Έγινε ίσως το πιο διάσημο παγκόσμιο ρεκόρ έως τώρα, μιας και ο Μαραθώνιος πλέον βρίσκεται στο απόγειο της… δόξας του. Το 2:01:39 του Eliud Kipchoge προκάλεσε ενθουσιασμό και θαυμασμό στους φίλους της απόστασης και όχι μόνο, όχι απλά γιατί είναι ξεκάθαρα μία απίστευτη επίδοση, όσο για την άνεση που το πέτυχε ο Κενυάτης.
Πώς μπορεί όμως ένα παγκόσμιο ρεκόρ στην απόσταση να βοηθήσει τους υπόλοιπους μαραθωνοδρόμους;
Αναλύοντας τα τελευταία 10 παγκόσμια ρεκόρ στον Μαραθώνιο αυτό που εύκολα θα διαπιστώσει κανείς είναι ότι τα περισσότερα από αυτά έχουν σημειωθεί στον ίδιο αγώνα: Στον Μαραθώνιο του Βερολίνου!
Το δεύτερο και πιο τεχνικό στατιστικό είναι το γεγονός ότι στα επτά από τα 10 παγκόσμια ρεκόρ οι δρομείς που τα πέτυχαν το έκαναν ακολουθώντας αυτό που λέμε “αρνητικό πέρασμα”, έτρεξαν δηλαδή το δεύτερο μισό πιο γρήγορα σε σχέση με το πρώτο. Μάλιστα, σε κάποιες περιπτώσεις η διαφορά αυτή ήταν μεγάλη και έφτασε το 5%! Τις περισσότερες, ωστόσο, η διαφορά ανάμεσα στους δύο Ημιμαραθωνίους (το πρώτο και το δεύτερο μισό του Μαραθώνιου) ήταν κοντά από το 0,7 έως το 0,9%
2:06:05 – Ronaldo Da Costa – 1:04:42/1:01:23
2:05:42 – Khalid Khannouchi – 1:03:05/1:02:37
2:05:38 – Khalid Khannouchi – 1:02:46/1:02:52
2:04:55 – Paul Tergat – 1:03:04/1:01:51
2:04:26 – Haile Gebrselassie – 1:02:29/1:01:57
2:03:59 – Haile Gebrselassie – 1:02:05/1:01:54
2:03:38 – Patrick Makau – 1:01:44/1:02:04
2:03:23 – Wilson Kipsang – 1:01:34/1:01:49
2:02:57 – Dennis Kimetto – 1:01:45/1:01:12
2:01:39 – Eliud Kipchoge – 1:01:06/1:00:33
Αν, λοιπόν, θέλετε έναν νέο ατομικό ρεκόρ στον Μαραθώνιο, τότε τα δύο παραπάνω συμπεράσματα θα σας φανούν χρήσιμα! Ακόμα κι αν δεν τρέξετε στο Βερολίνο, δώστε προσοχή στο δεύτερο συμπέρασμα και σκεφτείτε κι εσείς το αρνητικό πέρασμα.
Βασισμένο σε άρθρο του Robert Johnson
