Φίλοι μου καλοί, το παρόν άρθρο αφιερώνεται σε όλους εσάς. Μην αφήσετε ποτέ το πηγάδι της αγάπης να στεγνώσει. Και ποτέ μην ξεχνάτε το παρελθόν και την ιστορία μας. Η καλύτερη δόξα και τιμή στους αθλητές όταν ολοκληρώνουν την πορεία τους είναι ο σεβασμός. Για να ετοιμάσω το κολάζ των 100 φωτογραφιών, χρειάστηκαν πάνω από 2500 κοψίματα με το ψαλίδι. Η γνώμη που καταθέτω κάθε φορά στα γραφόμενα μου είναι ο μέσος όρος ανάμεσα στη γνώση και την άγνοια των πραγμάτων. Η γνώμη γίνεται πρόστυχη όταν ο σκοπός δεν είναι ενάρετος, κι αν μη τι άλλο, τα κίνητρα μου είναι πάντα αγνά και καλοπροαίρετα. Έχετε όλοι την αγάπη μου!
Άννα Βασιλείου. Η αρχόντισσα της Κρήτης! Η Άννα ακολουθεί πάντα το ένστικτό της, κι αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας της. Δημιουργεί εκείνο που πιστεύει, κι ό,τι δημιούργησε δεν είναι πρόσκαιρη μόδα αλλά αξία διαχρονική. Τόλμησε και μετέφερε με απλές διαδικασίες την ταχύτητα στην αντοχή, κι άνοιξε με επιτυχία το δρόμο προς τις μεγάλες αποστάσεις. Στον ΑΜΑ το 2:53’30’’ την περιμένει. Το μεγάλο της προσόν είναι η σεμνότητα κι η σοφία της.
Γρηγόρης Σκουλαρίκης. Ο εγκέφαλος. Όταν σπέρνανε μυαλό, άρπαξε το περισσότερο! Το είναι του είναι το μυαλό του, δουλεύει θαρρείς με 3000 στροφές το δευτερόλεπτο! Γνώστης του χώρου, εξαιρετικός δρομέας και τριαθλητής και (τολμώ να πω) πατέρας – πρότυπο.
Ειρήνη Πευκιανάκη. Η Κενυάτισσα από την Κρήτη! Έχει σπουδάσει μόντελινγκ Και παρ’ ότι το ωραίο είναι ωραίο αφ’ εαυτού, και δεν έχει ανάγκη τον έπαινο, η Ειρήνη διαθέτει και το στυλ και τη χάρη!
Χρήστος Βότσος. Από τους καλύτερους δρομείς του νησιού μας, ο αντικαταστάτης θα έλεγα του «πρίγκηπα» Ζερβάκη. Πρωταγωνιστεί σε σποτάκια (Ημιμαραθώνιος Κρήτης πριν λίγα χρόνια!), διαπρέπει με την εθνική ομάδα της Αστυνομίας, και κερδίζει όσους τον γνωρίζουν με τη χρυσή καρδιά του.
Μαριάννα Τρούλη. Δρομέας καμικάζι αλλά και με αρχές. Ο σοφός δρομέας θέλει να είναι πάντα με εκείνον που είναι σοφότερος. Ζει το όνειρό της, κι είναι έτοιμη να σπάσει το φράγμα των 3 ωρών – εφέτος ειδικά θεωρώ ότι το έχει στα πόδια της.
Μαρίνα Αχλάτη. Χρυσή καρδιά, αφοσιωμένη μητέρα, αθλήτρια υψηλότατου επιπέδου, αξία ανεκτίμητη και ψυχή πολλών καρατίων. Ό,τι κι αν δημιουργεί είναι σωστό.
Χρήστος Πουρνάρας. Ο ευγενής άνθρωπος είναι νικητής πριν καν ξεκινήσει ο αγώνας του – κι ο Χρήστος, πανάξιος γιατρός κι επιστήμονας, και αθλητής εντυπωσιακός, είναι από τους ευγενέστερους ανθρώπους που είχα την χαρά και την τιμή να συναντήσω.
Αιμιλία Πρωτογεράκη. Το ελάφι της Μεσσαράς. Παρ’ ότι έγινε προσφάτως μανούλα, οι δρόμοι την περιμένουν! Καλή ανατροφή Αιμιλία, να τους χαίρεσαι!
Κωστής Μανουδάκης. Ο αντάρτης! Έξω καρδιά, πρώτος σε όλα, δεν κωλώνει πουθενά – εάν ξεσπάσει πόλεμος, θα ναι πάντα πρώτος στην πρώτη γραμμή!
Δήμητρα Βογιατζή. Αξιέπαινη αθλήτρια, προσπαθεί πάντα σκληρά για το καλύτερο, κι έχει φτάσει πολύ ψηλά από αυτή της την επιμονή.
Αντιγόνη Ντρισμπιώτη. Το αστέρι! Στα 38 της έτη καταφέρνει (σε διάστημα 35 ημερών…), μια πανάξια 4η θέση στο Παγόσμιο Πρωτάθλημα Βάδην (35 χλμ), ενώ στο πανευρωπαϊκό κατακτά την 1η θέση τόσο στα 35 χλμ όσο και (4 μέρες μετά) στα 20 χλμ. Ξαναδείτε το για να το συνειδητοποιήσετε. Και όλα αυτά, σε ένα άθλημα ιδιαίτερου χαρακτήρα, και με ένα ιδιαίτερα φορτωμένο προσωπικό πρόγραμμα. Υποκλίνομαι – στα γήινα δεν μπορείς να εκφραστείς!
Ειρήνη Φουρναράκη. Συναισθηματική κι ευαίσθητη, απολαμβάνει αυτό που κάνει, και δημιουργεί η ίδια το ποίημά της!
Κώστας Σταμούλης. Ο αέρινος, το F16 της νέας γενιάς, ο άντε γεια! Έχουμε να δούμε πολλά!
Έλενα Μαρκάκη. Η φιλότιμη κι αξιοσέβαστη μητέρα. Η οικογένεια κι οι φίλοι της είναι οι κρυμμένοι της θησαυροί!
Γιώργος Τάσσης. Μεγάλο ταλέντο, έχει να δώσει πολλά, αν και φαίνεται λίγο στάσιμος τον τελευταίο καιρό. Εύχομαι από την καρδιά μου να επανέλθει εκεί που μπορεί.
Μάριος Αναγνώστου. Στιβαρός εκτελεστής και ταλεντάρα. Διάβαζε, μελέτα, μάθαινε συνεχώς τη σπουδαιότητα του αθλητισμού και της ζωής. Το φράγμα των 29’000’’ στο δεκάρι είσαι έτοιμμος να το καταρρίψεις!
Μάρκος Γκούρλιας. Ο απάτσι! Σούπερ ταλέντο, λείπει σε όλους, θα είναι κρίμα κι άδικο αν σταματήσει τον αθλητισμό.
Γιώργος Αφορδακός. Ο Νουρέγιεφ της Κρήτης. Αθλητής κι άνθρωπος τεράστιου ειδικού βάρους, λάτρης της φύσης και του τόπου μας, δύσκολα θα βρεθεί αντικαταστάτης του.
Σάββας Σπανούδης. Τα λόγια που γράφει και λέει βγαίνουν μέσα από την καρδιά του και μπαίνουν μέσα στην καρδιά μας. Φυλάξου από το κακό που μπορεί να σου κάνει εκείνος που του έκανες καλό… Εύχομαι να σπάσεις σύντομα το φράγμα των 3 ωρών.
Δημήτρης Θεοδωρακάκκος. Ο εξτρήμ, ο παντός καιρού, το πολυμηχάνημα! Τόσο στην άσφαλτο όσο και στο βουνό, έχει γράψει τη δική του ιστορία. Ο χώρος έχει ανάγκη από ανθρώπους ικανούς σαν κι εσένα, για να μάθουμε όλοι από τα φώτα και την εμπειρία σου. Μια καλοπροαίρετη συμβουλή – λένε ότι «αν θες να αλλάξεις τον κόσμο άλλαξε πρώτα τον εαυτό σου». Έτσι θα γίνεις ακόμη καλύτερος. Αυτός είναι ο δρόμος της αγάπης Δημήτρη, έτσι ανεβαίνουμε όλοι επίπεδο. Να σαι πάντα καλά!
Χριστόφορος Μερούσης. Ο καπετάνιος μας από τη Χίο. Με σημαία του το ήθος και την αγάπη, μπορεί να περάσει από φουρτούνες και κακοτοπιές, από καταιγίδες ή από το τρίγωνο των Βερμούδων και οδηγεί το καράβι μόνο μπροστά, εμπνέοντας σιγουριά και γαλήνη. Ευχαριστούμε για όλα.
Παναγιώτης Καραϊσκος. Ο αριστούχος! Ένα Πανελλήνιο Πρωτάθλημα είναι από μόνο του μεγάλο επίτευγμα. Όταν αυτό επαναλαμβάνεται επί πέντε συνεχόμενα έτη, τότε μιλάμε για κάτι σπουδαίο. Ο Παναγιώτης αντιμετώπισε προβλήματα κι ατυχίες με το κεφάλι ψηλά, συνέχισε να ονειρεύεται ακόμη κι όταν όλα πήγαιναν κόντρα, δε σταμάτησε στιγμή να δουλεύει σκληρά και τελικά δικαιώθηκε. Ο πέντε συνεχόμενες φορές πρωταθλητής Ελλάδας (Ημιμαραθώνιος), έκανε μια μεγάλη επίδοση στην Πράγα (2:18’57’’, 1:09’29’’ / 1:09’28’’ πρώτο / δεύτερο μισό), δικαίωσε απόλυτα την πρόβλεψη του γράφοντα (2:18’40’’ είχα πει…), και συνεχίζει ακάθεκτος. Παναγιώτη εύγε. Δίνεις πολλή αγάπη σε αυτό που κάνεις, δουλεύεις συνεχώς τις λεπτομέρειες, κυνηγάς διαρκώς τη βελτίωση και δείχνεις ποιος είναι ο σωστός δρόμος. Τι άλλο να πω; Μπράβο! Με τον Χαράλαμπο Πιτσώλη θα πρέπει να ανοίξετε σχολή – τα περάσματά σας, η αξία της υπομονής και της ισορροπίας του μέσου ρυθμού, η αρμονία μέσα στον αγώνα, είναι πράγματα που πρέπει να πάνε παρακάτω στους νεότερους!
Παναγιώτης Χαραμής. Η ήρεμη δύναμη! Μεγάλο ταλέντο (2:13’32’’), φιλήσυχος κι ηπίων τόνων, αποδεικνύει ότι η ευτυχία ανήκει στους ολιγαρκείς.
Βασίλης Ζαμπέλης. Ο εξολοθρευτής των γιγάντων (2:13’24’’)! Υπήρξε πραγματικός εφιάλτης, τόσο για τον Νικο Πολλιά όσο και για πολλούς άλλους μεγάλους δρομείς. Ο νους που κατανοεί είναι πάντα διαλεκτικός! Το 1998 στο Παγκρήτιο Πρωτάθλημα Ανωμάλου εδάφους, στην Ιεράπετρα, στην απόσταση των δώδεκα χιλιομέτρων «μου ριξε στ’ αυτιά», τερματίζοντας δυόμιση χιλιόμετρα μπροστά μου!
Κώστας Γκελαούζος. Ο κομάντο! «Το σώμα μας είναι η άρπα της ψυχής μας. Κι από εκείνην εξαρτάται αν θα βγάλουμε γλυκιά μουσική ή μπερδεμένους ήχους» Χαλίλ Γκιμπράν. Τεράστιος αθλητής, δουλεύει σκληρά κι έχει αυτή τη στιγμή την καλύτερη επίδοση (2:14’15’’). Κυνηγά να ανακαλύψει τα όρια του δυνατού και να τα ξεπεράσει, για να φτάσει στην περιοχή του αδύνατου. Δεν υπακούει στους νόμους του Μαραθωνίου και φλερτάρει πάντα με τον κίνδυνο.
Κώστα, οι ευκαιρίες δεν έρχονται, είναι ήδη εδώ. Αν θες να πετύχεις αυτό που κυνηγάς, άλλαξε τακτική, έχοντας υπομονή στους αγώνες σου. Έλεγες πρόσφατα ότι «… το θέμα είναι να προσπαθείς κάθε μέρα να είσαι καλύτερος σε ό,τι κι αν κάνεις. Να προσπαθούν να σε τραβήξουν κάτω, και να μην μπορούν». Θα συμφωνήσω μαζί σου, και γι αυτό θα θελα να καταθέσω κάποιες σκέψεις πάνω σε αυτή σου τη δήλωση. Την ευθύνη των πράξεων και των επιλογών μας την έχουμε πάντα εμείς οι ίδιοι. Θα έρθουν στο δρόμο μας καλές και κακές στιγμές. Δέξου τα και τα δύο και συνέχισε να προχωράς, γιατί τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Σημασία έχει να μην σταματάμε ό,τι κι αν συμβεί, και να ζούμε τη ζωή μας στο έπακρο. Κι ενώ η δικαιοσύνη επιβάλλει να αποδίδουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, ας θυμόμαστε συγχρόνως ότι κανείς μας δεν είναι αλάνθαστος – κι όπως πρέπει να είμαστε επιεικείς με τον εαυτό μας, την ίδια επιείκεια οφείλουμε κι απέναντι στους άλλους. Αγαπάμε τους άλλους, γιατί οι άλλοι είμαστε εμείς. Για τούτο, ο σωστός δρόμος για όλους μας είναι αγαπάμε – συγχωρούμε – προχωράμε μπροστά με ταπεινοφροσύνη. Η αγάπη είναι που οικοδομεί, η οργή καταστρέφει. Η ταπεινότητα θεραπεύει τις πληγές, η θλίψη φανερώνει τους φίλους σου, η χαρά τους γνωστούς σου, η επιτυχία τους εχθρούς σου και η ψυχική ηρεμία τους ανθρώπους σου. Το ευκταίο στη ζωή μας είναι η αρμονία ανάμεσα στο ιδεατό και το ρεαλιστικό. Κι ενώ κυνηγάμε το ιδανικό, κάποιες φορές πρέπει να αρκούμαστε στο ρεαλιστικό. Το είναι μας είναι το μυαλό μας, κι αυτό μπορεί να βρει το δρόμο γι αυτήν την ισορροπία. Έτσι ξεπερνιόνται όλες οι κρίσεις, αρκεί να δείχνουμε υπομονή, που μας προστατεύει πάντα από συγκρούσεις κι αποτυχίες. Τέχνη της ειρήνης την ονομάζει ο Osho, και αυτήν την ειρήνη την έχουμε όλοι ανάγκη, δε νομίζεις; Η αγάπη κι η ειρήνη είναι αξίες αιώνιες. Όταν πορευόμαστε ισορροπημένα και εν ειρήνη, όλοι οι δρόμοι γίνονται καλοί. Αντίθετα ο φθόνος, η φιλοδοξία, η γάγγραινα του «εγώ» είναι που ελκύουν τα προβλήματα. Κώστα, η σοφία κατοικεί στη σιωπή, γι αυτό και δεν πρέπει να απαντούμε βιαστικά, ούτε να χρησιμοποιούμε μεγάλα λόγια. Καλύτερα να είσαι διωκόμενος παρά διώκτης. Η συγχώρεση είναι πιο αντρίκια από την τιμωρία, σβήνει τα μίση, κατευνάζει τα πάθη και φέρνει τελικά την ισορροπία που θα φωτίζει τις ζωές μας. Κι όπως λέμε στην Κρήτη, «καλλιά τα αμίλητα παρά τα μιλημένα». Εύχομαι τα καλύτερα για την ονομαστική σου εορτή, και να σαι σύντομα κοντά μας, καλύτερος, δυνατότερος και σοφότερος. Έχεις ακόμη πολλά να προσφέρεις στο χώρο, εδώ θα μαστε και θα δεις.
ΥΓ: Ο Σωκράτης ρωτήθηκε: τι προτιμάς, να αδικήσεις, ή να αδικηθείς; Κι απάντησε: να αδικηθώ.
Θεόδωρας Ζάχος. Μειλίχιος, πράος, χαλαρός, κάνει το 2:15’50’’ να φαντάζει άνετο!
Γιάννης Ζερβάκης. Ο αγαπημένος μου κρητικός πρίγκηπας! Εμπλούτισε τη συλλογή του με άλλη μια μεγάλη διάκριση (3ος στο Βαλκανικό Πρωτάθλημα Στρατιωτικών στον Ημιμαραθώνιο). Εύγε κρητικό αστέρι από το πριγκηπάτο της Κρήτης!
Κατερίνα Ασημακοπούλου. Δωρική,σοβαρή, στιβαρή, σταθερή αξία. Είμαστε αυτό που κάνουμε κατ’ εξακολούθηση, και η Κατερίνα είναι κατ’ επανάληψη πρωταθλήτρια. Αυτό δεν είναι ποτέ τυχαίο, η υπεροχή δεν είναι πράξη αλλά συνήθεια, κι εκτιμώ ότι θα είναι εκ των πρωταγωνιστών στον επερχόμενο ΑΜΑ.
Γκλόρια Πριβιλέτζιο. Η κορυφαία! Γλυκιά μανούλα, καμικάζι αθλήτρια, επανήλθε με τον τρόπο που γνωρίζει! Με δανεικό σορτσάκι στον ΑΜΑ το 2021 είχε 2:41’30’’, εφέτος τι θα περιμένουμε; Στην Πράγα, έπειτα από απουσία 18 μηνών έκανε 2:44’07’’, δείχνοντας ότι στον προσεχή ΑΜΑ θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές. Εκτιμώ ότι το 2:40’00’’ μπορεί να καταρριφθεί εφέτος. Το θείο Γκλόρια ενυπάρχει μέσα σου, όχι σε ιδέες ή σε βιβλία. Όποιος διαθέτει αυτογνωσία (όπως εσύ) δρα ήρεμα και δυναμικά, και ξεπερνά συνεχώς τον εαυτό του. Το εύκολο και το δύσκολο αλληλοσυμπληρώνονται. Δεν κυνηγάς ποτέ έναν σκύλο χωρίς να γνωρίζεις ποιος είναι το αφεντικό του, κι αυτός που ταυτίζεται με την επιτυχία, η επιτυχία τον καλωσορίζει με χαρά. Μπράβο και στο σύζυγό σου Γιώργο για το 2:59’26’’ που έκανε στην Πράγα – το sub3 ήταν άπιαστο όνειρο για τον υπογράφοντα (παρά τις 67 προσπάθειες…), έμεινα στο 3:03’28’’, οπότε πολλά πολλά συγχαρητήρια! Εύγε και στους δυο σας, γιατί η αγάπη σας δεν υπακούει σε νόμους, αλλά είναι νόμος από μόνη της. Να προχωράτε πάντα μαζί κι αγαπημένοι!
Γεωργία Χριστοδούλου, με το νο606 στη φωτογραφία.Η πρώτη γυναίκα που τερμάτισε επίσημα στον ΑΜΑ, το 1970 με 5:10’00’’, αναμετρήθηκε με τις προκαταλήψεις, κατέρριψε στερεότυπα και μύθους, κι άνοιξε το δρόμο για όλες τις υπέροχες δρομείς που ακολούθησαν.
Σπύρος Ανδριόπουλος. Ο αζύγιαστος αθλητής. Απιαστος… με το ιστορικό 2:12’044, επί μια εικοσαετία ήταν ο αδιαμφισβήτητος άρχοντας στους δρόμους αντοχής.
Μάγδα Πουλημένου. Η πρώτη που έσπασε το φράγμα των 3 ωρών στον ΑΜΑ, με 2:50’59’’ το 1989.
Γιώργος Καραβίδας. Μεγάλος αθλητής. Φιλότιμος, εργατικός, με ένα εντυπωσιακό 2:18’30’’, αλλά και άτυχος, δεδομένου ότι δεν κατάφερε να πάρει την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες δυο φορές, για λίγα δευτερόλεπτα.
Μιχάλης Παρμάκης. Μεγάλος αθλητής (2:18’38’’), δεν κωλώνει πουθενά, πραγματικός αντάρτης. Θεωρώ ότι αδικήθηκε στο παρελθόν από τον ΣΕΓΑΣ. Είναι επαναστάτης αθλητής.
Σοφία Σακοράφα. Παγκόσμιο ρεκόρ (74,20 μέτρα ακόντιο), 17 πανελλήνια ρεκόρ, τι άλλο να προσθέσουμε; Μεθοδική, καλλιεργημένη, κυρία, με όλα τα γράμματα κεφαλαία, με το χαρακτηριστικό χαμόγελο της Τζιοκόντα!
Μιχάλης Κούσης. Ο αείμνηστος, ο κορυφαίος όλων.
Νίκος Αργυρόπουλος. Ο Μαθουσάλας των αποστάσεων! Με ένα πολύ καλό 2:24’24’’ στον ΑΜΑ, μετράει 100 επιτυχείς τερματισμούς σε Μαραθώνιες αποστάσεις. Ψυχή, δύναμη, διάρκεια – Νίκο είσαι αξιέπαινος, κι έχεις τον σεβασμό μου.
Φάνης Τσιμιγκάτος. Ο αείμνηστος Φάνης (2:19’55’’ στον ΑΜΑ) δεν έτρεχε, πετούσε…
Νίκος Πολλιάς. Ο αρχηγός μας, σε όλα. Πολυνίκης (7 φορές Πανελλήνιος Πρωταθλητής), με 2:13’53’’. Το θείο υπάρχει μέσα του. Νίκο, η πρώτη τέχνη που πρέπει να μάθουν όσοι ξεχωρίζουν, είναι να υπομένουν το φθόνο των άλλων…
Κριθαρούλας Αργυρης. Ως άνθρωπος, ως δρομέας κι ως δημοσιογράφος, διακρίνεται από ήθος κι ευγένεια. Είναι εραστής της έρευνας και πηγαίνει όπου τον οδηγεί η ερωμένη του. Δημιουργεί ο ίδιος τον εαυτό του, και γίνεται κάθε φορά το ποίημά του.
Χρήστος Παπαχρήστος. Ο αθληταράς, με αμέτρητα πανελλήνια ρεκόρ, σε αποστάσεις από 1500 μέτρα μέχρι και Μαραθώνιο. Είχε πολύ απλά γούστα και πάντα τον ικανοποιούσε το καλύτερο!
Κώστας Παναγόπουλος. Αγνός, γήινος, πολύ αγαπητός. Αναβάθμισε τον ΑΜΑ, σήκωσε τον κόσμο από τους καναπέδες, κι έδειξε ότι όλα είναι δυνατά.
Στέλιος Κυριακίδης, Γρηγόρης Λαμπράκης. Τα σύμβολα του ΑΜΑ, της ειρήνης και της ελευθερίας.
Μανώλης Σηφάκης. Ο αυτοκράτορας της Κρήτης, με αμέτρητες νίκες σε κάθε είδους αγώνα (άσφαλτο / βουνό) και απόστασης, και με 52 αγώνες ανά έτος (και πάντα πρωταγωνιστής) έχει σημειώσει ένα αξεπέραστο ρεκόρ.
Eliud Kipchoge. O διαστημικός, με το (ανεπίσημο) 1:59’40’’. Τι λέτε; Το έκανε τρόγωντας μακαρόνια, φασόλες, κουκιά, φάβα, ρεβίθια, πατάτες, κρέας και μπιφτέκια, σαλάτα και φρούτα; Ή με διατροφή των αστροναυτών, όταν πετούν στο διάστημα; Η απάντηση είναι: άπιαστος κλέφτης, καθάριος νοικοκύρης!
Δήμος Μαγγίνας. Μεγάλος αθλητής, διάρκεια και συνέχεια στο χρόνο, άκακος και με αγνή καρδιά.
Μάρκος Καλούδης. Ο Μότσαρτ του κρητικού στίβου. Σπουδαίος σε όλα του, με εμπειρία, γνώση, οξύνοια, ήθος και ιδανικά. Του οφείλουμε πολλά όλοι οι Κρήτες αθλητές (κι όχι μόνο). Πέρυσι στον τερματισμό στο Καλλιμάρμαρο μου κρέμασε ο ίδιος το μετάλλιο, εύχομαι να το επαναλάβουμε κι εφέτος! Τον ευχαριστώ πολύ.
Δημήτρης Τζεφαλής. Πολύ καλός αθλητής, πολύ καλός προπονητής, και παιδαγωγός που δικαιώνει απόλυτα το λειτούργημά του. Εξαιρετικές γνώσεις για το χώρο μας, μαθαίνει συνεχώς, εξερευνά καινούρια μονοπάτια, συνδυάζει ιδανικά τις επιστημονικές εξελίξεις με την πρωτογενή εμπειρία, και μεταλαμπαδεύει τις γνώσεις του τόσο στους αθλητές του όσο και στους αναγνώστες των βιβλίων του.
Ινγλόι. Θρυλικός. Επί σειρά ετών εθνικός προπονητής, έβγαλε ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η χώρα μας στους δρόμους αντοχής. Του άρεσε η προπόνηση στην άμμο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι τα άλογα των ιπποδρομιών εκεί προπονούνται δίχως να τραυματίζονται. Ήταν πολύ αυστηρός στην προπόνηση (μέχρις εξαντλήσεως) με τους αθλητές του.
Ιάσωνας Ιωαννίδης. Τόσο ως αθλητής όσο κι ως προπονητής, ενάρετος κι ωραίος!
Μαρία Πολύζου. Αστέρι, τελεία.
Γιώργος Μίνος. Ικανότατος, και πάντα λάτρης κι εραστής του ωραίου.
Ελευθερία Πετρουλάκη. Αρχόντισσα, κυρία, μητέρα. Η βασίλισσα της Κρήτης. Έχει στον ΑΜΑ (2:45’48’’). Επανέρχεται μετά από 3 χρόνια δυνατότερη, ωριμότερη, κυνηγώντας το όνειρό της, γιατί το όνειρο που δεν τρέφεται με όνειρο πεθαίνει. Θα είναι μια από τις πρωταγωνίστριες στον ΑΜΑ εφέτος.
Αμπέμπε Μπεκίλα. Ο ξυπόλητος πρίγκηπας, ο Θρύλος, ο πλέον αγαπητός δρομέας στην ιστορία.
Φώτης Ζησιμόπουλος, Μάνος Κωνσταντουλάκης. Υποκλινόμαστε στους Σπαρταθλητές μας. Ο καλύτερος αυτή τη στιγμή Έλληνας ultrarunner Φώτης, είναι ικανός για ακόμη μεγαλύτερα πράγματα εντός κι εκτός συνόρων. Από την άλλη το αστέρι από την Κρήτη, ο νεότερος Μάνος (μόλις 27 ετών), κι όμως ο ταχύτερος “any terrain – any distance” Χοχλιός, έχει ήδη ξεκινήσει να γράφει τη δική του ιστορία. Μαζί τους κι ο ράμπο
Δημήτρης Λαχνιδάκης από το Ρέθυμνο, έφτασε κι εκείνος το 2022 μέχρι το άγαλμα του βασιλιά Λεωνίδα. Πανάξιοι όλοι!
Τάσος Τσατσάκης. Το ΕΣΡ του Επιτροπάτου! Πολύ καλός αθλητής, πολύ όμορφος άνθρωπος, πολύ καλός φίλος. Με μεγάλη κοινωνική προσφορά, αξιοποιεί το πόστο του πάντα για το κοινό καλό και βρίσκει κάθε φορά την ιδανική λύση με νηφαλιότητα κι ωριμότητα. Ο Τάσος έχει φτιαχτεί για το καλό του παντός, κι όχι το παν για το καλό του.
Ανδρέας Μεταξάς. Μεγάλη διάρκεια, σταθερή αξία. Πάντα ταπεινός και διακριτικός παρά την επαγγελματική του καταξίωση (απασχολεί πλέον των 500 ατόμων). Γνωρίζει ότι η πραγματική αξία των ανθρώπων είναι υπεράνω υλικών αγαθών, κι ότι η χαρά είναι στα λίγα, τα απλά και τα δύσκολα, στις ανηφόρες. Αντρέα, ό,τι κινείται μένει αθάνατο!
Γιώργος Αλεβυζάκης. Το μυαλό κι ο ιθύνοντας νους (μαζί με τον Μαρίνο Παναγιωτάκη και την κα Ρουμπίνη Αγαπητού) για το θαύμα του Ημιμαραθωνίου Κρήτης. «Είμαστε εδώ, είμαστε ακόμη εδώ». Σας ευχαριστούμε από καρδιάς για όλα.
Μιχάλης Αφορδακός. Ένας μεγάλος αθλητής. Επί 12 έτη υπήρξε πρωταθλητής Κρήτης, και αυτή του τη μεγάλη εμπειρία και γνώση τη μεταλαμπαδεύει στους αθλητές του.
Γιώργος Μαστοράκης. Αγνός, αληθινός, φιλότιμος.
Σπύρος Λούης. Η αρχή. Το 2:58’50’’ τον έκανε πρώτο Ολυμπιονίκη πίσω στα 1896, κι έκτοτε τα ίχνη του ακολουθάμε όλοι. Χαριτολογώντας – «έμαθα πως ήταν μάγκας, μόρτης και νερουλάς, και στις γειτονιές γυρνούσε, τους ανθρώπους ξεδιψούσε, και τους έδινε μόνο χαρά κι απεριόριστη δροσιά»!
Χρήστος Μήτσικας. Το 1972, 50 χρόνια πριν, 2:32’53’’ στον ΑΜΑ – σκεφτείτε το λίγο αλήθεια…
Νίκος Μήλας. Το 1971, 2:48’03’’, το ίδιο…
Τάσος Ψαθάς. Στους ΟΑ της Σεούλ το 1987, το εντυπωσιακό 2:15’53’’.
Δημήτρης Βούρος. Ο πρώτος που έσπασε το φράγμα των 30 λεπτών στο δεκάρι (1969, 29’377’’), και με 2:22’53’’ στον ΑΜΑ.
Γιάννης Βιρβίλης. Κέρδισε Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στα 3 χιλιόμετρα αγωνιζόμενος ξυπόλητος, και το 1973 έκανε 2:22’53’’ στον ΑΜΑ. Ήταν από τη Λέρο.
Φώτης Κούρτης. Άριστος αθλητής, λεβεντόπαιδο.
Γιώργος Σίκαλος. Ο διαχρονικός. Μέσα σε 7 μέρες, σε Βιέννη και Θεσσαλονίκη έτρεξε 2 Μαραθωνίους κατεβαίνοντας και τις 2 φορές το 2:50’00’’. Γιώργο υποκλίνομαι!
Παντελής Καμπαξής. Σπουδαίος. Παράδειγμα αθλητή κι οικογενειάρχη, με εντυπωσιακές επιδόσεις σε κάθε είδους απόσταση σε βουνό κι άσφαλτο, εντός κι εκτός συνόρων. Παρά την ηλικία του, συνεχίζει ακάθεκτος δείχνοντας το δρόμο στους νεότερους – μακάρι ο χώρος μας να είχε κι άλλους σαν τον Παντελή!
Αντρέας Βουρεξάκης. Ο Ράμπο του Επιτροπάτου. Οι αθλητικές δεξιότητές του εντυπωσιακές, σε κερδίζει με το χαμόγελο και τον χαρακτήρα του.
Νικηφόρος Τζιώτης. Ο Καμικάζι του Επιτροπάτου! Στη θάλασσα (σκι / ιστιοσανίδα/ σανίδες), στο βουνό (σκι / ορειβασία / τρέξιμο), παντού εμνδιάμεσα (ποδήλατο με το Ανεβόλεμα ή τρέξιμο), ο Νικηφόρος έχει ελευθέρας! Τον χάνεις και δεν ξέρεις πού θα τον βρεις – κι είναι πάντα με το σεμνό χαμόγελο εκείνου που δεν έχει να αποδείξει κάτι.
Μάνος Μαγκαφουράκης. Ο αριστούχος του Επιτροπάτου! Άψογος στη στρατηγική που ακολουθεί κάθε φορά, πολύ ικανός αθλητής, με το γνώθι σαυτόν και τη σταθερότητα κομπιούτερ!
Σταμάτης Παπαδάκης. Ο φωτεινός διδάκτορ! Επιστήμονας (πληροφορική), εκπαιδευτικός και πανάξιος αθλητής. Το 2:36’00’’ πάει πέταξε Σταμάτη… Κράτα το σαν μια γλυκιά ανάμνηση, ούτως ή άλλως όσα έχεις πετύχει μόνο λίγα δεν είναι!
Abdelatif El Aarfaoui. Χαρισματικός δρομέας, εξαιρετικός αθλητής, υποδειγματικός χαρακτήρας. Πολιτογραφημένος Κρητικός γαμπρός, με καταγωγή από το Μαρόκο, είναι τιμή μας που τον έχουμε μαζί μας!
Γιώργος Φωτάρας. Φιλότιμος κι αθόρυβος, από τους παλιότερους στον χώρο.
Αλέξανδρος Στεφανίδης. Καλός φίλος, επιφορτισμένος με το να μεταγράφει τα (χειρόγραφά) κείμενά μου στη διορθωμένη ηλεκτρονική μορφή που φτάνει τελικά στα χέρια σας (πάντα και με τον έλεγχο του ΕΣΡ Τάσου Τσατσάκη!). Ευγενής κι πάντα χαμηλών τόνων, τον ευχαριστώ για όλα.
Δημήτρης Μανελάκης. Καλός δάσκαλος, παιδαγωγός και γυμναστής, δρομέας επιπέδου κι ο ίδιος, ακούει, μαθαίνει συνεχώς, αναγνωρίζει, ακολουθεί τις εξελίξεις και προχωράει πάντα βήμα το βήμα.
Γιωργία Αμπατζίδου. Η πολυνίκης Γεωργία (7 φορές πρώτη στον ΑΜΑ, με 2:36’58’’ στο Βερολίνο), έβαλε πολύ ψηλά τον πήχη για τις τις υπόλοιπες δρομείς μας. Τις ευχές μου!
Ντενίζ Δημάκη. Η κοσμοαγάπητη, το τριαντάφυλλο χωρίς αγκάθια.
Μάνος Σοχωράκης. Ο άκακος!
Δήμητρα Παπασπύρου. Με το εντυπωσιακό 2:34’24’’ στο Βερολίνο το 1989, δεν έτρεχε, πετούσε! Δήμητρα υποκλίνομαι.
Μαρία Τζανή. Η πιο γλυκιά πρόεδρος (Όμιλος Υπεραποστάσεων Κρήτης), με σημαία της την καλοσύνη!
Γιώργος Καπελάκης. Ένα κομμάτι μάλαμα! Όχι μόνο ως δρομέας, αλλά και συνολικά στη ζωή του.
Παντελής Αθανασάκης. Φιλήσυχος άνθρωπος, επανήλθε στα δρομικά αθόρυβα και δυνατά.
Μίλτος και Νίκος Καμπιτάκης. Οι αγαπημένοι δίδυμοι! Γνωστοί κι αγαπητοί σε πανελλήνιο επίπεδο, μεγάλοι αθλητές, εδώ και 45 χρόνια πρωταγωνιστούν σε άσφαλτο και χώμα. Είχαν την «ατυχία» να ανδρωθούν αθλητικά σε μια εποχή κατά την οποία οι λαϊκοί αγώνες ήταν στα σπάργανα, και σε πολύ υποδεέστερο από το σημερινό επίπεδο. Αυτό τους στέρησε μεν διακρίσεις και κύπελλα – ωστόσο το μέγεθος ενός αθλητή δεν κρίνεται απαραίτητα από τα όποια βραβεία, και τα αγαπημένα μας Καμπιτάκια είναι μεγάλοι αθλητές!
Γιάννης Παντατοσάκης. Ο ιδεαλιστής! Διακρίνεται για τη σεμνότητά και την ταπεινότητά του, και την άδολη αγάπη προς τον αθλητισμό και τον τόπο μας. Του οφείλουμε πολλά εδώ στο νησί, καθώς ήταν ο πρώτος που οργάνωσε λαϊκούς αγώνες στους οποίους τιμούνταν ιστορικά τοπωνύμια, πρόσωπα και στιγμές. Ανέδειξε έτσι περιοχές άγνωστες στο ευρύ κοινό, έκανε ανθρώπους να βάλουν το τρέξιμο στη ζωή τους, και πέτυχε την καθιέρωση λαϊκών διοργανώσεων σε εποχές που έμοιαζαν πραγματικά «πέτρινα χρόνια» για τον μαζικό αθλητισμό. Τοι ευχαριστώ προς το φίλο Γιάννη είναι το λιγότερο.
Μπάμπης Κυριακάκης. Αρχοντικός σε όλα του, τόσο ως δρομέας όσο κι ως άνθρωπος.
Μηνάς Πακιουφάκης. Μεθοδικός κι απόλυτος σε οτιδήποτε κι αν κάνει. Γνωρίζει ακριβώς τα όριά του, δουλεύει πολύ και τα αξιοποιεί στο έπακρο. Κρατάει ένα «άτυπο» ρεκόρ στην Κρήτη, με 24 συνεχείς συμμετοχές στον ΑΜΑ, και μέσο όρο το 3:31’00’’.
Νίκος Μουρέλλος. Ο καλλιτέχνης δημιουργός! Από το 1970 στα αθλητικά δρώμενα της Κρήτης, δίνει το παρόν με σεβασμό, αγάπη και πάθος με ό,τι ασχολείται.
Αλέξανδρος Φασουλάκης. Άνθρωπος ευγενής και ήρεμη δύναμη. Χαίρεσαι να τρέχεις μαζί του, χαίρεσαι να συζητάς μαζί του, κι αγάπη κι ο σεβασμός που απολαμβάνει απ’ όλους μόνο τυχαία δεν είναι. Το θείο ενυπάρχει μέσα του, η ομορφιά βρίσκεται στο μυαλό του, είναι θα τολμούσα να πω, οικουμενικός δρομέας!
Φωτεινή Δαγκλή. Η δύναμη της θέλησης! Διανούμενη εκπαιδευτικός και μανούλα καλή!
Χαράλαμπος Πιτσώλης. Ο καλόκαρδος! Γνωρίζει ποια είναι κάθε φορά η δυναμική του, και παίρνει τα μέγιστα. Αθλητής με αρχές, ακούει, παρατηρεί, μαθαίνει και βελτιώνεται συνεχώς, βήμα το βήμα. Ένα από τα πολλά προτερήματά του είναι η μεγαλοσύνη που τον διακρίνει – ο Μπάμπης γνωρίζει τι εννοώ, και τον ευχαριστώ. Ως λογιστής ξέρει και κρατάει την οικονομία του αγώνα στους Μαραθωνίους, σε μια ισορροπία και γι αυτό δε πτωχεύει στους αγώνες.
Κώστας Παλάντζας. Ο αγαθός άγγελος των ηλεκτρονικών μέσων! Το πρόστιμο των 5000 ευρώ που σου επεβλήθη (για την πεζοπορία στη Μακρυνίτσα) ήταν καταφανώς άδικο, και στο δικαστήριο θα υποστηρίξουμε όλοι την αθωότητά σου. Οι Σύλλογοι Δρομέων Υγείας και ο Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος αγωνίζονται πάντα για μια καλύτερη κοινωνία, και αν η πολιτεία δε στέκεται αρωγός στον αγώνα τους, τουλάχιστον ας μην τους διώκει. Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου Κώστα!
Ανδρέας Φωτάκης. Μαζί με τον Νίκο Πολλια ήταν εκείνοι που μου έμαθαν ότι η υπομονή στο Μαραθώνιο είναι μεγάλη αρετή, κι ανταμείβει πάντα. Τους ευχαριστώ από καρδιάς.
Στέφανος Αντωνάκης. Ο «ένοχος» για το κολλάζ! Από το 1970 στα αθλητικά δρόμενα της χώρας ως αθλούμενος και παρατηρητής, λατρεύει τους δρόμους αντοχής και θεωρεί εαυτόν αγνό λάτρη του αθλήματος, δίχως να διεκδικεί κάποιον άλλο ρόλο. Με το που σε έχει δει, σ’ έχει κόψει – κι έρχεται το κουστούμι πάντα κουτί και στα μέτρα σου. Το μυστικό του; Την εμπειρία μην την αγνοείς, αλλά να τη σέβεσαι, να την εξετάζεις, να την αναλύεις και να τη μελετάς.
Αριστέα Νικολοπούλου. Δηλώνει ακόμη το παρόν μετά από τόσα χρόνια, απολαμβάνει την αγάπη και το σεβασμό όλων, κι είναι αξιέπαινη για την συνολική της πορεία.
Γιάννης Σαριδάκης. Ο παλιός είναι αλλιώς! Εκ των κορυφαίων αθλητών που βγήκαν από το νησί μας, παραμένει σήμερα κορυφαίος βετεράνος σε πανελλήνιο επίπεδο. Φίλος καλός κι αδελφικός, με τιμάει τόσα χρόνια με την αγάπη του.
Μάνος Μπριτζολάκης. Ο ηθικός! Χαίρει της εκτίμησης και του σεβασμού όλων και αιτία είναι ο κρυστάλλινος κι ακέραιος χαρακτήρας του. Ο σοφός δρομέας θέλει να είναι πάντα με εκείνον που είναι σοφότερος κι ο Μάνος τους προσελκύει όλους, με την ηθική και την απλότητά του.
Γλυκερία Τζιατζιά. Αθλήτρια με τσαγανό στο βουνό, αεροδυναμική στην άσφαλτο, πανέξυπνη και χαμογελαστή! Μετά από πενταετή απουσία, επανήλθε με πρώτο αναγνωριστικό σταθμό τη Βιέννη (23/04/2023)
Χρήστος Κώνστας. Εξαίρετος δημοσιογράφος, πολύ δυνατός αθλητής και η ραγδαία βελτίωσή του τα τελευταία χρόνια είναι αποτέλεσμα αφοσίωσης, στοχοπροσήλωσης και σκληρής δουλειάς. Εύχομαι από καρδιάς να πιάσει το 2:48’00’’ που κυνηγάει! Δουλεύει πολύ τις λεπτομέρειες που (σε αυτό το επίπεδο) κάνουν τη διαφορά, θα τον συμβούλευα ωστόσο (εντελώς καλοπροαίρετα, με το θάρρος που του έχω!) να δίνει περισσότερο βάση στην ουσία των πραγμάτων, κι όχι στη λεπτομέρεια, η οποία ακολουθεί.
Γεωργία Παπαναστασίου. Η άτυχη πρωτοπόρος… Τρεις φορές πανελληνιονίκης στο Μαραθώνιο, πρώτη αυτή έσπασε το φράγμα τόσο των 4 όσο και των 3 ωρών, και κυριάρχησε από το 1976 μέχρι και το 1984. Σταμάτησε τον αθλητισμό πρόωρα κι άδικα, έπειτα από ατύχημα κατά τη διάρκεια αγώνα, το 1984. Σήμερα ζει στη Σάμο, και στέλνω πολλούς χαιρετισμούς.
Παναγιώτα Νικολακοπούλου. Σεμνή, σοβαρή και πολύπειρη, 5 φορές νικήτρια του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Μαραθωνίου, χαίρει της εκτίμησης και του σεβασμού όλων των συναθλητών της.
Βασιλική Κωνσταντινοπούλου. Αθόρυβη, μαχητική, νεότατη, τρυφερή μητέρα, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη, ακόμη και στον πιο δύσκολο αγώνα. Στον επερχόμενο ΑΜΑ θεωρώ ότι θα ναι πρωταγωνίστρια. Θρησκεία της η καλοσύνη κι η αγάπη.
Στεφανία Λεοντιάδου. Στην πειρατίνα Στεφανία συναντώνται πολλοί διαφορετικοί κόσμοι. Διανοούμενη, ζωγράφος, αρχιτέκτονας, μουσικός, αθλήτρια που δεν κωλώνει πουθενά! Την είδε ο Covid19 να κωπηλατεί ακόμη κι όταν τα νερά κατέβαιναν ταραγμένα κι άγρια, και τη φοβήθηκε! Συνονόματη Στεφανία, γνωρίζει πολύ καλά τα δυνατά σου σημεία, και πάντα δικαιώνεσαι.
Κωνσταντίνα Κεφαλά. Ψυχάρα! Έδωσε δείγματα γραφής από την αρχή, όταν στην πρώτη της εμφάνιση στον ΑΜΑ έκανε 2:40’36’’ κι έβαλε με τη μία τον πήχη πολύ ψηλά, με τακτική για σεμινάριο. Εύγε!
Μάγδα Καρύμαλλη. Η οικουμενική, διαχρονικό αστέρι από την Ικαρία! Έχει τερματίσει σε 50 Μαραθωνίους, με τους 20 εξ αυτών ταχύτερους του 2:50’00’’. Υποκλίνομαι Μάγδα.
Σοφία Ρήγα. Μαχητική κι αρχοντική, με ένα εντυπωσιακό 2:39’10’’ στο Βερολίνο. Έχει εκπροσωπήσει τη χώρα μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο (2016), τη μεγαλύτερη διάκριση για έναν αθλητή.
Μάγδα Γαζέα. Αξιέπαινη, φιλότιμη, με μεγάλη διάρκεια κι ένα 2:41’05’’ στον ΑΜΑ.
Ράνια Ρεμπούλη. Άλλη μια εξαιρετική νησιώτισσά δρομέας (από την όμορφη Λέρο), που διακρίνεται για τη σεμνότητά της. Οι δρόμοι κι αγώνες στερήθηκαν της παρουσίας της απ’ όταν έγινε μανούλα, είναι όμως πάντα στο μυαλό και την καρδιά μας! Επανήλθε πολύ δυνατή.
