Παρακολουθώντας έναν αγώνα μεγάλης απόστασης, είτε στον στίβο είτε σε δρόμο, με κορυφαίους δρομείς δύσκολα μπορεί να καταλάβει κανείς τι ακριβώς σημαίνει η ταχύτητα που κινούνται. Και η αλήθεια είναι πως η τηλεόραση δεν μπορεί πάντα να την αποδώσει σωστά στα μάτια μας καθώς εμείς βλέπουμε απλά ορισμένους ανθρώπους να τρέχουν.
Στην πραγματικότητα, οι ταχύτητες οι οποίες κινούνται είναι εξωφρενικές, ιδιαίτερα όταν μιλάμε για παγκοσμίου επιπέδου δρομείς. Οι επιδόσεις που σημειώνουν οι μεγάλοι αθλητές στον στίβο σε αποστάσεις όπως τα 5.000 και τα 10.000μ. είναι ασύλληπτες αφού πολλές φορές ξεπερνούν τα 23χλμ./ώρα ή είναι κάτω από τα 2′ και 40” ανά 1.000μ. (για να μιλάμε και με αμιγώς δρομικούς όρους). Κι επειδή έχουμε δει αρκετές φορές την ανάλυση των ταχυτήτων που προσεγγίζουν οι σπρίντερ στα 100μ. ας δούμε τι σημαίνουν στην καθημερινότητα οι επιδόσεις των κορυφαίων δρομέων αντοχής!
Όταν λοιπόν το 2005 είδαμε τον Κενενίσα Μπεκέλε να σημειώνει νέο παγκόσμιο ρεκόρ στα 10.000μ. με 26:17.53, λίγοι ήταν αυτοί που μπορούσαν να καταλάβουν ότι ο Αιθίοπας είχε τρέξει 25 συνεχόμενα 400άρια κατά μέσο όρο σε 63” το καθένα (ένα λεπτό και τρία δευτερόλεπτα), ή ακόμα πιο αναλυτικά, 100 συνεχόμενα 100άρια κάτω από τα 16”, όσο και το όριο που καλούνται να σπάσουν στις αθλητικές δοκιμασίες οι υποψήφιοι εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές.
Αν πάλι αυτοί οι “αριθμοί” δεν σας λένε κάτι, δοκιμάστε να τρέξετε το πιο γρήγορό σας κατοστάρι (αφού έχετε εκτελέσει την απαιτούμενη προθέρμανση φυσικά). Ακόμα κι αν τρέξετε πιο γρήγορα από τα 16” θυμηθείτε πως ο εν λόγω κύριος διένυσε σε αυτόν τον ρυθμό 99 ακόμα φορές την ίδια απόσταση!
Τα πράγματα δεν αλλάζουν ούτε για τις γυναίκες αλλά ούτε και τις μεγαλύτερες αποστάσεις. Για παράδειγμα όταν ο Ντένις Κιμέτο τερμάτιζε στον Μαραθώνιο του Βερολίνου σε 2:02:57, δεν αντιλήφθηκαν όλοι ότι για 42 και πλέον χιλιόμετρα έτρεχε σταθερά πάνω από τα 20χλμ./ώρα (2:53/χλμ.)! Για αυτούς που προτιμούν το αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις τους θα πούμε απλά πως σε μία διαδρομή από το Σύνταγμα στο Χαλάνδρι, απόστασης 9,1χλμ. σπανίως θα υπερβούν τα 20χλμ./ώρα. Αντίστοιχα, και για μία διαδρομή σε ώρα αιχμής από το κέντρο της Θεσσαλονίκης στην Καλαμαριά πολύ δύσκολα ο μέσος όρος θα ξεπεράσει τα 15χλμ./ώρα. Με λίγα λόγια ο Ντένις Κιμέτο θα είχε φτάσει πριν από εσάς, και θα ήταν και ξεκούραστος…
Εξίσου εντυπωσιακός είναι και ο ρυθμός του παγκοσμίου ρεκόρ στον Ημιμαραθώνιο του Ζερσενάι Ταντέσε με 58:23 αφού αγγίζει τα 21,6χλμ./ώρα, πιο γρήγορος κι από το πρώτο αυτοκίνητο που έβγαλε στην παραγωγή ο Καρλ Μπενζ το 1894! Σίγουρα ο Ταντέσε θα έφτανε πιο γρήγορα από έναν οδηγό αν ξεκινούσε από το κέντρο του Ηρακλείου για το Αεροδρόμιο της πόλης αφού, σύμφωνα με το google maps, αυτός χρειάζεται 10 περίπου λεπτά για μία απόσταση 2,8χλμ.
Τι να πει κανείς και για τις γυναίκες! Η Πόλα Ράτκλιφ μας είχε αφήσει άφωνους το 2003 όταν συνέτριψε το παγκόσμιο ρεκόρ στον Μαραθώνιο του Λονδίνου τρέχοντας συνολικά 105 400άρια στο 1:17 (2:15:25)! Αντίστοιχα, η Φλόρενς Κιπλάγκατ κινείτο με λίγο κάτω από τα 20χλμ./ώρα στους δρόμους της Βαρκελώνης όταν σημείωσε το παγκόσμιο ρεκόρ στον Ημιμαραθώνιο, ενώ πρόσφατα η Αλμάζ Αγιάνα κάλυψε 50 200άρια συνεχόμενα κοντά στα 35” όταν έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 10.000μ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Σίγουρα όλες τους θα πήγαιναν ταχύτερα από έναν αγανακτισμένο οδηγό στη διαδρομή Πειραιάς – Αθήνα (περίπου 30′ κατά μ.ό. για 9,2χλμ.)…
Φωτογραφίες: Photorun.net
Κείμενο: Βασίλης Παπαϊωάννου
