Μία είδηση έχει χτυπήσει συναγερμό στις καρδιές κάθε ανθρώπου, γονέα ή μη. Πρόκειται για την ιστορία της Αναστασίας που «τρέχει» το δικό της Μαραθώνιο μαζί με την οικογένειά της.
Η μικρή Αναστασία, λίγο πριν τα έβδομα γενέθλιά της ξύπνησε μέσα σε ένα πάρα πολύ κακό όνειρο. Εντελώς ξαφνικά διεγνώσθη με την πλέον επιθετική μορφή παιδικού καρκίνου -γνωστή και ως dipg – διάχυτο γλοίωμα εγκεφαλικού στελέχους – και ιδιαίτερα δυσμενή πρόγνωση. Νοσηλεύτηκε στο Ογκολογικό Νοσοκομείο Παίδων “Ελπίδα” όπου μετά από όλες τις απαραίτητες εξετάσεις ήρθε αντιμέτωπη με την πιο σκληρή πραγματικότητα. Οι γιατροί έδωσαν 6 μήνες ζωή για το παιδί.
Η Ξένια και ο Ηλίας, όπως κάθε μάνα και πατέρας θα έκανε στη θέση τους, έψαξαν παντού για αντίστοιχες περιπτώσεις με αυτή της Αναστασίας και με μια λάμψη ελπίδας ανακάλυψαν μια κλινική στο Χιούστον του Τέξας στις ΗΠΑ με μεγάλη εξειδίκευση πάνω σε αυτή την ασθένεια. Οι συνομιλίες με ασθενείς που τα έχουν καταφέρει τους δίνουν τεράστιο κουράγιο για τον αγώνα που έχουν μπροστά τους.
Οι ίδιοι αναφέρουν για το δύσκολό τους δρόμο:
«Η Αναστασία μας, αντί να είναι φέτος στη Δευτέρα δημοτικού με τους φίλους και τους δασκάλους της που τόσο την αγαπούν, έπρεπε να φύγει το συντομότερο, μιας και ήδη έχουν περάσει 2 μήνες από την αρχή της περιπέτειας της, για την Αμερική. Το κόστος όπως είναι λογικό είναι δυσβάσταχτο, θα αγγίξει τις 700.000€, αλλά όταν υπάρχει ψυχή και ανθρωπιά τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Ας σταθούμε λοιπόν όλοι δίπλα στη μικρή μας νεράιδα, ανοίγοντας της δυνατά φτερά για το ταξίδι προς την υγεία και ας τη βοηθήσουμε να φύγει από αυτό το κακό όνειρο και να επανέλθει σε μια όμορφη ζωή όπως αξίζει σε όλα τα παιδιά του κόσμου».
Για να βοηθήσετε και εσείς της μικρή Αναστασία πατήστε εδώ.
Ο πατέρας της μικρής Αναστασίας λίγο πριν την αναχώρησή τους για την Αμερική γράφει στο λογαριασμό του στο facebook περιγράφοντας τον Μαραθώνιό τους:
«Είμαστε έτοιμοι λοιπόν… Πακετάραμε για ένα ταξίδι πολύ διαφορετικό. Που έγινε με την βοήθεια και την στήριξη όλων σας. Τόσο απλόχερα από την πρώτη στιγμή στο άκουσμα των άσχημων μαντάτων, ήρθατε να μας σταθείτε, να μας δώσετε κουράγιο σε κάτι αδιανόητο. Ύστερα ήρθε η Αναστασία Βασκούδη, μια μητέρα που έχει τόσο δύναμη που μόνο σεβασμό και θαυμασμό μπορεί κάποιος να νοιώσει. Μας άνοιξε μια πόρτα για αναζήτηση, εκεί έξω υπάρχουν έρευνες πέρα από το σκοτάδι που μας είχαν ρίξει. Μετά ήρθε η καραντίνα, οι πληροφορίες πολλές και οι νύχτες ατελείωτες, διάβασμα και ψάξιμο απέναντι στον χρόνο. Ένα θρίλερ καταδίωξης, να μπορέσουμε να (ξε)φύγουμε. Ακόμα ένα εμπόδιο στο δρόμο μας, το υπερβολικό κόστος, κάτι εκεί έξω μπορεί να υπάρχει αλλά είναι πολύ πολύ ακριβό. Και έρχεται μια οικογένεια, η οικογένεια Παναγιωτοπούλου που χωρίς να γνωρίζουμε τίποτα αποφασίζει να διαθέσει τα χρήματα αντί στεφάνου στην Αναστασία, για την οποία της είχαν μιλήσει αγαπημένοι μας φίλοι. Και ένας χαμός ενός πολύ αγαπητού ανθρώπου, ανάβει την φλόγα και στην Καλαμάτα ξεκινάει μια απίστευτη κινητοποίηση, από στόμα σε στόμα, από γονιό σε γονιό για ένα κοριτσάκι 7 ετών που οι γονείς του είχαν κατέβει μόλις πριν 2 χρόνια στην πόλη, που ο κύκλος τους ήταν πολύ μικρός.
Και όμως αυτή η ορμή της προσφοράς δεν μπορούσε να φρενάρει, ξεκίνησε η τοποθέτηση των κουμπαράδων (Γωγώ, Αναστασία, Ειρήνη σας θαυμάζω) και ο νομός άνοιξε τις πόρτες του, μαγαζιά – ανταγωνιστές, μαζί ενωμένοι να προσφέρουν τα έσοδα μέσα σε μια πολύ δύσκολη χρονιά, ο Δήμος Καλαμάτας να οργανώσει συναυλία, να προσφέρει με κάθε τρόπο την βοήθεια του, απλοί πολίτες μαζί με εύπορους να δίνουν σε έναν αγώνα χωρίς να ξέρουν, χωρίς αποδείξεις, απλά με το ένστικτο ότι πρόκειται για έναν σοβαρό σκοπό. Μαθεύτηκε και εκτός Καλαμάτας και οι συμμαθητές έγιναν ένα, οι συμφοιτητές θυμήθηκαν, και όλοι μαζί ξεκίνησαν, έβαλαν σκοπό να τα καταφέρουμε. Πολύ γρήγορα και με μεγάλη αποτελεσματικότητα αρχίζει και φαίνεται πως θα μπορέσει να γίνει το ταξίδι. Όμως η κατάσταση με τους περιορισμούς έχει δυσκολέψει πολύ, έρχεται όμως η βοήθεια του κου Γ. Χορόζογλου, με την τεράστια συμβολή του, μεσολαβεί ο πάτερ και η Visa θα εκδοθεί άμεσα ενώ έχει ήδη βγει πάλι με την βοήθεια του ο ερανικός λογαριασμός. Πλέον ο χρόνος μετράει αντίστροφα, το ταξίδι είναι πολύ κοντά και με την τεράστια συμβολή του κόσμου από Ελλάδα, από κάθε γωνιά της γης, έγινε.
Γίναμε όλοι ένα. Παιδιά που δεν τους ξέρουμε ασχολήθηκαν πολλές ώρες για να δημιουργήσουν εικαστικά, μια εικόνα. Και εσείς οι φίλοι μου, που με παίρνατε τηλέφωνο μόνο να μου πείτε ότι έχετε καλό προαίσθημα και να μας δώσετε κουράγιο και οι συγγενείς, όλοι μαζί να τρέξουν χωρίς κανένα δισταγμό, να προσφέρουν τον χρόνο τους και η Έρρικα μετά από ένα οδυνηρό ατύχημα, να έχει μόνη σκέψη της την μικρή Αναστασία, να θέλει να προσφέρει με κάθε τρόπο.
Ένα 7χρονο κοριτσάκι έγινε το παιδί όλων και εμείς δεν είμαστε μόνοι, η δύναμη μας έγινε τεράστια, η ελπίδα ότι παρόλα τα δεινά που περνάμε όλοι στο βάθος μας έχουμε πολύ νοιάξιμο και ανθρωπιά. Φτάνουμε στο αεροδρόμιο, δεν ξέρω πως θα σας ευχαριστήσω. Ελπίζω να καταφέρω κάποια στιγμή να δώσω, όσα μου δόθηκαν. Να σας έχει ο Θεός καλά, να είμαστε άνθρωποι και όλα είναι δυνατά. Σας αγαπάμε».
