κέιμπριτζ της Βρετανίας, Cambridge Rape Crisis Center. Για την Τζιάνα, ο Ποσειδώνιος, δεν είναι απλά ένας ημιμαραθώνιος. Είναι ένας δρόμος γεμάτος συμβολισμούς, μια απόσταση αλληλεγγύης, δύναμης και πίστης ότι κάθε γυναίκα αξίζει να ζει χωρίς φόβο. Με αυτήν την αφορμή, η ίδια μας μίλησε για τη συμμετοχή της, την φιλανθρωπική της διάσταση και τη σχέση της με το τρέξιμο.
Πες μας λίγα πράγματα για τον εαυτό σου για να σε γνωρίσουμε.
Γεννήθηκα στην Αμερική, αλλά μεγάλωσα εδώ, στην Ελλάδα. Πήγα Αγγλία για σπουδές. Μου έλειπε όμως η Ελλάδα όσο ήμουν έξω. Οπότε όταν πήρα το μεταπτυχιακό πρόπερσι, είπα να γυρίσω για ένα διάστημα. Πάντα είχα και κάποια σχέση με το τρέξιμο, αλλά ήταν κάπως πιο αρνητική γιατί έτρεχα για να αδυνατίσω. Αλλά μετά άρχισα να τα αποδομώ όλα και το τρέξιμο για μένα έγινε πλέον η μία, μιάμιση, δύο ώρες που έχω για τον εαυτό μου και με βοηθά πολύ. Δούλευα στην εστίαση για χρόνια αλλά τώρα είμαι καθηγήτρια αγγλικών. Κάνω εθελοντική δουλειά εδώ κι οκτώ χρόνια για διάφορους σκοπούς. Ξεκίνησα στο πανεπιστήμιο σ’ ένα πρόγραμμα όπου ήμουν σαν μεγάλη αδερφή σε κάποιο παιδί από οικογένεια με οικονομικά προβλήματα και κάθε βδομάδα πήγαινα στο σπίτι του και το βοηθούσα με τα μαθήματα και βγαίναμε βόλτα στο πάρκο. Μετά για δύο χρόνια βοηθούσα στο Beat, ένα κέντρo για ανθρώπους με διατροφικές διαταραχές. Τα τελευταία τρία χρόνια είμαι στο Rape Crisis Center του Κέιμπριτζ και νιώθω ότι έχω βρει το σκοπό μου. Οι γυναίκες, ο οργανισμός εκεί είναι οι καλύτεροι.
Τον Ποσειδώνιο πώς τον ανακάλυψες;
Τον βρήκα στο διαδίκτυο κάνοντας αναζήτηση για ημιμαραθώνιο στην Ελλάδα. Πέρυσι το πήρα απόφαση ότι θα τρέξω σε αγώνα και απλά έψαξα στο google να δω πότε γίνονται ημιμαραθώνιοι εδώ. Ο Απρίλης με βόλεψε πολύ γιατί αν κι έτρεχα, ήθελα να έχω αρκετό χρόνο να κάνω προπονήσεις αφού δεν έχω τρέξει σε τέτοιο βαθμό. Μου άρεσε η τοποθεσία και το ότι γίνεται αρχές άνοιξης, τον Απρίλη. Όλες οι συνθήκες ήταν κατάλληλες για να διαλέξω τον Ποσειδώνιο ως τον πρώτο μου ημιμαραθώνιο.
Έχεις τρέξει σε άλλους αγώνες στο παρελθόν;
Όχι. Ο Ποσειδώνιος θα είναι ο πρώτος μου αγώνας.
Πώς σκέφτηκες να συνδυάσεις την συμμετοχή σου με το Cambridge Rape Center;
Όταν ήμουν στο Κέιμπριτζ έβλεπα πολλούς να εκπροσωπούν το Rape Crisis Center στον Ημιμαραθώνιο της πόλης. Οπότε όταν βρέθηκα εδώ και σκέφτηκα να συμμετάσχω σε αγώνα, δεν ήθελα απλά να τρέξω. Ήθελα να τρέξω για έναν σκοπό, να βοηθήσω να γίνει πιο γνωστός αυτός ο φιλανθρωπικός οργανισμός. Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί μύθοι και πολλές προκαταλήψεις εναντίον των γυναικών που έχουν επιβιώσει από σεξουαλική επίθεση ή βιασμό. Είναι, νομίζω, ένα θέμα που ειδικά στις μέρες μας όπου βλέπεις ότι επικρατούν σε πολλές ανώτερες θέσεις στον κόσμο, οι σεξιστές, μισογύνηδες οι οποίοι πραγματικά δεν δίνουν σημασία στο τι πάει να πει γυναίκα, αξίζει να αναδειχθεί. Γι’ αυτό το λόγο, ήθελα να μαζέψω λεφτά για το Κέντρο, γιατί βλέπω πώς δουλεύουν, τι βοήθεια και υποστήριξη προσφέρουν στις γυναίκες και σε όσες προσδιορίζονται ως γυναίκες. Η βρετανική κυβέρνηση κόβει πλέον την επιχορήγηση στο Κέντρο οπότε πολύ σύντομα θα βασίζονται για τη λειτουργία τους σε δωρεές κι εράνους που κάνει ο κόσμος. Θα ήθελα λοιπόν πάρα πολύ να μαζέψω λεφτά και να ευαισθητοποιήσω για τέτοια θέματα ώστε να γίνονται κουβέντες γιατί φοβόμαστε να τα συζητάμε, να λέμε ότι η πατριαρχία φταίει και να λέμε αλήθειες. Αλλά η οργάνωση αυτή όταν μας κάνει εκπαίδευση, γιατί προκειμένου να γίνει εκεί κάποιος εθελοντής και να δουλέψει πρέπει να κάνει 12 εβδομάδες εκπαίδευση, πραγματικά μας μαθαίνει να πιστεύουμε την επιζήσασα και να δίνουμε χώρο στη γυναίκα για να πει την ιστορία της και να νιώθει δυνατή μέσω του email που μας στέλνει ή όταν μας παίρνει τηλέφωνο.
Πόσα χρήματα θέλεις ιδανικά να μαζέψεις;
Είχα βάλει ως αρχικό στόχο 300 λίρες γιατί δεν είχα στο μυαλό μου τετραψήφιο ποσό. Μέχρι στιγμής έχω συγκεντρώσει το 80%, κάτι που δεν το περίμενα γιατί είναι οι φίλοι μου που με υποστηρίζουν και προσφέρει ο καθένας ό,τι μπορεί. Ακόμα και 5 λίρες να δώσει κάποιος σε έναν φιλανθρωπικό οργανισμό, πραγματικά είναι μια τεράστια βοήθεια.
Εσύ πλέον τρέχεις συστηματικά;
Ναι, έχω πρόγραμμα. Κάνω προπονήσεις πέντε φορές την εβδομάδα. Ανεβάζω όλα τα δεδομένα στο Strava το οποίο έχω συνδέσει με τη σελίδα του εράνου για να τα βλέπουν οι ακόλουθοί μου.
Τι σου αρέσει περισσότερο στο τρέξιμο;
Είναι ο χρόνος για τον εαυτό μου. Γιατί σε κάθε άλλο τομέα της ζωής μου, όλο και κάποιος θέλει την προσοχή μου. Όταν τρέχω είναι ο χρόνος αυτός για μένα για να μπορώ να αποδώσω μετά στη ζωή μου. Είναι αυτό που απλά μένω με τις σκέψεις μου, ακούω μουσική ή κάποιο podcast και ο χρόνος αυτός μένει τον εαυτό μου ώστε να μπορώ να ανταπεξέλθω αργότερα στις απαιτήσεις της ζωής μου. Άμα δεν έχω το χρόνο για τον εαυτό μου, γίνεται ένα μπάχαλο μέσα στο μυαλό μου και δεν μπορώ. Όταν είχα ξεκινήσει το τρέξιμο έτρεχα μέχρι 15 χιλιόμετρα πριν πάω στη δουλειά. Αλλά ήταν πολύ ατσούμπαλα. Απλά έβγαινα να τρέξω γιατί ήθελα να αποδείξω κάτι. Είχα κι εγώ διατροφική διαταραχή για έξι χρόνια, οπότε είχα συνδυάσει πάντα το τρέξιμο με την τοξική κουλτούρα της δίαιτας. Τα τελευταία τέσσερα – πέντε χρόνια έχω αποδομήσει τη σχέση μου με το φαγητό, τη γυμναστική, το σώμα μου. Θέλω να είμαι δυνατή, το κάνω για την υγεία μου, επενδύω στον εαυτό μου και το κάνω γιατί αγαπάω τον εαυτό μου πλέον και δεν τον μισώ. Αυτό είναι κάτι που κάνω για μένα. Ο ημιμαραθώνιος είναι κάτι που κάνω αποκλειστικά για μένα, να δω ότι έχω μέσα μου ο,τι χρειάζεται για να κάνω αυτό το πρόγραμμα κάθε εβδομάδα. Έρχομαι στον Ποσειδώνιο απλά για να τρέξω κι όχι για να κάνω συγκεκριμένη επίδοση. Θέλω να χαρώ την ημέρα και συγκινούμαι απλά και μόνο από το γεγονός ότι θα τρέξω και θα πω ότι τα κατάφερα. Για μένα θα είναι τεράστιο πράγμα.
Αν θέλετε να υποστηρίξετε την προσπάθεια της Τζιάνα, κάντε τη δωρεά σας εδώ.
Για εγγραφές και πληροφορίες για τον 16ο Ποσειδώνιο Ημιμαρθώνιο στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης https://poseidon-athenshalfmarathon.com/el/
